درب مساجد بايد از نزديك ظهر تا بعد از نماز مغرب و عشاء باز باشد
صبح روز ۷ مردادماه 89 در گردهمايی بزرگ آموزشی خدام مساجد استان تهران، حجت‌الاسلام والمسلمين حسين ابراهيمی، رئيس وقت مركز رسيدگی به امور مساجد كشور، دستور مقام معظم رهبری(مد‌ظله‌العالی) مبنی بر باز بودن درب مساجد از نزديك ظهر تا بعد از نماز مغرب و عشاء را به خادمان مساجد اعلام كرد.
این برنامه در حسينيه الزهراء سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بود و نزديك به هزار نفر از خادمان مساجد استان تهران حضور داشتند
ابتدا باید بدانیم که هنر مکبری صدای خوش و تلفظ صحیح لغات عربی را به عنوان یک اصل مهم یدک می کشد. یک مکبر خوب ابتدا باید یک مجری خوب باشد.او باید به کلمات و جمله بندی ها تسلط داشته باشد.زیرا مکبری فقط بلند کردن صدا نیست.
قبل از تکبیر باید از صحت کار دستگاه صوتی مطمئن شود.در ابتدای نماز باید تذکرات لازم که مربوط به نماز می باشد داده شود.تذکراتی از قبیل: خاموش کردن موبایل، نظم صفوف، تذکر انجام ندادن ارکان قبل از امام جماعت و نماز شکسته مسافر که در نماز ظهر و عصر و عشاء در مکان های مذهبی بزرگ بسیار اهمیت دارد
⭕️ به مناسبت چهلمین روز شهادت حاج قاسم سلیمانی ، مستند عابدان کهنز برای اولین بار از تلویزیون پخش خواهد شد
💢 پنجشنبه ۲۴ بهمن 98 – ساعت ۲۰:۰۰ (هشت شب) از شبکه مستند
🔸 عابدان کهنز روایت شکوفایی و بالندگی شهیدان مدافع حرم مصطفی صدرزاده، سجاد عفتی و محمد آژند و جانبازان مدافع حرم امیرحسین حاجی نصیری و رضا سلمانی در مسجد امیرالمومنین (ع) کهنز شهریار است.
دریافت ویدیو | دو مگابایت
برای ما دورافتاده‌هایی که هنوز نتونستیم بریم سر مزار عزیزمون و با یه دلِ‌سیر گریه، باور کنیم حاج قاسم‌مون شهید شده، دیدن #عابدان_کهنز حکم روضه رو داره.
باید یه گوشه نشست تا روضه‌خونی مصطفی صدرزاده شروع بشه.
اشکی که شاید آروم‌ات کنه و حسرت‌ای که حتما بی‌تاب.
این‌بار قراره مصطفی صدر زاده از اون دنیایی که خودش می‌گفت دست‌اش برای کار فرهنگی بازتر‌ه، چه دل‌هایی رو بلرزونه و چه حسرت‌هایی رو زنده کنه و چه بغض‌هایی رو بشکونه و چه گردان ها و دسته هایی رو برای جنگ نرم و سخت سازماندهی کنه، الله اعلم!
به کسایی که هنوز چشمه اشک‌شون خشک و داغ دل‌شون سرد نشده خبر برسونید، بچه های مسجد امیرالمومنین کهنزِ شهریارِ تهران مجلس چلّه گرفته اند برای سردار شهید. دو ساعت. به صرف غرور و خنده و اشک و حسرت و انشاالله عاقبت شهادت.
برای اولین بار مستند #عابدان_کهنز رو از تلویزیون ببینید.
پنج شنبه بیست و چهار بهمن ساعت بیست (هشت شب) شبکه مستند
برگرفته از صفحه اینستاگرام bamorovat
دلم نیومد نگم!
فکر میکنم تقریبا یک سال پیش بود که مستند عابدان کهنز رو دیدم. حقیقتش نمیدونم چرا، ولی اول خیلی ذوق دیدنش رو نداشتم و صرفا جهت کسب تجربه یک کار مستند خواستم ببینم. شاید به خاطر عکسی که برای مستند انتخاب شده بود حس کردم یک کار کلیشه ای هست. البته اسم مستند “عابدان کهنز” هم بی تاثیر نبود در این حس. خوب برای نسل ما اسم سنگینی بود.😏 خلاصه توفیق شد و رفتیم. اولای مستند هم هی چشم و ابرو بالا میدادم و ساعتم رو نگاه می کردم که چقدر دیگه از 2 ساعت مستند مونده. 🤔
نمیدونم از کجای مستند بود که وقتی به خودم اومدم دیدم چشمام خیس شده.😢 بعضی جاهای مستند هم از خنده و احساس خوبی که داشتم چشمام خیس میشد.😊 خلاصه حال عجیبی بود. مدام توی مستند سورپرایز میشدم. فکر می‌کردم همه چی زنده اس. زمان دیگه از دستم در رفته بود. باورم نمیشد مستندی که رغبتی برای دیدنش نداشتم حالا دوست ندارم تموم بشه.
از فرداش پیگیر بودم چطوری مستند رو گیر بیارم تا همسرم بتونه ببینه. ولی نشد 😔 وقتی فهمیدم قراره #امشب ساعت 8 شب (24بهمن) برای اولین بار از تلویزیون پخش بشه به اولین کسی که گفتم همسرم بود.😊
امشب لحظه شماری می کنم دوباره این مستند رو ببینم البته این بار در کنار خانواده جان😍
از ته دلم پیشنهاد می کنم اگر میتونید مستند رو امشب به همراه یک کاسه تخمه و در کنار خانواده ببینید غافلگیر میشید. 😎
پی‌نوشت: توضیح درباره موضوع مستند ندادم تا خودتون ببینید.
برگرفته از صفحه اینستاگرام s.atiedost95157
پیشنهاد می کنیم حتما یکی از صفحات اجتماعی مستند را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید. البته با توجه به اینکه این مستند در سال گذشته اکران شده است و بخش اصلی تبلیغات و رویدادهای مرتبط با مستند به پایان رسیده است اما خواندن حواشی و متن ها خالی از هیجان نیست …
عابدان کهنز در آپارات : http://aparat.com/AbedanKohanz
در اینستاگرام : AbedanKohanz
در تلگرام : https://t.me/AbedanKohanz
در توییتر : http://twitter.com/AbedanKohanz
شما می توانید برای حمایت مالی و خرید تکی یا خرید نسخه مخصوص اکران در دانشگاه و مسجد و … از سایت عمار یار استفاده کنید..
برای ورود به صفحه عابدان کهنز در عمار یار اینجا کلیک کنید
[su_note]
مستند سینمایی «عابدان کُهَنز» روایت تربیت، شکوفایی و بالندگی نوجوانان مسجد امیرالمومنین (ع) کُهَنز شهریار است که در وقایع مهم انقلاب اسلامی از جمله فتنه 88 و فتنه تروریست‌های تکفیری در سوریه حضوری فعال داشته‌اند.
شهدای مدافع حرم «مصطفی صدرزاده»، «محمد آژند»، «سجاد عفتی» و جانبازان مدافع حرم «امیر حسین حاجی نصیری» و «رضا سلمانی» از تربیت یافتگان مسجد امیر المومنین (ع) کُهَنز هستند.
[/su_note]
متنی که در ادامه میخوانید به قلم جناب مصطفی MHozeh در قالب رشته توییت منتشر شده است »
مدتی ست که شاهد نظرات مختلف و پراکنده در خصوص ساختن مجلل مسجد و حرمیم
1/در این متن میخوام براتون تحلیل فقهی ساخت مجلل مساجد و حرم های ائمه و اولیای الهی رو قرار بدم،این تحلیل برگرفته از چندین کتاب فقهی از زمان شیخ مفید و طوسی تا همین اواخر و آراء امام خمینی و آیت الله خوئی ست
2/ در ابتدا لازمه با چندتا اصطلاح آشنا بشید
اول “تزیین المساجد و المشارف”، منظور زینت مسجدها و حرم هاست بطور مطلق
دوم “زخارفه المساجد و المشارف” که منظور طلاکاری مساجد و حرم هاست
و سوم “تزیین مساجد و المشارف بالاونی ذهب و الفضه” منظور قرار دادن ظروف نفیس طلا و نقره در این اماکنه
3/ بابی داریم در کتب فقهی بنام “تحریم زخرفة المساجد” زخرفه یعنی “”تزيينه بالذهب” یعنی مساجد را با طلاکاری تزئین کنند، بدلیل وجود بعضی روایات بحث حرام شمردن چنین کاری بین فقها بوده
شیخ طوسی را بخاطر مطلبی که در کتابش بنام مبسوط جلد 1 صفحه 160 عنوان کرده قائل بتحریم می دونند
4/همچنین ابن ادریس را بخاطر مطلبش در کتاب سرائر صفحه 60 و راوندی در کتاب مختلف الشیعه صفحه 160 و همچنین شهید در کتاب لمعه و علامه حلی در کتاب مدارک
همچنین عده ای قائل به کراهت هستند
اما تعداد زیادی از فقها در حکم تحریم و حتی انتساب حکم تحریم به بعضی فقها مناقشه کردند
5/
مثلا در انتساب حکم تحریم به شیخ طوسی مناقشه شده، زیرا نظرش در کتاب “مبوسط” متفاوت از نظرش در کتب “خلاف” هست و همچنین نظر شهید در کتاب “ذکری” متفاوت از مطلب شهید در کتاب “لمعه” هست بنابراین شیخ نجفی در کتاب مشهور “جواهر” جلد 14 ص89 شهرت فتوایی در خصوص تحریم را زیر سوال میبره
6/ حالا دلایل تحریم تزئین مساجد با طلا چیه
از جمله دلایل را گفتن بدعت، چون در زمان رسول خدا چنین کاری رایج نبوده
دومی را گفتن اسراف و تضییع مال در کاری که عقلائی نیست
و سومی را گفتن روایاتی که موجوده
فقها در هر سه دلیل مناقشه کردند که از این قراره:
7/در مورد بدعت فرمودند که بدعت تعریف داره، و تعریف بدعت یعنی چیزی که جزو دین نبوده را داخل دین بیاریم
اما اینکه کاری در زمان پیامبر انجام نشده را الان انجام بدیم اعم از تعریف بدعت هست، آیت الله بهجت در نامه ای که زمان تعویض طلای گنبد حضرت معصومه منتشر شد به این معنا اشاره می کنند
8/ و همچنین آیت الله روحانی در کتاب فقه الصادق و آیت الله خویی مستند عروه و آقا نجفی در جواهر، دلیل بدعت رو منتفی می دونند
دلیل دوم بر تحریم اسراف و عدم وجود فایده عقلائی بود که اینهم از سمت فقها مورد مناقشه قرار گرفته
به اینکه در تزئین مساجد و حرم ها فائده عقلائی وجود داره
9/ اون فائده عقلائی چیست؟ اون فائده اینه مردم و طبع شون متمایل هست به زیبایی و اماکن مزین
و اگر ما بخواهیم یک مکانی رو تعظیم کنیم، علاوه بر رعایت احترامات رفتاری در اون مکان از لحاظ معماری و تزئین هم بایستی کارهایی انجام بشه، پس بی فایده نیست و وقتی بی فایده نباشه اسراف نیست
10/ و روایاتی که در این باب وارد شده اکثرا مشکل سندی دارند یا دلالی
یعنی یا سندشان ضعیفه یا اینکه دلالت شون بر حرمت ناتمامه و فوقش ازش کراهت استفاده میشه
مثل “يبنون الدور ويشيدون القصور ويزخرفون المساجد” یا روایت “لتزخرفنها كما زخرفت اليهود والنصارى” که در کتب اهل سنت وارد شده
11/ و اما همه اینها مربوط به طلاکاری بود
در غیر طلاکاری مثل معماری نقوش گچ مطلقا مناقشه ای نشده، هم بخاطر عدم دلیل بر حرمت و هم بخاطر دلیل بر جواز چون از امام صادق علیه السلام سوال کردند از نقوش و تزیین دیوار مسجد با گچ بری یا نگاره
فرمودند مشکلی نیست
کتاب وسائل باب 15 حدیث سوم
12/ و بتبع بر مجلل ساختن مساجد و حرم ها هم دلیلی بر نهی و حرمت نیست
بلکه حدیثی از امام سجاد داریم در کتاب صحیفه امام رضا صفحه ۷۷ که ساخت بناهای مجلل بر مزار امام حسین در آینده را پیش بینی کردند و از اون به عظمت یاد کردند
13/ مطلب بعدی تزیین مساجد و حرم ها با ظروف طلا و نقره ست که “اوانی ذهب و فضه مربوطه” در اینجا هم فقها بخاطر روایات بیشتر بعضی حکم به تحریم دادند اما فقهای جدید که دقت بیشتری در بررسی سندی روایات دارند صرفا حکم به کراهت دادند مثل آیت الله خویی و امام خمینی در حاشیه عروه الوثقی
14/ مطلب آخر اینکه ما بعنوان متدینین بایستی چشم مان به دست و دهان فقیه باشه، من دیدم که در این مورد معممین و متدینین احادیثی رو قرار می دن که حتی درست نمی تونند ترجمه اش کنند و از زخرف به تزئین یاد میکنند و از مشارف به مجلل!
15/ اسناد رو نمی دانند به همه احادیث هم اشراف ندارند، بعنوان مثال ما حدیثی داریم از امام صادق که از ایشون سوال کردن در مورد چنین مساجدی گفتند اشکال نداره و هر موقع حکومت قائم ما برپا شد خودش تصمیم خواهد گرفت در این مورد
اظهار نظر شخصی اشکالی نداره
ولی نباید صبغه دینی اش بدیم
در ادامه بخوانید » نقش مساجد و حسینیه‌ها در وحدت دین و سیاست از مشروطه تا کنون
سلام
بی مقدمه شروع میکنم…
واسه اولین بار راهی مسجد شدم. برای شب قدر، واسم مثل یک رویا بود.
با یکی از رفقا هیئتی (حسین آقا) رفتیم سمت مسجد. تو راه دل تو دلم نبود.
وقتی رسیدم، وقتی وارد مسجد شدم، مسجد به اون بزرگی دیدم یه عالمه قرآن، با آدمای خوب (بقول خودم درجه ۱) رفتم یه گوشه ای کنار قرآن ها نشستم. یه لحظه احساس سبکی کردم. حس می کردم گناهام پاک شده، داخل مسجد نمیدونم چرا؟! چنان ابهت خاص و یه عظمتی داشت که دلت می خواست که اصلا بیرون نری از مسجد.
باورم نمی شد اومدم همچین جایی. کسی که زندگیش و خودش غرق گناهه، یه عمر الکی پی خوش گذرونی بوده، نمی دونسم خوش گذرونی اینجاس نه بیرون از مسجد.
کاسبی از جایگاه روحانیت!
مجموعه تلویزیونی سر دلبران که شب ها ساعت 22 از شبکه یک سیما ( و شبکه افق ) پخش می شود، تجربه ای متفاوت و تازه در پرداختن به موضوع روحانیت است.
محمدحسین لطیفی در این اثر جذاب و جدید به خوبی از ظرفیت دراماتیک مسجد برای طرح موضوعات اجتماعی و دینی استفاده کرده است.
یکی از مهم ترین موضوعات، نقش روحانیت و باورهای سنتی مردم بوده که جسارت سیما در طرح موضوعی چنین مهم واقعا جای تحسین بسیار دارد.
وقتی مردم ذهنیتی پیدا کرده اند که حاج آقا صاحب کرامت است ولی سید روحانی جوان می گوید من نمی خواهم از باور مردم دزدی کنم!
سید می گوید: “این شفایی نیست که کار من باشد، این شفا نیست، من اگر می توانستم شفا بدهم مریض خودم را که روی تخت بیمارستان است شفا می دادم!”
جماعت می گویند: “این از بزرگی و تواضع شماست، صلوات بفرستید!”
می گوید: “شفا نیست، حالا شما می خواهید صلوات بفرستید، بفرستید! ولی این شفا نیست!”
جماعتی که از جایگاه روحانیت استفاده می کنند برای کاسبی خودشان-دور و بر خودمان همین امروز- فراوانند! آخرش هم بدنامی اش برای روحانیت می ماند! همه صاحبان بانک و سرمایه و قدرت و… که مشغول کاسبی خودشانند و روحانیت هم بخشی از چینش و محاسبه کاسبی شان است! و حتی نمی گذارند همان روحانیت کلمه ای سخن بگوید!
یادداشت از حجت الاسلام زائری
–
بیشتر بخوانید »» دانلود کتاب انتظار عامیانه عالمانه عارفانه اثر استاد پناهیان [ PDF رایگان ]
تجربه‌ها آن وقت که بازگو میشوند، فهم جدید و متفاوتی از مسائل به شما ارائه می‌دهند و فکرهای خام را از هراس اشتباه و از دست دادن فرصت‌های موجود رها می‌سازند. تجربه‌ها آن هنگام که میان افراد به اشتراک گذاشته میشوند، فصل تازه‌ای از همراهی و همدلی را می‌گشایند که در آن نیل به آرمان و ساخت مدینه فاضله آسان‌تر و هوشمندانه‌تر خواهد بود.
حجت‌الاسلام عظیمی امام جماعت مسجد موسی بن جعفر(ع) هم تجربه‌های موفق و موثر خود را برای جذب جوانان و نوجوانان به مسجد انجام داده که مطمئنا شنیدن آنها برای هر فعال مسجدی، مفید و البته قابل اجرا خواهد بود . در ادامه همراه بنیانا باشید
متنی که در ادامه می خوانید درباره ک مسئله فرهنگی رایج در مساجد است . نوجوانان و جوانانی که می خواهند در مسجد فعالیت داشته باشند و پیرمردهایی که همیشه اخم دارند تقریبا در همه مساجد مشاهده میشوند . این یادداشت وبلاگی یک ماه قبل در سایت مربی www.Morabbee.ir منتشر شده است . این وب سایت در زمینه انتشار اموزش های ویژه فعالان فرهنگی فعالیت میکند :
درباره این مطلب یک بحث عمومیست که تقریباً در همه جا به صورت یک مشکل وجود دارد.
بنده تقریباً از اوایل کودکی در چنین مساجدی بودم…
همه سن بالا و به تعبیری آنتی جوان!
از بد حادثه هم هرجا رفتم همین مشکل وجود داشت…
تجربه بنده آن چیز که جواب می‌دهد «سیاست چماق و هویج» است.
یعنی شما برنامه را اجرا کن.
با سیاست خودت هم اجرا کن.
هیچ‌کاری هم به اعمال نظر آنهایی که از سر هوا و هوس یا از سر ادعای بزرگی نظر می‌دهند نداشته باش.
ولی جوری رفتار کن که گویی در تیم آنهایی…
مثلا هیئت که برگزار می‌کنی، یکی از همان هیئت امناء رو دعوت کنید تا قبل از سخنرانی برای بچه ها صحبت کند.
قبل از اینکه ایشان شروع کند شما در حد دو دقیقه راجع به پیرغلامان اهل بیت و از این دست مسائل صحبت کن.
از قبل هم با همه بچه ها صحبت کن که نهایت احترام را داشته باشند.
آن یک جلسه هم به صورت استثناء کوتاه برگزار کنید که حوصله پیرمرد سر نرود.
آخر جلسه هم بدهید او دعا کند…
این تنها یک کار بود و کارهایی از این دست را انجام دهید.
از طرفی دیگر سعی کنید پا روی دم کسی نگذارید. اگر می‌بینید مثلا آبدار خانه شده محل ریاست عده ای، سعی کنید فعلا نزدیک آنجا نشوید.
در خانه چای درست کنید و با فلاکس بیاورید مسجد.
نکتهٔ بعدی سعی کنید دست کسی آتو ندهید. کارهایی از قبیل سر و صدا کردن در ساعاتی نامناسب، مسجد را به هم ریخته و نامرتب تحویل دادن و … باعث می شود زحمات شما به کلی از بین برود.
نکتهٔ بعد سعی کنید در جاهایی که در چشم مردم است، در زمینِ آن ها بازی کنید. مثلاً نیم ساعت قبل نماز بیایید و ورودی مسجد را آب و جارو کنید البته با هماهنگی هیئت امناء. یا مثلا دو سه نفری هر از چندی به جان در مسجد بیفتید و آن را تمیز کنید. البته حواستان باشد آتو دست کسی ندهید.
جوری رفتار نکنید که هیئت امناء فکر کنند شما می‌خواهید ریاستشان را بر هم بزنید.
ببخشید اگر با این ادبیات صحبت میکنم. اما من از همان موقع که یادم هست با این جماعت درگیر بوده ام و شاهد فجایع فرهنگی که به دست این جماعت رخ داده بوده‌ام. لذا به قولی در این زمینه آنقدر مار خورده ام تا افعی شده ام. لذا این مطالب، ماحصل سال ها تجربه، و حرص خوردن و کار من در مساجد است.
پس از چند ماهی که شما در این نقش بازی کنید شاهد یک معجزه در ۹۰٪ درصد هیئت امناء خواهید بود.
البته باز هم افراد لجبازی خواهند بود که با شما مخالفت میکنند.
اینجا شما باید آن دسته از افرادی که حالا طرفدار شما اند پیش آنها بفرستید. سعی کنید اصلاً خودتان را خرج نکنید. تا می‌توانید افراد دیگر مخصوصاً امام جماعت را بفرستید با مردم و هیئت امناء صحبت کنند.
ائمه جماعات بعضاً هیچ کار بخصوصی در زمینه های تربیتی نمی‌کنند. شما باید آنها را فعال کنید و در تیم خودتان بیاورید.
گاهی اوقات امام جماعت را به عنوان سخنران هیئت دعوت کنید.
در مسائل بروید از او مشورت بگیرید. حتی اگر نظر شما مخالفت نظر اوست باز بروید و مشورت بگیرید و طوری برخورد کنید که گویی نظر او را پذیرفته اید. در آخر هم شاید کار خودتان را بکنید اما شما با این کار او را به نفع خود وارد معادلات سیاسی مسجد کرده‌اید…
هیچ کوچکتری حق ندارد به بزرگتر خود مخصوصا هیئت امناء بی احترامی کند. در ظاهر مسجد و حتی در جلسات خودتان پیش بچه ها اصلاً از هیئت امناء بد نگویید و سعی در طرفداری آنها داشته باشید. هر چند که به شدت با آن ها و سیاست هایشان مخالف اید.
انجام این موارد احتیاج به سه چیز دارد:
1- صبر بسیار بالا. هیچ گاه بر اثر کارهای بعضاً احمقانه عده‌ای دلسرد و مأیوس نشوید. سعی کنید نقش خودتان را به خوبی بازی کنید و مطمئن باشید معجزهٔ محبت و احترام حتماً کار خواهد کرد.
2- سیاست بسیار بالا در کار. اینکه شما بدانی در هر موقعیت، چگونه نقش خود را خوب بازی کنی.
3- داشتن گروه یا تیم. داشتن یک گروه که چند کار را باید بکنند: اولاً همسو با شما باشند و این موارد را یا بر اثر علم به ماجرا یا بر اثر تقلید و تبعیت از شما رعایت کنند. ثانیاً تیم اطلاعاتی شما باشند و اخبار مسجد را سریعاً به شما منتقل کنند. در قرآن هم داریم که آن چیزی که موسی را از توطئهٔ قتلی که توسط فرعون کشیده شده بود نجات داد، داشتن یک تیم اطلاعاتی قوی بود که اخبار را از درون جلسات سری فرعون به او می‌رساند.
پس از چندین ماه که به این روش عمل کردید و دیدید با وجود اینکه هیئت امنا نسبت به شما نرم شده‌اند اما هنوز افرادی هستند که دارند چوب لای چرخ شما می‌گذارند، از تصفیه مجموعه هیچ هراسی نداشته باشید.
اما در این مرحله هم هرگز نباید خودتان وارد شوید. سعی کنید آن دسته از بزرگترهایی که بیشتر طرفداری شما را میکنند جلو بفرستید. یعنی باید به وسلیه هیئت امنا، هیئت امنا را کنترل کنید. اصلا خودتان خرج نکنید. آبرو و اعتبار یک فعال فرهنگی اصلی ترین سرمایه اوست. در مرحله اول سعی کنید در صحنه سیاسی مسجد، آن ها را منزوی کنید. یعنی کسی حرف آنها را نخرد.
پس از انجام این مرحله اگر دیدید باز هم دارند چوب لای چرخ مجموعه شما می‌گذارند، باید شخص بکلی از صحنهٔ سیاسی مسجد خارج شود.
اینجا می‌توانید از ظرفیت امام جماعت، هیئت امناء، ریش سفیدان مسجد و حتی اگر می‌توانید با امام جمعه شهرتان داستان را در میان گذارید و از او هم کمک بخواهید.
فقط حتما دو نکته را توجه داشته باشید:
۱) تا هر مرحله کامل انجام نشده وارد فاز بعدی نشوید. این کار صبر بالایی می‌خواهد و حتب ممکن است تا کامل شدن کل فرایند چند سال طول بکشد و این صبر بالای شما و بقیه مجموعه را می‌طلبد.
۲) هرگز نباید به کسی بی احترامی شود.
این سیاست های کلی روش برخورد با هیئت امنای مسجدی بود که با کار فرهنگی مخالف اند. دیگر جزئیات کار را بر دو محور شرایط مسجد، محل، منطقه، شهر و همچنین بر محور ویژگی های روانشناسی افرادِ طرف حساب خودتان بچینید.
این ها حاصل کلی خون دل خوردن من و بسیاری امثال من از دست این جماعت است.
اما همهٔ این کار ها در حد یک مُسَکن است.
کار واقعی وقتی انجام می‌شود که در یک مسجد امام جماعت،هیئت امناء، مسئول کانون، فرمانده و شورای پایگاه بسیج، مسئول هیئت همه دید فرهنگی داشته باشند.
از اطالهٔ کلام عذرخواهی میکنم.
حلال بفرمایید.
وِ مِنَ اللّهِ الْتَوفیق
برگرفته از www.Morabbee.ir
[su_note]
بیشتر بخوانید »»
ایده های مسجدی ؛ برگ برنده امت حزب الله در انتخابات
[/su_note]
سال اول هجرت، زمانی که اولین مسجد ساخته شد، آن را پایگاه مسلمین قرار دادند تا به آیندگان بفهمانند که دین و سیاستمان یکی است و وحدت آن دو، حتی در مظاهرشان یعنی دیوان و معبد نیز رعایت شده است. دیوان، که دادگستری و دولت آن موقع بود، مرکزش مسجد بود و معبد نیز، مسجد.
محل عبادت و مکان خاکسار شدن در برابر معبودی که به تازگی پیامبرِ آخرین را برای هدایت بشر فرستاده بود و کنیسه و کلیسا را به مسجد، مبدل ساخته بود. این همزیستی و وحدت بین دستگاه حکومت و دستگاه عبادت، پیام‌هایی را به ما قرن بیست و یکمی‌ها منتقل می‌سازد که به مدد آن، می‌توانیم در برابر خصم و مخالفِ عینیت سیاست و دیانت در اسلام، احتجاج کنیم و حجت آوریم.
ساختار فکری مسلمانان قرون ابتدایی نیز این بود. همان طور که در همان اوایل امر، “دارالخلافه” مسجد بود و “دارالقضاء” نیز مسجد. مردم برای مهمترین ارکان زندگی اجتماعی‌شان، یعنی قضاء و اجرا، به مسجد پناه می‌بردند؛ مسجدی که پنج نوبت در آن نماز می‌گذاردند و به عبادت خالق‌شان می‌پرداختند. و حال همان مسجد، مأمن آرامش و نظم اجتماعی‌شان نیز بود.
در ادوار تاریخی، این اعتقاد و بنیان، با تلاشِ افزون بنی امیه و بنی عباس دگرگون شد و باعث شد تا دارالخلافه و مسجد جدای از یکدیگر به کار خود ادامه دهند. با این حال هنوز آن حالت وحدت تا حدودی حاکم بود. هنوز امت واحدهٔ اسلام، دستگاه حکومت و عبادت را یکی می‌خواست. هنوز هم مسجد بیش از آنی که حاکمان می‌طلبیدند، در سیاست بود و سر رشتهٔ خیلی اتفاقات را میشد در مسجد جست.
***
آنچه که قصد بررسی آن را داریم، بحث این تغییر و تحول در قرن معاصر، البته به طور اجمال و خلاصه است. یعنی نقش مسجد، در ارتباط برقرار کردن میان دیوان و معبد. دورانی که تقابل فکری بین دو نظریهٔ سکولاریزم (دین‌زدایی) و عینیت دین و سیاست، باعث چند دستگی میان امت اسلامی گردیده است. البته اگر با تیزبینی بنگریم، همین تقابل نیز در آن سوی دنیا و در میان ملل غرب نیز چند دستگی ایجاد کرده است و این می‌تواند به ما یاری کند تا در این بازی میان نظریات، پیروز گردیم و عینیتِ دین و سیاست را در جهان غالب کنیم.
مطلع را مشروطه قرار می‌دهم. مطلعی که مبدأ تغییرات شگرفی در تاریخ ایران گردید. بنابراین مقاله را در چهار مقطع زمانی پیگیری می‌کنیم؛
۱٫ از مشروطه تا سال ۱۳۴۲
۲٫ از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷
۳٫ از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۷
۴٫ از ۱۳۶۷ تا حال
قابل تأمل است که این تقسیم بندی مطلق نبوده و از باب نزدیکی و اعتبار وقایع مهم، این‌چنین تاریخ را برش داده‌ایم.
۱٫ از مشروطه تا سال ۱۳۴۲
در تاریخ مشروطه، می توان موارد متعددی را نام برد که برجستگی نقش مسجد را در وقایع سیاسی روز، نمایان می‌سازد. در آنچه که از تاریخِ مشروطه برایمان به یادگار مانده است و نگاشته شده است، می‌توانیم سر رشتهٔ مشروطه‌خواهی را از “مسجد” پیدا کنیم؛
«بعد از چوب خوردن تجار در عمارت حکومتی، هیجانی بین تجار و اهالی پیدا شد. متوسل به مرحومِ طباطبایی مجتهد سنگلجی شدند. آقا دستور دادند که چند روزی را بی‌صدا مشغول کار خودتان باشید. پس از آن که اقدامات من انجام شد، به شما اطلاع می‌دهم. انشاء الله کار بزرگی را از پیش برمی‌داریم. این واقعه در سنه ۱۳۲۴ قمری واقع شد …. انقلاب ایران از اینجا شروع شد.» (مقدمات مشروطیت، هاشم محیط وافی، ج۱، ص۸۸ (
پس از این است که مرحوم طباطبایی در مسجد چاله حصار تهران، سخنرانی‌های خود را آغاز میکنند و سنگِ بنای حرکتی را می‌گذارند که تا چندی بعد به یکی از مهمترین انقلاب‌های ایران تبدیل می‌شود. پس از این واقعه‌ها نیز مسجد نقشی فرای آنچه که عبادتِ فردی‌ست، بر عهده داشته است، به خصوص زمانی که مسجد در کنارِ بارگاهِ امام یا امامزاده‌ای هم واقع شده باشد. نقشِ حرم شاه عبدالعظیم حسنی و حرم حضرت معصومه سلام الله علیها در مشروطه بر کسی پنهان نیست.
۲٫ از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷
در این دوران بود که تعریف مسجد به عنوانِ پایگاه اصلی و اساسی مسلمین نمود و جانی تازه و نوین یافت. روحانیون و اصحاب حوزه، توانستند با نفوذی که در مساجد داشتند، اقشار مختلف مردم را در جریان مسائل و اخبار روز قرار دهند. در آن زمان به دلیل تحریم تلویزیون از طرف اقشار مذهبی، مسجد، وظیفهٔ نشر اخبار را نیز در برنامهٔ خود قرار داده بود. بدین شکل که اجتماع نمازگزاران در مسجد، اخبار را خود به خود و سینه به سینه منتقل می‌کرد. گاه نیز امامان جماعت در حین سخنرانی‌های خود این اخبار را به اطلاع مأمومین می‌رساندند.
پس از تبعید امام (رحمه الله) از ایران، مسجد و مسجدیون، یکی از مهمترین اخبار خود را اخبار مربوط به این شخصیت سیاسی ـ مذهبی قرار می‌دادند. در این دوران، حلقه‌های مبارزه در زیر چتر مساجد شکل گرفت. بهانه‌های متفاوتی جهت جذب اقشار مختلف مردم، به خصوص جوانان به سوی روند مبارزه با رژیم، در مسجد به وجود آمد که از آنها می‌توان به کانون‌های قرآن اشاره کرد.
آموزش قرآن نه فقط بر اسلامی بودن حرکتِ مردمی مهرِ صحت می‌گذاشت و نه تنها باور مذهبی را در میان ملّت که می‌رفت بدل به امّت شود تقویت می‌کرد، که چتر و نقاب بسیار مناسبی بود تا همراه آموزش معارف قرآنی به جوانان، ایشان را با روند مبارزه نیز آشنا نمود.
این حلقه‌ها که در سراسر کشور به صورت پراکنده‌ای شکل گرفته بود، چندی بعد و در پی انتشار بیانیه‌ها و اعلامیه‌های حضرت امام (رحمه الله) وظیفهٔ پخش و نشر این اعلامیه‌ها را نیز عهده‌دار شد. درآن زمان، این اعلامیه‌ها دارای اهمیت فراوانی بود و رژیم با کسانی که این اعلامیه‌ها را پخش می‌کردند به شدت مقابله می‌کرد و مسجدیون که اینک خود را وارد عرصهٔ نوینی از زیست اجتماعی کرده بودند، این وظیفه را داخل در فعالیت‌های دیگر خود در مسجد کرده بودند.
البته در این جا نقش سازهٔ مسجد را می‌توان به عنوان یک دژ و سنگر در یارگیری، بیشتر نمایان دید. به نحوی که اشخاص گوناگون در مسجد حضور پیدا می‌کردند و پس از جذب توسط مذهبیون، در مسیر فعالیت‌های سیاسی قرار داده می‌شدند. یعنی مساجد کانونی قرار گرفته بودند جهت شناسایی و یارگیری اشخاصی که پای در عرصه و دستگاه عبادی اسلام می‌گذاشتند و پیشبرد ایشان در دستگاه سیاسی و حکومتی اسلام در این مکان روحانی پی‌ریزی و پیگیری میشد.
به اعتراف تاریخ، مساجد در این دوران وظیفهٔ خویش را به خوبی انجام داد. در این دوران بود که اهمیت مساجد به فعالیت‌های سیاسی کسانی بود که در آن مسجد نماز می‌خواندند. در این دوران بود که مساجد با امامان جماعت خود شناخته شد و مردم مساجد را با عنوان و نامی بر خلاف اسم سر در آن مسجد می‌شناختند. چونان که از مسجد هدایت، که پایگاه آیت الله طالقانی بود می‌توان به عنوانِ یکی از پر رنگ‌ترینِ مساجد در این روند بود. مسجد قبا، الجواد از نمونه‌های فراوانِ دیگری است که شاخصهٔ مشترک همهٔ آنها فعالیت جدّی امامان جماعت آنها در مبارزه با رژیم و شرکت در نهضت امام خمینی (رحمه الله) بوده است.
[su_note]
همچنین بخوانید »»
ایده های مسجدی ؛ برگ برنده امت حزب الله در انتخابات
مدیری که مسجدی نباشد , نجومی می شود
[/su_note]
۳٫ از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۷
این سال‌ها به عنوان سال‌های سرنوشت ساز برای شروع حرکت حکومتی و در عین حال انقلابی مردم ایران، حساسیت ویژه‌ای را در خود داشت. در این مرحله و در پی تثبیت نظامی که آرمان اقشار مختلف مردم و به خصوص مسلمانان بود، مساجد به عنوان محلی برای اطلاع مردم از روند انقلاب شناخته میشد. به همان شکل که پیش از آن و در سال‌های پیش از ۵۷ نیز بود.
البته این‌بار و در پی تصرف مراکز خبری از جمله رادیو و تلویزیون، مساجد باید به دنبال نقشی جدیدتر می‌گشتند که متناسب با آن بتوانند در روند شکل‌گیری نظامی که به گمان بسیاری نظام متصل به قیام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بود، دخیل و شریک باشند. در پی فعالیت روحانیون در مساجد در دورهٔ قبل، برخی از مساجد به نام ایشان شناخته میشد؛ نه به نام مسجد. مثلاً مسجد آیت الله طالقانی و …. و به همین ترتیب نسبت به سایر شخصیت‌ها.
این ویژگی‌ها باعث میشد تا مردم به جهت ملاقات با این روحانیون که حال در کسوتی متفاوت و در قالب مقامات حکومتی نیز شناخته می‌شدند، به این مساجد رقبت خاصی نشان بدهند. اینجا نیز نقش حکومت و دین با هم نسبتی دیگر پیدا کرد. تا قبل از این، مسجدی‌ها که رویاروی حکومت، تلفیق حکومت و سیاست را منجر شده بودند، می‌بایست در مرکز عبادی خویش به یاری حکومت می‌شتافتند و این جنبه‌ای دیگر را از وحدت سیاست و عبادت نمایان می‌کرد.
تا آن که همسایهٔ ایران به وسیلهٔ قدرتی دیکتاتوری، که بعدها به همسایگان دیگرش نیز یورش برد، به ایران حمله کرد و باعث گردید تا مراکز دینی مسلمین، علاوه بر نقش هدایت‌گری به عنوان مراکز جهاد نیز شناخته شوند. مساجد به عنوان مناسبترین و بهترینِ مرکز جهت سازماندهی نیروهای انقلاب، اکنون به مرکزی جهت اعزام نیرو به صحنهٔ رویارویی حق و باطل تبدیل گردید.
شور و شوق ایجاد شده در پی فرمان جهاد ولی امر مسلمین و شوق به جانبازی و جان‌نثاری در راه اسلام، دستگاه عبادی اسلام را به همان دستگاهی مبدل کرد که در دوران طلایی حکومت و مبارزهٔ خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله و سلم) بود.
مسجد، در دوران خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله و سلم)، گاه مکانی بود برای جهاد و سازماندهی نیروها در غزوات و نبردهای صدر اسلام. اکنون و پس از این همه سال، این مساجد به دوران طلایی خود باز می‌گشتند و به دامان صدر اسلام پناه می‌بردند تا بگویند که این اسلام و این نبرد در برابر باطل، همان است که در صدر اسلام نیز بود.
جدای از این همه، امام خمینی (رحمه الله) نیز اقامتگاهش را در جنب مکانی به سیاقِ مسجد قرار داد تا به دیگران بفهماند که دستگاه عبادی و سیاسی در اسلام، یکی است و غیر از مسجد را بر نمی‌تابد. و از همین مکان بود که پیامش را به همهٔ جهانیان ابلاغ می‌کرد و غرب و شرق را به تحیر وا می‌داشت.
شاید بتوان از قرار داشتن مکان نماز جمعه در میان دانشگاه تهران نیز برداشت کرد همچنان که در صدر اسلام این‌چنین بود که مسجد، مَدرَس نیز بود، دانشکده‌های کنونی، جلوه‌ای هستند از حلقه‌های آموزشی‌ای که در مساجد سال‌های اول ظهور اسلام بر پا بود. حلقه‌هایی که تفسیر و قرائت قرآن در آنها بر قرار بود.
۴٫ از ۱۳۶۷ تا حال
در سال‌های بعد از جنگ، دوره‌ای قرار داشت که یاوران رهبر کبیر انقلاب، پس از جنگی فرسایشی اما ارزشی، به مأمن سابق خود، مسجدها پناه ببرند. حال و هوای سال‌های مقاومت در پوست و خون این ملت نفوذ کرده بود و نمی‌توانست در مأمنی به غیر از مسجد آرام بگیرد.
امام خمینی (رحمه الله) اما در آغاز این مقطعِ زمانی، دنیا را بدرود گفته و آن را به خلف پس از خود، خامنه‌ای (مد ظله العالی) سپردند. مدفنش را نیز مسجدوار قرار دادند تا بگویند که این انقلاب، از نوع انقلاب صدر اسلامی است و رهبرش چون رهبر آن انقلاب، در مدفنی به سیاقِ مسجد است که آرام خواهد گرفت.
از طرف دیگر بسیجیان بازگشته از جنگ، به دامن همان مکانی رو آوردند که از آن به جبهه اعزام شده بودند. اینان بهتر آن دیدند تا با تشکیل منظم پایگاه‌های بسیج در مساجد، تا حد امکان خاطرهٔ آن سال‌ها را زنده نگه دارند. لذا چنین شد که پایگاه‌های بسیج پس از ساخت هر مسجد به عنوان اولین دستگاه و مرکز در مسجد مستقر شدند.
این همه رفت تا مسجد، این باور را تقویت کند که هر چه باید باشد، آغازینه‌اش مسجد باید باشد و مسجد چون کلیسا و معبد نیست که فقط عباداتِ فردی را بطلبد، که اسلام، دینی نه فقط در عرصهٔ خصوصی، که اجتماعی است.
منبع : وبلاگ هابیل (یادداشتی از میثم رمضانعلی)
مسجد فقط برای نماز نیست !
ملت ایران باید مساجد را مغتنم بشمارد و پایگاه معرفت و روشن بینی و روشنگری و استقامت ملی به حساب آورند. اگر کسی خیال کند که در مسجد، فقط چند رکعت نماز می‌خوانند و بیرون می‌آیند و این چه تأثیری دارد، خطاست. اوّلًاً اگر همان چند رکعت نماز هم با چشم بصیرت نگاه شود، خودِ نماز که به زبان مُشَرّع مقدّس نماز و اذان، خیر العمل و فلاح است، مایهٔ برکات زیادی می‌شود. نماز یک ملت را به قیامِ للّه وادار میکند. نماز انسانها را از فساد دور و به خلوص و فداکاری نزدیک میکند.
علاوه بر آن، مسجد فقط برای نماز نیست؛ در مسجد انواع عبادات هست. از جملهٔ آن عبادات، تفکّر است که «تفکّر ساعة خیر مِن عبادة سنة»(۱) -البته فکر کردن درست- افراد مسجد برو، این فکر را به وسیلهٔ شنیدن سخنان عالم دین و فقیه به دست می‌آورند. بنابراین مسجد، هم مدرسه است، هم دانشگاه، هم مرکز تفکّر و تأمل، هم مرکز تصفیهٔ روح، هم مرکز خلوص و مرکز اتّصال بنده به خداست.
سخنان امام خامنه ای در تاریخ ۷۵/۱۰/۱۹
۱)بحارالأنوار، ج ۶، ص ۱۳۳
یکی از بحث ها و نگرش های جامعه شناسان برای بازخوانی و تشریح علل واکنش های اجتماعی مردم توجه به سبک زندگی آن هاست . چه بسا جامعه ای در ظاهر مقید باشد اما در باطن با وجود اذعان به منافق بودن فردی او را برای مسئولیتی انتخاب کند . کسب اطلاعات درباره سبک زندگی سالم و اصلاح رویه های غلط در زندگی جز با تکیه بر ارگان مقدس مسجد میسر نیست . در ادامه با یکی از سایت های فعال در زمینه مسجد آشنا می شویم
فضای بانک ایده های مسجدی فضایی مونولوگ و یک طرفه است که ایده ها پس از طراحی توسط مردم به آن ارسال می شود اما در باشگاه، فضا دوطرفه بوده و کاربر توان برقراری ارتباط دو طرفه را دارد.و خادمان و بچه های مسجدی ی توانند در سایت ایده های مسجدی عضو شوند
بنا است که مساجد مختلف کارهای خود را عرضه و ارتباط دوسویه بین اعضای مساجد ایجاد شود تا از طریق این شبکه سازی مساجد از اقدامات و ایده های هم باخبر باشند.
تشکیل پرونده ویژه برای موضوع های مختلف، معرفی مساجد و ایده هایی که در آنها به کار رفته از جمله مساجدی قدیمی و نیز راه اندازی مسجد TV برای بارگذاری فیلم هایی از ایده های اجرا شده در مساجد را از دیگر اقدامات طراحی شده در باشگاه ایده پردازان مسجدی اعلام کرد.
ما معتقدیم “عمران” مسجد، فقط ساخت بنای آن نیست!
بلکه هر اقدامی که مسجد را به جایگاه حقیقی و طراز اسلامی‌اش نزدیک سازد، از مصادیق “عمران” است.
ما معتقدیم هر اقدامی که موجب عمران مساجد می‌شود و خواهد شد، ثمرهٔ جرقه‌ای است که در یک لحظه به ذهن یک مومن خطور کرده است.
بام، محل ثبت، انتشار و تبادل همان جرقه هاست! که به آنها ایده می‌گوییم.
اگر شما هم می‌خواهید از خادمان مساجد باشید، بسم الله.
ایده های مسجدی آموزشی، اردویی، تبلیغی، تربیتی، سخت افزاری، علما و بزرگان، مسجد و بانوان، مسجد و جوانان، مسجد و کسبه محل، مسجد و همسایگان، مسجد، کودک و نوجوان وایده های یادواره شهدا از جمله موضوعاتی است که در رابطه با آن ایده هایی برای استفاده مخاطبان تهیه شده است.و در سایت باشگاه ایده پردازان مسجدی در دسترس است
علاوه بر این موضوعات در مناسبت های ویژه همانند دهه تکریم و غبارروبی مساجد، ماه مبارک رمضان و فصل تابستان هم بسته ایده های مسجدی تهیه و در اختیار مخاطبان قرار می گیرد.
[button color=”green” size=”big” link=”http://masjedidea.ir” icon=”fa-external-link” target=”true”]سایت باشگاه ایده پردازان مسجدی[/button]
1. احزاب و مطبوعات و شورایاری‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد را می‌توان نمونه‌هایی از تلاش‌های کم‌فرجام برای مشارکت مردم در اجتماع و سیاست کشور ما دانست. هیچ یک از این راه حل‌ها، به اندازه چیزی مانند تجربه ستاد بسیج اقتصادی زمان جنگ، یا نمازهای جمعه یا هیات‌های دینی که همگی پایه در نهاد «مسجد» داشتند، حضور و گفت‌وگوی عامه مردم درباره مسائل مشترک و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی را سازمان نداده‌اند. اینها نشانه‌هایی هستند که فوریت توجه به ظرفیت‌های مشارکت اجتماعی مسجد را در موقعیت سیاسی و اقتصادی حساس کنونی، گوشزد میکنند.
2. فراخوان دیروز آیت ا… سید علی حسینی خامنه‌ای، خطاب به ائمه مساجد، بیدارباشی است که مکرراً در طول تاریخ انقلاب، چه از سوی امام سید روح ا… موسوی خمینی (رحمه‌الله علیه) و چه از جانب ایشان، ابراز و تجدید شده است؛ مسجد، نه فقط در طول تاریخ انقلاب، که از نقطه آغاز تاریخ سیاسی اسلام، از مدینه‌النبی، معبد سیاسی بوده است.
مسجد از ابتدا، محل حضور آگاهی و عمل انقلابی به معنای مردمی در جهت اهداف الهی بوده است و فراخوان دیروز رهبر امت مسلمان به سوی مسجد، در شرایط حساس سیاسی و اقتصادی کنونی در کشور و محیط پیرامونی کشور، به مثابه فراخوان به سوی «سنگر» است.
3. من فراخوان دیروز به مساجد را در استمرار تز محوری سال، که همان بیدارباش «انقلابی بودن و انقلابی ماندن» است، می‌بینم. شرایط کشور، به سرعت، به سمت حساس و پیچ تاریخی پیش می‌رود و مقام معظم ولی فقیه، از اسفندماه تاکنون، سریال تأکید بر «انقلابی ماندن» را آغاز کرده‌اند؛ بار نخست و در هفته پایانی سال پیش، در دیدار مهم با طلاب و فضلای حوزه علمیه قم، نسبت به فرایند انقلابی زدایی از حوزه‌های علمیه هشدار دادند و چندی بعد، خطاب به دانشمندان دانشگاه‌ها، بر فضیلت «انقلابی ماندن» ابرام ورزیدند.
همچنین در ادامه، به حضور مسوولانه جوانان انقلابی در صحنه‌های نوظهور در فضای سایبر تأکید فرمودند، و امروز، خطاب به ائمه جماعت مساجد، نقش مسجد را در افزایش مقاومت و تحکیم هنرمندانه «حصار فرهنگی» یادآوری کردند.
4. شرایط فوق‌العاده حساس کشور و منطقه، توأم با محاصره اقتصادی، تمرکز ویژه‌ای را به تحکیم پایه‌های انقلابی این «امت اسلامی» الزام میکند؛ به این معنا که ملت، مدهوش بازیگری عظیمی که برای زایمان «خاورمیانه جدید» بر پا شده است، نشود تا بتواند از تمام نیروی خود برای شکل دادن به تاریخ استفاده کند و این مستلزم گرد‌همایی در نیرومندترین و پایه‌دارترین نهاد مدنی در جامعه اسلامی است در «مسجد».
5. تقویت و منسجم ساختن ایده «امت اسلامی» در مقابل تز «خاورمیانه جدید» نه با چیزی شبیه طرح مارشال برای شکل‌دهی به «بلوک غرب» یا حمایت‌های نظامی و اقتصادی اتحاد شوروی برای ترسیم «بلوک شرق» بلکه با ایجاد یک قلمروی فرهنگی منسجم در چهارچوب «امت اسلامی» میسر خواهد شد.
من به این عطف عنان و به این تمرکز بر «مسجد»، اصطلاح «چرخش فرهنگی» را اطلاق میکنم. چرخش، به معنای عطف عنان کردن و روی برگرداندن از سایر عوامل و تمرکز به سوی ریشه حل مسائل در چهارچوب سازمان «مسجد»، حتی برای پیشبرد تدابیر اقتصادی یا تنظیم روابط خارجی. احساس میکنم که آنچه می‌تواند در شرایط فعلی به عنوان نوک پیکان سیاست‌های جمهوری اسلامی برای ارتقای سیاست ملی در سطح داخلی و حتی ارتقای اخوت اسلامی در سطح محیط خارجی قلمداد شود، تمرکز بر ظرفیت «مسجد» است.
مقصود از تمرکز، نه یک لفاظی روزنامه‌نگارانه، بلکه دقیقاً به معنای چند برابر شدن توجه سیاسی، اقتصادی، مدیریتی به موضوع پایگاه «مسجد» در داخل و منطقه پیرامون، و اتخاذ یک سیاست هوشمندانه، حساس، منعطف و سطح پایین برای پیشبرد اهداف اتحاد فرهنگی «امت اسلامی» است. امروز، مساجد در سراسر منطقه پایگاه‌های مقاومت هستند و محاسبات حکمرانی باید بر مبنای واحدهای تحلیل مساجد صورت پذیرد.
مسجد کجاست؟ یک چاردیواری در گوشه و کنار شهر که نمازهای یومیه در آن به جماعت خوانده می‌شود و دیگر هیچ. این شاید نخستین پرسشی باشد که می‌توان درباره مسجد پرسید. جایگاه مسجد در تمدن اسلامی چیست؟
به همین بهانه سراغ دکتر مهدی ناظمی اردکانی، دبیر کارگروه مدیریت کلان دستگاه‌های فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی رفتیم و موضوع مسجد را با او در میان گذاشتیم.
گویا در حال حاضر کارگروهی ذیل شورای عالی انقلاب فرهنگی، مشغول تدوین سند ملی مسجد است. این گفت‌وگو در چارچوب همین موضوع شکل گرفت. در ادامه همراه بنیانا باشید
به نظر شما جایگاه مسجد در تمدن اسلامی چیست؟ آیا صرفاً کارکرد تربیتی دارد یا جایگاه حاکمیتی و سیاسی هم دارد؟
حضرت امام(ره) به‌عنوان معمار انقلاب اسلامی و بزرگ‌ترین شخصیت الهی و سیاسی در قرون اخیر، فلسفه وجودی مسجد و نقش مسجد در پیروزی انقلاب اسلامی و ساخت جمهوری اسلامی و تمدن اسلامی را این‌گونه بیان میکنند: «مسجد محلی است که از آن باید امور اداره شود. این مساجد بود که این پیروزی را برای ما درست کرد. این مساجد مراکز حساسی است که باید به آن توجه شود.» (صحیفه امام، جلد 13، صفحه 15) این جمله خیلی کلیدی و اساسی است.
ما قطعاً باید سیاست‌ها و راهبردهایمان را از امام بگیریم. بنابراین ما برای اینکه بسنجیم که انقلاب اسلامی چقدر پیروز شده است، باید ببینیم مساجد ما چقدر به این معیار حضرت امام نزدیک است. یعنی چقدر مساجد مرکز اداره امور هستند. این شاخص است.
ممکن است کسی بگوید انقلاب که در سال 57 پیروز شد، اما ما می‌گوییم در سال 57 نخستین مرحله انقلاب اسلامی پیروز شد. یعنی نظام شاهنشاهی را از بین برد، اما انقلاب اسلامی در حال پیشرفت و پیروزی‌های بعدی است. یکی از این عرصه‌هایی که باید انقلاب اسلامی برای پیروزی در آن تلاش کند؛ مسجد است.
در حال حاضر با توجه به این معیار ما چه وضعیتی داریم؟
روشن است. مساجد نقش پررنگی در اداره امور ما ندارند. ما در حال حاضر در کشور 74هزار مسجد داریم. نیمی از این تعداد مسجد اصلاً غیر فعال هستند. از آن تعدادی که فعال هستند بیش از نیمی از آن به حداقل وظیفه و کارکردی که مربوط به مسجد است، می‌پردازند.
یعنی فقط نماز جماعت و این‌گونه مناسک. نخستین کاری که پیامبر بعد از ورود به مدینه انجام دادند ساختن مسجد بود و بر محور مسجد، جامعه سامان گرفت. ما اگر می‌خواهیم رویکرد دینی و اسلامی بر همه امور حاکم باشد باید مسجد محور باشد. یعنی رویکرد عبادی بر همه امور حاکم باشد.
در ابتدای انقلاب مساجد پایگاه فعالیت سیاسی هم شدند. اگر این‌گونه نبود حضرت امام(ره) نمی‌توانست مبارزه علیه حکومت شاه را هدایت کنند. جریان سیاسی انقلاب، احزاب و گروه‌ها نبودند. حتی این گروه‌ها مثل لیبرال‌ها، مارکسیست‌ها و ملی‌ها جلوی انقلاب ایستادند.
در دوره دفاع مقدس هم ما نمی‌توانستیم بدون حضور مساجد به پیروزی برسیم. یعنی کار عبادی در کار نظامی هم نقش دارد. با این رویکرد، دیگر مسوولیت‌ها به عنوان طعمه محسوب نمی‌شوند. ما اکنون دو نوع مدیر داریم. مدیران نجومی و مدیران مسجدی. مدیری که از مسجد برخاسته نشود یا پیوندش با مسجد را قطع کند، مدیری می‌شود که حقوق نجومی می‌گیرد.
مسجد با نظامات سیاسی و تمدنی جدید چگونه باید مواجهه داشته باشد؟ مثلاً دولت گاهی به‌عنوان رقیب مسجد عمل میکند.
در تمدن‌های دیگر ما محوریتی برای مسجد نمی‌بینیم. مسجد خاص مکتب اسلام است. اگر ما این محوریت مسجد را گرفتیم و به آن شکل دادیم، می‌توانیم به عنوان الگو آن را مطرح کنیم. در جاهایی که مقاومت به جوانان برگشته ما حضور مسجد را می‌بینیم.
نظامات جدید بر این مبنا تشکیل نشده و لهذا ما باید کل این نظامات را از نو مهندسی کنیم تا بتوانیم نظام ولایت را پیاده و آن را در طول گسترده کنیم. ما متاسفانه این را در برنامه‌های خودمان نتوانستیم اعمال کنیم. در برنامه‌های توسعه دوم، سوم، چهارم و حتی پنجم این قانون ثبت شده که در طرح‌های تفصیلی شهرها مسجد باید محور محله باشد، ولی آیا این گونه بوده است؟
محور یعنی بهترین نقطه دسترسی همه اهالی محل. محله محور می‌خواهد که همان مسجد است. کل شهر هم محور می‌خواهد که همان مسجد جامع شهر است. امام مسجد هم محور انسانی محله است. محور اخلاقی و سیاسی و… . امام جمعه هم باید محور کل شهر باشد.
این یک نظام نوین است که ما با آن فاصله زیادی داریم. قطعاً ما باید در نظام‌های موجود تجدیدنظر کنیم. آنچه مثلاً مقام معظم رهبری به آن مهندسی فرهنگی گفتند. امروز می‌گویند باید مساجد را به دانشگاه ببریم. به نظر من برعکس است. باید دانشگاه را به مسجد بیاوریم. یعنی مدارس و دانشگاه‌ها را باید ذیل مساجد فعال کنیم.
این تصویری که شما از مسجد ایده‌آل نشان می‌دهید بر فرض که بسیار مطلوب باشد؛ اما بر طبق واقعیات موجود چگونه می‌شود به آن نزدیک شد؟ دستگاه‌های سیاست‌گذار باید چه نقشی ایفا کنند؟
ما باید اولاً نگاه کلان و آرمانی را در نظر داشته باشیم و آن را در بین جوانان توسعه دهیم. اما بعد از آن باید در سطح خرد عمل کنیم. مثلاً ما امروز محله‌ای با 50 هزار نفر جمعیت داریم که مسجد ندارد. پس اولاً باید وضعیت موجود را بشناسیم و اطلس مسجد کشور را دربیاوریم و مثلاً در شهر تهران ببینیم سرانه مسجد در محله‌های مختلف چقدر است.
این حداقلی است که باید انجام دهیم. فقیرترین شهر از نظر تعداد مسجد تهران است. تهران بیشترین بانک و مدرسه و درمانگاه و سینما را دارد؛ اما از نظر مسجد فقیر است. نکته دوم این است که مسجد باید مدیر داشته باشد. مدیر مسجد روحانی مسجد است؛ اما امروز ما روحانی به تعداد لازم نداریم و باید اینها را تربیت کنیم.
روزی ما از نظر پزشک کمبود داشتیم و حتی از کشور هند پزشک وارد می‌کردیم اما با آموزش پزشکی به جایگاهی رسیدیم که حتی مازاد پزشک داریم. آیا درباره روحانیت ما این‌گونه عمل کردیم؟ خیر. به همین دلیل پاسخگوی نیازهای ما نیست. روحانی‌ای که می‌خواهد در دستگاه دولتی انجام وظیفه کند، در دستگاه قضا کار کند و در دستگاه‌های دیگر فعالیت کند، دیگر نمی‌تواند مسجد را اداره کند.
ورودی حوزه‌های علمیه ما 14هزار نفر است. یعنی ظرفیت پذیرش خیلی محدود است. قدم دوم این است که اگر بخواهیم مسجد وظایف خود را انجام دهد باید کار پژوهشی انجام دهیم و ببینیم چگونه می‌توان مسجد را بر اساس این آموزه‌ها اداره کرد.
قدم سوم این است که نتایج این پژوهش‌ها را پیاده کنیم. قطعاً در این مرحله با مقاومت روبه‌رو خواهیم شد. من مثال می‌زنم. اگر بخواهیم فرزندانمان سبک زندگی اسلامی داشته باشند باید آموزش دینی ببینند. این آموزش در مساجد و توسط روحانی انجام می‌شود؛ اما امروز ما بچه‌ها را به مدرسه می‌فرستیم.
اگر بخواهیم این تحول صورت بگیرد، قطعاً مقاومت‌هایی انجام خواهد شد. اما تغییر بنیادین درآموزش و پرورش یعنی همین. اگر کسی بگوید آیا این کار شدنی است، می‌توان مسجد صنعتگران مشهد را مثال زد. در آنجا نزدیک 300 دانش‌آموز مشغولند که ذیل مسجد، مباحث آموزشی و پرورشی به آنها منتقل می‌شود. البته این کار نباید با اجبار صورت بگیرد.
سند ملی مسجد چه وظایفی را برای این تحول باید ذکر کند؟
سند ملی مسجد در واقع دو هدف اصلی دارد؛ یکی شکل‌دهی رویکرد سازگار با مسجد در مهندسی و مدیریت نظامات کشور؛ رویکردی آرمانی درباره مسجد. دومین هدف این است که راهنمای اقدامات خرد ما باشد و اهداف کوتاه مدت و میان مدت و بلندمدت ما را محقق کند.
منبع: روزنامه صبح نو ؛ شماره 54
“نما”ی “مدرسه” نه فقط سنگ و آهن و سیمان، که مجموع عناصری است که یک دانش‌آموز در ارتباط با مدرسه‌اش آن را مشاهده میکند. بیایید این نما را معرفت افزا کنیم!
“مدرسه‌نما” می‌خواهد دستیاری برای فعالان فرهنگی مدرسه باشد. استفاده از محتواها و طرح‌ها برای همه و در همه جا آزاد است. حتی در صورت حذف نشان “مدرسه‌نما”ی گوشه طرح‌ها!
ان‌شاءالله بسته‌های تابلو اعلانات، حداکثر تا عصر چهارشنبه و نشریه جوانه‌ها عصر پنجشنبه هر هفته آماده دریافت خواهد بود.
بعد از آنکه سایت نو+جوان توسط دفتر امام خامنه ای راه افتاد خیلی از فعالان فرهنگی تصمیم گرفتن تا به عنوان ادامه این راه یک تشکل را در این زمینه ایجاد کنند . مدیران و تیم تحریریه مسجدنما از قبل تجربه این چنین تشکیلاتی را داشتند ؛ زودتر از بقیه سایت مدرسه نما را ایجاد کردند .
در ادامه با برخی از بخش های سایت مسجد نما آشنا می شویم ؛ همراه بنیانا باشید
اولین تولید سایت مدرسه نما بسته « نشریه جوانه ها » است که تا این لحظه شماره سی آن چاپ شده است . این نشریه مخصوص نوجوانان طراحی شده است و مراکز آموزشی همچون مدارس یا مراکز پژوهشی همچون کانون ها هدف توزیع این نشریه هستند
تجربه گروه تحریریه سایت مسجدنما در طرح های گرافیکی و مشورت با اهل فن و متخصصین تربیت فرزندان باعث شده است شاهد طرح ها و مطالبی شگرف باشیم که بسیار به ایجاد روحیه شاد و رشد فکری نوجوانان کمک می کند .
بسته «تابلو اعلانات» سایت مدرسه نما که به صورت هفتگی منتشر می شود . در قالب حدود 10 صفحه مطالبی گوناگون مناسب سن نوجوانان را منتشر میکند .این بسته شامل ده صفحه در فرمت عکس هست که به راحتی می توان آن ها را با دستگاه چاپ (پرینت) به صورت رنگی یا سیاه سفید برای نصب در تابلو اعلانات(برد مدرسه) آماده کرد .
همچنین تمامی مطالب بسته تابلو اعلانات و نشریه جوانه ها به صورت پست های جداگانه در سایت ارسال می شود که از طریق دسته بندی موضوعی سایت قابل دسترسی است . تقسیم بندی مطالب سایت براساس 12 ماه شمسی هم برای سهولت در یافتن مطالب ایجادشده است . سایت مدرسه نما تولیدات خود را در صفحات اجتماعی افسران و شبکه تبیان هم که توسط طرفداران مدرسه نما اداره می شود منتشر می کند .
برای ورود به سایت مدرسه نما اینجا کلیک کنید
محافل انس با قرآن کریم که در ایام ماه مبارک رمضان در سرتاسر برگزار شد بخشی از تلاش مردم برای ارتباط بیشتر با پروردگار بی همتا بود.
مساجد حسینه ها و تکیه ها میزبان روزه دارانی بودند که با ختم یک جزء قرآن روز خود را نورانی می کردند
در ادامه این نوشته در مجله بنیانا , 30 تصویر گلچین شده از هزاران عکس منتشر شده از محافل را براتون گذاشتیم .