در قرآن فراوان به بحث نذر اشاره شده است . مانند نذر مادر حضرت مریم (س) که نذر کرده بود فرزند او (ع) خادم خانه خدا شود و خودِ حضرت مریم (س) که نذر کرده بود روزه سکوت بگیرد؛ همچنین، وقتی خداوند متعال در سوره انسان درباره عبادالرحمن صحبت می کند، یکی از ویژگی های آن ها را «یوفون باالنذر» یعنی کسانی که نذر می کنند و به نذر خود وفا هم می کنند، بیان می کند.

اتفاقا روایت هم داریم که وقتی امام حسن و امام حسین علیهما السلام بیمار شدند، امام علی (ع) نذر کردند روزه بگیرند و حضرت زهرا (س) نیز با این نذر همراهی کردند که در واقع این ماجرا در سوره انسان (دهر) اشاره شده است و این آیات و سیره اهل بیت علیهم السلام بیان گر آن است که نذر کردن اشکالی ندارد.

بنابراین اصل بحث نذر هم در آیات قرآن و هم روایات اشاره شده و مورد تایید است. همچنین، روایات اهل سنت نیز بر این مساله صحه می گذارد از جمله در سنن ابی داوود، حدیث ۳۳۱۳، باب وفای به نذر، بیان شده: شخصی به نزد پیامبر (ص) آمد و سوال کرد که نذر کرده قربانی بدهد. …. حضرت (ص) فرمودند: پس به نذرت وفا بنما.

برای نمایش ادامه مطلب روی ” ادامه خواندن ” بزنید … 

ادامه خواندن “نذر چیست ؟ نذری دادن چگونه است ؟ [سرطان جهل و سرطان مغز در هنگام نذری دادن!!]”

از «رقص» تا «هنر» چقدر راه است؟!

۱ – «همه را برق می‌گیرد و ما را چراغ موشی» از بین اقوال رایج، بهترین ضرب‌المثلی است که این روزها، خوب به کار توصیف نسبت ایران امروز ما با مساله رقص می‌آید.

شاید برای برخی، این واقعیت، زیادی تلخ باشد، اما ناچاریم به شهادت تاریخ هنر ـ آن هم همین تاریخ‌نگاری مدرن! ـ بپذیریم که رقص هم مانند بسیاری از چیزهای دیگری که امروز نام هنر بر آنها می‌گذاریم، تنها پس از رنسانس بود که عنوان مستقل هنر را کسب کرد و موسیقی و تئاتر کلاسیک در این استقلال‌جویی بیشترین کمک را به آن کردند.

مثل موسیقی، نمایش، نقاشی و… رقص هم تا پیش از رنسانس، چیزی بیش از قطعه‌ای در پازل آیین‌های کهن معناگرا و اغلب شرک‌آلود اقوام و تمدن‌های باستانی نبود.

با این حال شاید نزدیک به دو هزاره باشد که بشر خاصیت طرب‌انگیز، لهوی و برانگیزاننده رقص را شناخته و در مقاصد گوناگونی آن را به کار برده است: فرار از عقلانیت، سرگرمی و آسودن از غم دنیا و شاید بیشتر از همه تحریک شهوت جنسی.

همین دلیل آخری را که دنبال کنید متوجه خواهید شد چرا در مجسمه‌ها و نقاشی‌های باقیمانده از اقوام کهن، میان رقص و جنسیت مونث، پیوند غیرقابل انکاری هست. این نکته را همین‌جا نگه دارید تا به ۵۰۰ سال قبل برگردیم. به رنسانس.

ادامه خواندن “از « رقص » تا « هنر » چقدر راه است؟! [بررسی رقص در تاریخ ایران تا اینستاگرام ]”

احکام زکات فطره و فدیه

به مناسبت فرارسیدن عید فطر، برخی از احکام زکات فطره و فدیه را مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه می خوانیم . همراه بنیانا باشید

 

تعریف زکات فطره و فدیه:

در دین یک زکات مالی داریم و یک زکات بدنی. زکات مالی به اموال خاص با شرایطش میخورد و زکات بدنی همان زکات فطره است که جزو بدیهیات و ضروریات دین اسلام است و فطره به معنای خلقت است.

زکات فطره برای کسی که در لحظه‌ی غروب شب عید فطر، عاقل، بالغ و غنی و هوشیار باشد، تکلیف بر عهده‌اش می‌آید.

فدیه، مالی است که بر عهده افراد ۶ گانه‌ای که در زیر توضیح داده‌ایم می‌آید، این افراد مجاز به افطار روزه هستند ولی به ازای هر روز باید مقدار مالی را به فقرا تملیک کنند.

 

افرادی که در ماه مبارک رمضان موظف به پرداخت فدیه می‌باشند:

۱) خانم بارداری که زایمانش نزدیک است و احتمال ضرر برای جنین وجود دارد.

۲) خانم شیرده‌ای که اگر روزه بگیرد، شیرش کم شده و احتمال خطر برای فرزند وجود دارد.

۳) خانم و آقای مسنّی که روزه برای آنها مشقّت و عسر و حرج دارد.

۴) فردی که در ماه رمضان قبل، به دلیل بیماری روزه نگرفته و بیماری او تا ماه رمضان جاری ادامه داشته است.

۵) فردی که از ماه رمضان سال قبل روزه‌ی قضا بر گردنش بوده و بدون عذر شرعی قضای آن را تا ماه رمضان امسال به جا نیاورده است.

۶) کسی که مرضی دارد که زیاد تشنه میشود و نمیتواند تشنگی را تحمل کند.(برایش عسر و حرج دارد)

 

موارد شباهت میان زکات فطره و فدیه:

هر دو واجب عبادی می‌باشند که باید با انگیزه‌ی الهی پرداخت شوند.

اگر بدون درخواست فردی که تکلیف بر عهده‌ی اوست شخص دیگری به جای او پرداخت کند، تکلیف از عهده‌ی فرد برداشته نمیشود.

هیچ‌کدام نباید به فرد واجب النفقه‌ی ما(مثل پدر، مادر و فرزندان ) پرداخت گردد.

در هنگام پرداخت به فقیر لازم نیست بیان شود که بابت زکات فطره است یا فدیه.

 

موارد تفاوت میان زکات فطره و فدیه:

در موارد فدیه حتماً باید طعام (نان، حبوبات و…) تملیک فقیر شود و هزینه‌ی آن کافی نیست در حالی که در زکات فطره میتوان به جای طعام قیمت آن را پرداخت کرد.

زکات با کنار گذاشتن از ملک خارج شده ولی فدیه تا زمانی که به فقیر، وکیل و یا ولی‌اش تحویل نگردد از ملکِ پرداخت کننده خارج نمیشود.

پرداخت فدیه‌ی غیرسادات به سادات بلامانع است ولی پرداخت زکات غیرسادات به سادات صحیح نمیباشد.

پرداخت فدیه واجبِ موسّع (زمان‌دار) است ولی زکات فطره درصورت خواندن نماز عید فطر، قبل از نماز و در غیر این صورت قبل از ظهر عید، باید پرداخت و یا کنار گذاشته شود.

در موارد فدیه، فقیر نبودن شرط نیست ولی در زکات فطره درصورت فقر بر او واجب نیست.

مقدار فدیه ۷۵۰ گرم به ازاء هر روز ولی مقدار زکات فطره ۳ کیلوگرم غذای متعارف شهر به ازاء هر نفر می‌باشد.

در زکات فطره فرد باید زکات فطره خودش و تمام افرادی که نانخور او هستند را پرداخت بکند اما فدیه یا کفاره تأخیر مربوط به خود فرد است، فدیه دیگران بر عهده دیگری نمی‌آید، یعنی برعهده‌ی شوهر یا پدر نیست.

منبع : سایت khamenei.ir