چگونه در مدارس آمریکا رفتار و عقاید بچه‌ها جهت می‌گیرد

من و همسرم در خانواده‌های مذهبی بزرگ شدیم و قبل از مهاجرت به آمریکا مقید به رعایت دستورات دینی بودیم، درست مثل همین الان. طبیعتاً پسر کوچکم رو هم در جو مذهبی بزرگ کرده بودیم.

یادمه زمانی که برای دانشگاه های آمریکا اپلای می‌کردم یکی از اقوام مون که سابقا آمریکا تحصیل کرده بود بهم گفت من برای خودتون خوشحالم و نگران نیستم چون شخصیت تون ایران شکل گرفته، ولی خیلی مراقب بچه‌تون باشین، چون اونجا یک دنیای دیگه‌اس برای اون و ممکنه خیلی از اونجا تاثیر بگیره.

این حرف این آشنامون همیشه در ذهنم بود، برای همین سعی کردم در آمریکا خیلی مراقب باشم. مثلا تلویزیون نخریدم چون اکثر برنامه‌های تلویزیونی رو نامناسب می‌دونستم، سعی کردم فقط با خانواده‌های مذهبی و بخصوص محجبه ارتباط خانوادگی بگیرم، استفاده از اینترنت پسرم رو کنترل کنم و حتی در دیدن کارتون هم نظارت داشته باشم.

با همه مراقبت‌هایی که می‌کردم، در چندین مورد متوجه شدم که جو مدرسه تاثیر خودش رو می‌گذاره. بعد از اینکه پسرم کلاس اول رو در مدرسه آمریکایی تمام کرد، تصمیم گرفتیم که برای دیدار خانواده به ایران برگردیم. در فرودگاه دیدم پسرم با علاقه خاصی با پرچم آمریکا برخورد می‌کنه و این خیلی برای من عجیب بود.

در آمریکا متوجه می‌شوید که پرچم از اهمیت خاصی در نزد مردم برخورداره. اینجا بود که دلیلش رو فهمیدم. از کلاس اول طوری در مدرسه برای پرچم آمریکا اهمیت قائل میشن که حتی در ذهن بچه‌های غیر آمریکایی هم بسیار مهم به چشم میاد.

 ایران که رسیدیم توفیقی دست داد، به پابوس امام رضا علیه السلام رفتیم. مردم بعد از نماز تکبیر گفتند، ولی پسر ۷ ساله من از شعار مرگ بر آمریکا در تکبیر خیلی اظهار ناراحتی کرد! اونجا بود که فهمیدم چرا در کشوری که همه چیز پولی هست، مدارس رایگان هست برای همه حتی خارجیها! سعی کردم با استدلال برای پسرم توضیح بدم که ایرانی‌ها چه زجرهایی از دولت آمریکا کشیدند که بتونه این شعار رو هضم کنه. مثلا به کشته شدن مردم قبل از انقلاب و در طول جنگ تحمیلی و حمایت آمریکا از شاه و صدام اشاره کردم.

خب همین مسافرت به ایران باعث شد که متوجه بشم که بچه‌ها در مدارس طوری تربیت میشن که بطور ناخودآگاه همون طوری پرورش پیدا می‌کنند که این سیستم می‌خواد. البته بد نیست اشاره کنم که متاسفانه خروجی سیستم آموزشی ایران طوریه که خیلی از ایرانی های مقیم آمریکا بخش قابل توجهی از سنت و فرهنگ شون رو فراموش میکنند و ایرانی بودنش در قرمه سبزی خوردن و ایرانی رقصیدن خلاصه شده. بگذریم …

اما در یک روز چیزی رو از پسرم دیدم که خیلی من رو به فکر فرو برد. مدتی بود که پسرم مدام اسباب‌بازی هاش رو در اتاق پخش می‌کرد. یک روز تصمیم گرفتیم بهش بگیم که بعد از اتمام بازی،  ۱۰ دقیقه فرصت داری که اسباب‌بازی هات رو جمع کنی، وگرنه هر چی رو زمین ببینیم می‌ریزیم بیرون.

پسرم اول فکر کرد باهاش شوخی می‌کنیم و حرف‌مون رو جدی نگرفت. ده دقیقش که تموم شد به باباش گفتم اسباب‌بازی هاش رو ببره و گرنه هیچ وقت حرف گوش نمی‌ده. باباش هم اسباب‌بازی ها رو برد بیرون و گذاشت داخل ماشین که ببینه عکس العمل پسرمون چیه.

پسرم که دید موضوع جدی شده زد زیر گریه و خیلی ناراحتی کرد و حرفی زد که تا چند روز نمی‌تونستم از فکرش بیام بیرون. اون گفت شما مسلمونها همتون تروریست هستید. همین کارها رو می‌کنید که همه!! میگن مسلمونها تروریستن.

من که واقعا از حرفش شوکه شده بودم سعی کردم جلوی خودمو بگیرم و بعد از اینکه پدرش اسباب‌بازی‌هاش رو از ماشین آورد، پسرم رو آروم کردم و بعد موشکافی کردم که چرا همچین حرفی زده. نهایتا متوجه شدم در سالگرد یازده سپتامبر، در مدرسه‌شون راجع به اینکه مسلمونهای تروریست باعث مرگ انسانهای زیادی شدن، کلی تو سرشون چرت و پرت کردن.

بله بعد از مدتی فهمیدم که این مدرسه چه به سر پسرم آورده. در حالی که خودش مسلمان هست، در مغزش فرو کردند که مسلمانها تروریست هستند! اون هم بخاطر ۱۱ سپتامبر که توسط افرادی انجام شده که همین الان هم از طرف دولت آمریکا حمایت میشن. همین چند روز پیش بود که ترامپ با رهبران سعودی رقص شمشیر کرد.

اینها رو که دیدم متوجه شدم که سیستم آموزشی آمریکا تاثیرش رو می‌گذاره، هر چند که شما متوجه نباشید که چه اهداف و مقاصدی پشت این سیستم آموزشی هست. راجع به سند ۲۰۳۰ هم می‌تونم بگم که شاید مسئولین کشور به ظاهر این سند رو مطالعه کردند و بهش اشکالی وارد ندونند ولی واقعیت اینه که اون کسانی که این سند رو تهیه کردند، میدونند که چه خروجی قراره در بیاد از این سند.

در ادامه این یادداشت به موضوع عادی‌سازی روابط پسر و دختر در مدارس آمریکا می‌پردازم.

 حدود دو سالی بود در آمریکا بودیم. یک روز پسرم که اون موقع ۷-۸ سالش بود در مورد اینکه دخترهای کلاس موهاشونو رو می‌بافند صحبت کرد. از اون موقع بود که کم‌کم متوجه شدم محیط مختلط کلاس، باعث آشنا شدن پسرم با جوهای دخترانه میشه.

پسرم هر از چند وقتی در مورد چیزهایی که در مدرسه اتفاق افتاده بود، صحبت می‌کرد. مثلا وقتی کلاس چهارم بود، یک روز که در مورد معلم‌شون صحبت میکرد می‌گفت که معلم شون دوست پسر داره! چند روز بعد هم اومد خونه و می‌گفت بچه‌های کلاس‌شون در این مورد بحث می‌کردند که آیا خانم معلم با دوست پسرش ازدواج می‌کنه یا نه!

بله وقتی بچه در مدرسه می‌بینه که معلم شون دوست پسر داره، یاد میگیره که دوست شدن با جنس مخالف هنجار تلقی میشه. اتفاقا همین اتفاق هم افتاد. پسرم یک روز اومد خونه و گفت که یکی از پسرهای هم کلاسی‌اش از ماریا خوشش میاد ولی ماریا سال بعد برمی‌گرده به کشورش پرو! این پسر ۸-۹ ساله که در این سن کم عاشق شده بود، با ناراحتی به پسر من گفته بود من ۹۵ درصد ماریا رو دوست دارم ولی اون داره برمی‌گرده به کشورش!

اتفاق بدتر این بود که پسرم فهمیده بود یکی دیگه از پسرهای کلاس هم ماریا رو دوست داشته و وقتی فهمیده که ماریا داره برمی‌گرده کشورش گریه‌اش گرفته!

احتمالا حدس میزنید که وقتی بچه‌های در این سن عاشق میشن و گریه میکنن، وقتی به سنین جوانی برسند، مرتکب چه رفتارهای جنسی میشن.

برخی اوقات در این جور موارد با دوستان و همکلاسی‌های آمریکایی‌ام صحبت میکردم. برخی‌شون خیلی صریح می‌گفتند که با افراد زیادی دوست شده بودند ولی دوستی‌هاشون مدت زیادی طول نکشیده بود. همسرم هم تعریف میکرد که یکی از هم کلاسی هاش گفته بود که دوست دخترهای خیلی زیادی داشته.

همسرم ازش پرسیده بود آیا بعد از تجربه این همه دوست از جنس مخالف، از این کارش راضی هست یا نه. اون آقای آمریکایی هم جواب داده بود که نه، چون ارتباط جنسی با افراد زیاد باعث بیماری‌های مختلف میشه!!

خوشبختانه اینکه ما مذهبی هستیم و در روابط با دیگران برای خودمون خط قرمز داریم، باعث شده بود که پسرم متوجه باشه که رفتار دوستانش در مدرسه، برای ما ناهنجار تلقی میشه. با این حال، من و همسرم به این نتیجه رسیدیم که لزومی نداره که پسرمون رو به مدرسه‌ای بفرستیم که همچین جوی داره.

در این شرایط، اگر مثل ما مدرسه اسلامی اطراف تون نباشه، بهترین کار برای مدرسه بچه‌ها homeschooling یعنی آموزش درسی بچه‌ها در منزل هست. ما هم میخوایم همین کار رو بکنیم. البته نه اینکه فکر کنید فقط مسلمانها از این کارها می‌کنند، خیر، برخی از آمریکایی‌ها هم بچه‌ها شون رو به مدرسه نمی‌فرستند و در منزل بهشون آموزش میدن.

منبع: یادداشت مهمان در کانال تلگرامیK1 in USA

حجت الاسلام پناهیان در اولین سخنرانی بعد از شبهای قدر فرمودند : در روایات ما هست که هر کسی می‌خواهد یک برنامه‌ای در زندگی خودش قرار دهد، یا یک رفتاری را برای خودش برنامه‌ریزی کند تا تغییری در خودش ایجاد کند، اجرای این برنامه یک سال باید طول بکشد تا اثر بگذارد. کسانی که می‌خواهند برای برنامه‌های یک‌سالهٔ خودشان تصمیم بگیرند، بهترین روز برای شروع این برنامه، همین روز 24اُم ماه رمضان است. مثلاً ممکن است کسی برای خودش برنامه‌ریزی کند و بگوید: «من از امروز تصمیم می‌گیرم، هر روز دعای عهد بخوانم».

بخش هایی از این سخنرانی با عنوان  « هفته آخر رمضان را چگونه بگذرانیم » را در ادامه می‌خوانید:

شروع سال جدید به معنای واقعی کلمه 24اُم ماه رمضان است ؛ مقدرات‌مان تغییر کرده و در مرحلهٔ جدیدی قرار گرفته‌ایم

سال جدید به معنای واقعی کلمه-نه در فرهنگ عربی یا ایرانی- از روز بیست و سوم یا بیست و چهارم ماه مبارک رمضان شروع می‌شود؛ چون ارزاق تقسیم شده است و ما در مرحلهٔ جدیدی از زندگی قرار گرفته‌ایم، مقدرات ما در جهات مختلف معین شده‌اند و اینکه می‌گویند «روز از نو، روزی از نو» به همین ایام بعد از شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان مربوط می‌شود. احساس آغاز سال، اصلش باید در این زمان در دل انسان قرار بگیرد.

بله؛ از نظر طبیعت، آغاز بهار آغاز سال محسوب می‌شود اما قبل و بعد از بهار، در مقدرات ما تغییری پدید نمی‌آید. برخی نیز ممکن است آغاز سال خود را به احترام میلاد حضرت مسیح(ع)، یک روزی در سال قرار دهند، ولی در این روز، ماهیتاً آغازی اتفاق نیفتاده است، بلکه این بنا و قراردادی است که گذاشته‌اند.

بعد از شب بیست و سوم ماه رمضان، مقدرات ما فرق کرده، زندگی ما متفاوت شده، تصمیمات جدیدی برای زندگی ما گرفته شده و بودجهٔ جدید بسته شده است، همهٔ اینها از روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان است.

نیازی نیست که آدم حتماً سال جدید خودش را جشن بگیرد، ولی همین احساس تازه بودن سال، به انسان تازگی می‌دهد، به تصمیمات انسان قدرت می‌دهد و انسان با یک انگیزهٔ بیشتری سعی می‌کند زندگی خودش را تحت تأثیر قرار دهد و برنامه‌هایی برای خودش بریزد.

24 رمضان بهترین وقت برای تنظیم و شروع برنامه‌های یک‌ساله است ؛ در آغاز سال جدید، برنامهٔ سبک یکساله‌ای اضافه کنید

در روایات ما هست که هر کسی می‌خواهد یک برنامه‌ای در زندگی خودش قرار دهد، یا یک رفتاری را برای خودش برنامه‌ریزی کند تا تغییری در خودش ایجاد کند، اجرای این برنامه یک سال باید طول بکشد تا اثر بگذارد(امام صادق(ع): مَنْ عَمِلَ عَمَلًا مِنْ أَعْمَالِ الْخَیْرِ فَلْیَدُمْ عَلَیْهِ سَنَةً وَ لَا یَقْطَعْهُ دُونَهَا؛دعائم الاسلام/1/214) (إِیَّاکَ أَنْ تَفْرِضَ عَلَی نَفْسِکَ فَرِیضَةً فَتُفَارِقَهَا اثْنَیْ عَشَرَ هِلَالا؛کافی/2/83) (إِذَا کَانَ الرَّجُلُ عَلَی عَمَلٍ فَلْیَدُمْ عَلَیْهِ سَنَةً ثُمَّ یَتَحَوَّلُ عَنْهُ إِنْ شَاءَ إِلَی غَیْرِهِ وَ ذَلِکَ أَنَّ لَیْلَةَ الْقَدْرِ یَکُونُ فِیهَا فِی عَامِهِ ذَلِکَ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ یَکُون؛ کافی/2/82‏) ( امام باقر(ع): مَا مِنْ شَیْ‏ءٍ أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَمَلٍ یُدَاوَمُ عَلَیْهِ وَ إِنْ قَلَّ؛ کافی/2/ 82)

کسانی که می‌خواهند برای برنامه‌های یک‌سالهٔ خودشان تصمیم بگیرند، بهترین روز برای شروع این برنامه، همین روز 24اُم ماه رمضان است.

مثلاً ممکن است کسی برای خودش برنامه‌ریزی کند و بگوید: «من از امروز تصمیم می‌گیرم، دعای عهد بخوانم» یا «دعای اللهم کن لولیک» را بعد از هر نماز بخوانم، یا لااقل روزی یک‌بار بعد از یکی از نمازها، بخوانم. یا اگر قبلاً نوافل نمی‌خواندم، تصمیم بگیرم که لااقل نافلهٔ نماز عشاء(دو رکعت نشسته) را بخوانم، یا نماز غفیله را بخوانم. یا سورهٔ «یس» بخوانم و به حضرت زهرا(س) یا به گذشتگان و ذوی‌الحقوق، هدیه کنم، یا هر شب قبل از خواب، سورهٔ واقعه بخوانم که برای افزایش رزق و روزی خیلی مؤثر است، یا تصمیم بگیرم که بین‌الطلوعین، دیگر نخوابم.

اینها برنامه‌هایی است که انسان می‌تواند به‌صورت روزانه برای خودش تنظیم کند. البته بنده اینها را به عنوان نمونه ذکر کردم و منظورم این نیست که همهٔ اینها را با هم اجرا کنید! چون وقتی که برنامه‌ای حجیم و سنگین شود، از قبل معلوم است که نمی‌شود آن برنامه را اجرا کرد. و اگر برنامهٔ انسان شکست بخورد، این شکست اثر بدی دارد. از اول سنگ بزرگ برنداریم که علامت نزدن است!

یادمان باشد که در آغاز سال جدید زندگی خودتان هستید و خوب است یک برنامهٔ کم(سبک) برای خودتان قرار دهید، ولی لااقل یک‌سال به‌طور مداوم آن را انجام دهید. بهترین وقت برای تنظیم برنامه‌های یک‌ساله، الان است.

کم‌رنگ کردن عبادت بعد از شبهای قدر یک رفتار عامیانه است ؛ بعد از شب‌های قدر باید بیشتر از قبل عبادت کنیم

بعد از شب‌های قدر، خیلی‌ها دیگر زیاد به عبادت نمی‌پردازند؛ این هم یک رفتار عامیانه است. اتفاقاً ما بعد از شب‌های قدر، باید بیشتر از قبل به عبادت بپردازیم. چون ممکن است که ما در شب‌های قدر، مقدراتی داشته باشیم(از جمله در رزق و روزی، موفقیت‌های تحصیلی و کاری، موفقیت‌ها در عرصهٔ اجتماعی و…) که بنا شده است اینها را به ما بدهند، اما برخی از مقدرات ما منوط به عبادت و تقوا و توبه و استغفار است.

لذا شما فردای شب قدر، باز هم باید برنامهٔ توبه و عبادت را داشته باشید. اصلاً در روایات ما این نیامده است که «بعد از شب قدر، یک مدت عبادت تعطیل است!» لذا شب قدر را هم در آخرین روز ماه رمضان نگذاشته‌اند که بعدش تعطیل کنیم و برویم دنبال کارهای دیگر!

بعد از شب‌های قدر، این یک‌هفتهٔ پایانی ماه مبارک رمضان بهترین هفتهٔ عمرتان است: چون اولاً شما بچهٔ پاک، نورانی و باصفایی شده‌ای و مورد عنایت خدا قرار گرفته‌ای. ثانیاً هر چیزی را که برایت مقدر کرده‌اند و آن را مشروط به خوبیِ تو کرده‌اند، تو راحت می‌توانی خوب باشی و بهترین کارهای خوب را انجام دهی تا شایستگی دریافت آنها را پیدا کنی. 

پس این کارهای خوب را انجام بده و همهٔ آن چیزهایی که به‌صورت مشروط برایت مقدر شده بود را از آنِ خودت کن! لذا از این جهت هم این هفته خیلی پربرکت است. ثالثاً هنوز ماه مبارک رمضان تمام نشده و هنوز هم نفس کشیدن در این ماه ثواب دارد، و هر یک آیهٔ قرآن هنوز هم یک ختم قرآن محسوب می‌شود، پس هر کسی که تا حالا به قرآن نپرداخته است، از الان به بعد شروع کند، اثرش خیلی هم بیشتر از دو دههٔ قبل است؛ چون پاک‌تر و باصفاتر شده‌ای، و شب قدر هم آقا و مولای‌مان ما را دعا کرده است.

رسول خدا(ص) در دههٔ آخر ماه مبارک رمضان طوری به عبادت می‌پرداختند که تقریباً استراحتگاه خودشان را در مسجد قرار می‌دادند و شبانه‌روز در مسجد بودند. اساساً رسم اعتکاف، اصلش به همین دههٔ آخر ماه رمضان مربوط می‌شود.

عواملی که موجب می‌شود از هفتهٔ آخر ماه رمضان، خوب بهره نبریم

اول : «عجب» و احساس «سیری» و «اشباع»

چند عامل موجب می‌شود که انسان از این ایام خاص(شبهای بعد از شب‌های قدر) خوب بهره نبرد. یکی غرور و عُجب عبادت است که انسان فکر می‌کند خیلی درِ خانهٔ خدا مایه گذاشته است! لذا یک احساس سیری و اشباع شدن دارد. این عُجب است و عُجب هم موجب حبط عمل می‌شود.

دوم : عدم تحمل سطح معنوی بالا

یکی دیگر از عواملی که موجب می‌شود انسان بعد از شب‌های قدر، عبادت نکند، این است که گاهی انسان در شب‌های قدر، یک‌مقدار سطحش بالا می‌رود ولی چون شایستگی لازم(برای این سطح بالا) را ندارد، یک مدتی را به غفلت می‌گذراند تا سطحش دوباره پایین بیاید. انگار به گروه خونی‌اش نمی‌خورَد که زیاد آدم خوبی بشود، لذا می‌خواهد سطح خودش را پایین‌تر بیاورد! و این هم اتفاق خیلی غم‌انگیزی است

سوم: یأس از خدا

 گاهی از اوقات هم ممکن است انسان از پروردگارش مأیوس شده باشد و پیش خودش بگوید: «اگر شب قدر مرا نبخشیده باشند، الان هم نمی‌بخشند!» در حالی که باید دقت کنیم که خیلی از اوقات، در شب قدر، آدم را به‌صورت مشروط می‌بخشند و اگر بعد از شب قدر، پیگیری کنید، این بخشش برای شما تثبیت می‌شود.

[su_note]

در ادامه بخوانید »» چرا ولی فقیه مشکلات را حل نمی‌کند؟ آیاخبر ندارد؟ [پاسخ استاد پناهیان]

[/su_note]

باید رفتارهای ما بعد از شب قدر، با رفتارهای قبل از شب قدر متفاوت باشد

این چند شب باقی‌مانده از ماه مبارک رمضان را خیلی باید قدر بدانیم. در فرهنگ ما خصوصاً در بین مذهبی‌های ما، باید رفتارهای ما بعد از شب قدر، با رفتارهای قبل از شب قدر متفاوت باشد. هیچ‌وقت نباید از پروردگار عالم مأیوس شویم، بلکه باید امید خودمان را افزایش دهیم.

من که شب قدر را پشت سر گذاشته‌ام، اگر در این شب‌های بعد از شب قدر، دلم برای عبادت تنگ نشود، خیلی جای تعجب دارد. معلوم می‌شود که زیاد هم نباید به گذشته‌ام امیدوار باشم! اگر شب قدر عبادتِ کسی مقبول شده باشد، بلافاصله فردا شب، دلش برای عبادت تنگ می‌شود، دلش برای عبادت بیشتر، برای تعقیبات، برای قرآن خواندن تنگ می‌شود. و ما باید این اثر را بعد از شب قدر در خودمان ببینیم و آن را تمنا کنیم.

چه کسی مزهٔ عید فطر را بهتر خواهد چشید؟ ؛ بعد از شب‌های قدر، برای عبادت سنگ‌تمام بگذارید

اگر ما بعد از شب‌های قدر، لحظات خودمان را به غفلت سپری کنیم، شیطان آن‌قدر خوشحال می‌شود که حدّ و حساب ندارد؛ همان شیطانی که الان هنوز دست‌هایش بسته است و نمی‌تواند ما را وسوسه کند، اما وقتی می‌بیند که ما خودمان برای خودمان شیطان شده‌ایم و تمام آن وسوسه‌هایی که او نمی‌تواند برای ما انجام دهد، خودمان انجام می‌دهیم و خودمان را به خرابی می‌کشانیم.

اگر کسی بعد از شب‌های قدر، برای عبادت سنگ‌تمام بگذارد، حقانیت این سخنان را لمس خواهد کرد و تجربه خواهد کرد. و خواهد دید که ماه رمضانش واقعاً یک ماه رمضان متفاوتی شده است؛ آن هم فقط با سنگ تمام گذاشتن برای عبادت در شب‌های بعد از شب قدر! به همین سادگی!

پس بیایید در هفته‌ای که نورانی‌ترین هفتهٔ عمرمان است کم نگذاریم تا به شب عید فطر برسیم که این شب باعظمت هم یک فوق‌العادگی خاصی دارد و- طبق برخی از روایات- عنایت و رحمت حضرت حق، از کل ماه رمضان هم بیشتر است. واقعاً عید فطر به کسی که این هفتهٔ آخر را گرامی داشته است، بهتر خوش می‌گذرد و او مزهٔ عید فطر را بهتر خواهد چشید. 

تماشا کنید »» سال نو مبارک ؛ آغاز سال جدید واقعی کدام روز است ؟ 

دانلود (5مگابایت)

[su_note note_color=”#C5E1A5″]

متن بالا در سخنرانی تاریخ 94/04/19 در تهران – مسجد امام صادق(ع) ایراد شده است . 

دانلود متن سخنرانی در قالب کتابچه PDF | نسخهA4 ؛ نسخهA5

دانلود جلسه نوزده (مبحث تنها مسیر برای زندگی بهتر) | کیفیت 7 مگابایتی | کیفیت28مگابایتی   | صفحه دانلود بقیه سخنرانی‌ها

[/su_note]

تحریف مفهوم آتش به اختیار با عکس بنر حاشیه ساز در نماز جمعه تهران

در روزهای اخیر اصلاح طلبان و نیروهای رسانه‌ای نزدیک به دولت با طرح کردن مباحثی در شبکه های اجتماعی در خصوص موضوع آتش به اختیار، سعی کرده‌اند یک فضای روانی علیه فعالان انقلابی ایجاد کنند.

نصب یک بنر در نماز جمعه تهران و جمع‌آوری امضا برای مقابله با حضور بانوان در ورزشگاه‌ها باعث شد تا موج این تخریب‌ها بیش از گذشته شود. حالا علاوه بر اصلاح‌طلبان، تحلیل گران خارج نشین نیز به کمک آمده بودند تا این موضوع را جا بیاندازند که هدف از طرح مسأله آتش به اختیار، عملاً نوعی هرج و مرج آفرینی در کشور بوده و از این طریق شاید برخی مسائل اصلی را به حاشیه ببرند.

فراموش نکنیم دو روز پیش سنای آمریکا با تصویب مادر تحریم‌ها یا تحریم S772 با اکثریت آرا زمینه لغو برجام را ایجاد کرده اما فضای کشور دچار چالش‌های فرعی مانند نصب یک بنر در نماز جمعه از سوی برخی افراد و شانتاژ و هوچی‌گری از سوی معاندان نظام است.

رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشجویان بعد از طرح کردن مباحث مقدماتی در خصوص مسائل فرهنگی کشور، با بیان اینکه اگر دستگاه‌های مرکزی دارای اختلال باشند آن زمان افسران جنگ نرم آتش به اختیار هستند، عملاً باب جدیدی در حوزه چارچوب فعالیت‌ها برای نیروهای انقلابی گشودند.

طرح همین مسأله باعث شد تا بحث‌های گسترده‌ای در میان جوانان انقلابی شکل بگیرد، مصادیقی که از دل رویکرد آتش به اختیار بیرون آمده بود به هیچ عنوان با ذائقه معاندان سازگار نبود. حکم آتش به اختیار را کسانی از حضرت آقا گرفته‌اند که برای پیگیری مطالبات و منویات ایشان، نسبت به دستگاه مرکزی دانش و صلاحیت بیشتری دارند.

نکته مهم درباره فرمان آتش به اختیار این است که افسران جوان امام، حکم آتش به اختیار گرفتند تا وقتی در هیأت اندیشه‌ورزشان مسأله‌ای برایشان بیّن شد، با خود نگویند حتماً درباره این بدیهیات در آن بالا فکر می‌شود! بدانند که آن بالا اختلال دارد و خود باید اقدام کنند. همین فهم جدید یک روحیه سرشار از اقدام را در جریان انقلابی ایجاد کرده است. در تفکر جریان انقلابی این روحیه به هیچ عنوان هرج و مرج طلبی فهم نمی‌شود، برداشت‌های مصداقی که در جبهه انقلاب نسبت به این موضوع صورت گرفته بود مؤید این مطلب است.

به عنوان مثال، عده‌ای آتش به اختیاری را معطل نشدن برای سازندگی مناطق محروم تعبیر کردند و به دنبال فراهم کردن زمینه حضور هرچه بیشتر به مناطق محروم رفتند. حجت الاسلام علم‌الهدی امام جمعه مشهد نیز در همین زمینه می‌گوید: «رهبر معظم انقلاب باتوجه به روحیات نسل سوم انقلاب فرمودند آتش‌به‌اختیارند اما به معنی انجام هرکاری نیست. نسل سوم دارای فهم وشعورند.» 

فضا به قدری با سویه مثبت حرکت می‌کرد که نیروهای دولتی، رویکردهای خود را بر این مدار جدید شکل دادند. به عنوان مثال خانم ابتکار رئیس اصلاح طلب سازمان محیط زیست نیز با خبر دادن از ورود ۵۱ تریلیون قطعه پلاستیکی به دریاها، گفته بود: «مردم در حفاظت از محیط زیست آتش به‌اختیار باشند.»

همچنین آقای سید عباس صالحی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در صفحه توییتر خود نوشت: «اقدام #آتش_به_اختیار در کلام و منطق رهبری، یعنی فعالیت‌های فرهنگی خودجوش، غیردستوری اما در چارچوب قانون و اخلاق. از این واژه چماق نسازیم.»

فضاسازی دشمنان ایران 

در این بین طیف معاند برای از بین بردن فضای مثبت شکل گرفته بین جوانان انقلابی، شروع به فضا سازی در شبکه‌های اجتماعی کرد و تصویری از یک بنر جمع‌آوری امضا برای اجرای آتش به اختیار با هدف تخریب دانشجویان انقلابی و همچنین تخریب فرمان «آتش‌به‌اختیار» در فضای مجازی دست به دست کردند؛ تاجائی که بعد از انتشار تصاویر مربوط به بنر جمع‌آوری امضا، گمان‌ها به آن سمت رفت که این تصویر جعلی است.

بعد از انتشار این تصاویر اتحادیه‌ها و تشکل‌های دانشجویی طی بیانیه‌ای اعلام کردند که «هیچ نقشی در طراحی، ساماندهی و جمع‌آوری امضاء برای طوماری که در اطراف نمازجمعه تهران نصب شده و تصویر آن در حال انتشار در کانال‌های تلگرامی است، نداشته‌اند.»

اما متأسفانه این عکس حقیقت داشت اما نه از سوی دانشجویان بلکه از سوی جریانی حاشیه ساز. موضوع از آن قرار بود که در حاشیه‌نماز جمعه بنری نصب شده بود که نسبت به ورود بانوان به ورزشگاه تذکر و هشدار می‌داد که در صورت تعلل قوه قضاییه، مطابق بند میم وصیت نامه حضرت امام (ره) و فرمان آتش به اختیار حضرت آقا خودشان رأسا ورود می‌کنند.

ساعتی پس از انتشار این خبر مشخص شد «حسین الله کرم» بانی اجرای این طرح بوده. روشن است که این قبیل تحرکات ولو با دلسوزی، بیشترین ضررش برای گفتمان انقلابی است. مهم‌ترین اثر این دست رویکردها، تخریب و تضعیف هدایت امام امت (ره) است. مشخص است که وقتی آتش به اختیار را قانون شکنی تعبیر کنند، یعنی به‌جای دشمن، عملاً خودی‌ها را می‌زنند.

آقای «دایی علی» یکی از امضاء کنندگان این بنر در نمازجمعه در گفت‌وگو با «صبح‌نو» معتقد است که نه «تنها این بنر موضوع حاشیه‌ای نیست بلکه در حد بررسی موضوع برجام و توافق هسته‌ای که در چند روز گذشته  با تحریم‌های جدید نقض شده است، باید به آن رسیدگی شود.» او همچنین اضافه کرد: «مخاطب سخن مقام معظم رهبری تنها افسران جنگ نرم نبوده‌اند و این سخن را برای همه آحاد مردم بیان کرده‌اند.»

بانی این جریان آقای حسین‌الله‌کرم نیز حاضر به گفت‌وگو با «صبح‌نو» و توضیح درباره این اقدام نشد.

نکته بعدی در این خصوص آنکه نباید فراموش کرد، آتش به اختیاری برای مواجهه با اختلال فرماندهان در فهم اصلی و فرعی بود. اگر قرار است سرباز هم فرعی بزند، همان فرمانده مختل بزند بهتر است. از سوی دیگر این گروه به ظاهر انقلابی، دارای سوابق روشنی هم نیست.

عباس سلیمی نمین نیز با بیان اینکه بیانیه انصار حزب الله بیشتر در نیروهای حامی دولت جدید دغدغه ایجاد کرده است، گفته بود: صرف نظر از این که این دغدغه تا چه حد بجاست یا بجا نیست، نوع مواجهه با این قضیه خیلی مهم است. از ابتدای انقلاب تاکنون تندروی موجب سوء استفاده مغرضان شده است. بایستی از تکرار تجربیات تلخ تاریخ جلوگیری کرد که موجب می‌شود تا ما دقت عمل بیشتری داشته باشیم تا هزینه‌هایی که در گذشته پرداخت می‌کردیم و بسیار هم سنگین بودند، تکرار نشوند.

منبع: روزنامه صبح نو (257)

احتمالا شما تا به حال چیزهایی درباره سحر و جادو شنیده‌اید؛ اینکه با سحر باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی افراد شده‌اند یا مثلا اخباری به گوشتان رسیده که فلان فرد که مدعی توانایی سحر و جادو بوده و بدین‌وسیله مردم را فریب می‌داده، توسط پلیس دستگیر شده است.

خب حالا مهم‌ترین سؤال در مواجهه با این شنیده‌ها و اخبار این است که بدانیم اساسا چیزی به نام سحر و جادو حقیقت دارد یا خیر؟ نکته بعدی هم این است که ما به‌عنوان یک مسلمان بدانیم که نظر دین ما در این زمینه چیست و احکام شرعی درباره سحر و جادو و یادگیری آن‌چه می‌گوید؟

در این صفحه سعی شده است به سؤالاتی از این دست پاسخ داده شود اما یادمان باشد که کلیاتی در این خصوص بیان شده و برای دانستن جزئیات بیشتر باید به کتاب‌های معتبر در این زمینه که کم هم نیستند، مراجعه کنید.در ادامه مطلب همراه بنیانا باشید