در قرآن فراوان به بحث نذر اشاره شده است . مانند نذر مادر حضرت مریم (س) که نذر کرده بود فرزند او (ع) خادم خانه خدا شود و خودِ حضرت مریم (س) که نذر کرده بود روزه سکوت بگیرد؛ همچنین، وقتی خداوند متعال در سوره انسان درباره عبادالرحمن صحبت می کند، یکی از ویژگی های آن ها را «یوفون باالنذر» یعنی کسانی که نذر می کنند و به نذر خود وفا هم می کنند، بیان می کند.

اتفاقا روایت هم داریم که وقتی امام حسن و امام حسین علیهما السلام بیمار شدند، امام علی (ع) نذر کردند روزه بگیرند و حضرت زهرا (س) نیز با این نذر همراهی کردند که در واقع این ماجرا در سوره انسان (دهر) اشاره شده است و این آیات و سیره اهل بیت علیهم السلام بیان گر آن است که نذر کردن اشکالی ندارد.

بنابراین اصل بحث نذر هم در آیات قرآن و هم روایات اشاره شده و مورد تایید است. همچنین، روایات اهل سنت نیز بر این مساله صحه می گذارد از جمله در سنن ابی داوود، حدیث ۳۳۱۳، باب وفای به نذر، بیان شده: شخصی به نزد پیامبر (ص) آمد و سوال کرد که نذر کرده قربانی بدهد. …. حضرت (ص) فرمودند: پس به نذرت وفا بنما.

برای نمایش ادامه مطلب روی ” ادامه خواندن ” بزنید … 

ادامه خواندن “نذر چیست ؟ نذری دادن چگونه است ؟ [سرطان جهل و سرطان مغز در هنگام نذری دادن!!]”

از «رقص» تا «هنر» چقدر راه است؟!

1 – «همه را برق می‌گیرد و ما را چراغ موشی» از بین اقوال رایج، بهترین ضرب‌المثلی است که این روزها، خوب به کار توصیف نسبت ایران امروز ما با مساله رقص می‌آید.

شاید برای برخی، این واقعیت، زیادی تلخ باشد، اما ناچاریم به شهادت تاریخ هنر ـ آن هم همین تاریخ‌نگاری مدرن! ـ بپذیریم که رقص هم مانند بسیاری از چیزهای دیگری که امروز نام هنر بر آنها می‌گذاریم، تنها پس از رنسانس بود که عنوان مستقل هنر را کسب کرد و موسیقی و تئاتر کلاسیک در این استقلال‌جویی بیشترین کمک را به آن کردند.

مثل موسیقی، نمایش، نقاشی و… رقص هم تا پیش از رنسانس، چیزی بیش از قطعه‌ای در پازل آیین‌های کهن معناگرا و اغلب شرک‌آلود اقوام و تمدن‌های باستانی نبود.

با این حال شاید نزدیک به دو هزاره باشد که بشر خاصیت طرب‌انگیز، لهوی و برانگیزاننده رقص را شناخته و در مقاصد گوناگونی آن را به کار برده است: فرار از عقلانیت، سرگرمی و آسودن از غم دنیا و شاید بیشتر از همه تحریک شهوت جنسی.

همین دلیل آخری را که دنبال کنید متوجه خواهید شد چرا در مجسمه‌ها و نقاشی‌های باقیمانده از اقوام کهن، میان رقص و جنسیت مونث، پیوند غیرقابل انکاری هست. این نکته را همین‌جا نگه دارید تا به 500 سال قبل برگردیم. به رنسانس.

ادامه خواندن “از « رقص » تا « هنر » چقدر راه است؟! [بررسی رقص در تاریخ ایران تا اینستاگرام ]”

احکام زکات فطره و فدیه

به مناسبت فرارسیدن عید فطر، برخی از احکام زکات فطره و فدیه را مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه می خوانیم . همراه بنیانا باشید

تعریف زکات فطره و فدیه:

در دین یک زکات مالی داریم و یک زکات بدنی. زکات مالی به اموال خاص با شرایطش میخورد و زکات بدنی همان زکات فطره است که جزو بدیهیات و ضروریات دین اسلام است و فطره به معنای خلقت است.

زکات فطره برای کسی که در لحظه‌ی غروب شب عید فطر، عاقل، بالغ و غنی و هوشیار باشد، تکلیف بر عهده‌اش می‌آید.

فدیه، مالی است که بر عهده افراد ۶ گانه‌ای که در زیر توضیح داده‌ایم می‌آید، این افراد مجاز به افطار روزه هستند ولی به ازای هر روز باید مقدار مالی را به فقرا تملیک کنند.

افرادی که در ماه مبارک رمضان موظف به پرداخت فدیه می‌باشند:

۱) خانم بارداری که زایمانش نزدیک است و احتمال ضرر برای جنین وجود دارد.

۲) خانم شیرده‌ای که اگر روزه بگیرد، شیرش کم شده و احتمال خطر برای فرزند وجود دارد.

۳) خانم و آقای مسنّی که روزه برای آنها مشقّت و عسر و حرج دارد.

۴) فردی که در ماه رمضان قبل، به دلیل بیماری روزه نگرفته و بیماری او تا ماه رمضان جاری ادامه داشته است.

۵) فردی که از ماه رمضان سال قبل روزه‌ی قضا بر گردنش بوده و بدون عذر شرعی قضای آن را تا ماه رمضان امسال به جا نیاورده است.

۶) کسی که مرضی دارد که زیاد تشنه میشود و نمیتواند تشنگی را تحمل کند.(برایش عسر و حرج دارد)

موارد شباهت میان زکات فطره و فدیه:

هر دو واجب عبادی می‌باشند که باید با انگیزه‌ی الهی پرداخت شوند.

اگر بدون درخواست فردی که تکلیف بر عهده‌ی اوست شخص دیگری به جای او پرداخت کند، تکلیف از عهده‌ی فرد برداشته نمیشود.

هیچ‌کدام نباید به فرد واجب النفقه‌ی ما(مثل پدر، مادر و فرزندان ) پرداخت گردد.

در هنگام پرداخت به فقیر لازم نیست بیان شود که بابت زکات فطره است یا فدیه.

موارد تفاوت میان زکات فطره و فدیه:

در موارد فدیه حتماً باید طعام (نان، حبوبات و…) تملیک فقیر شود و هزینه‌ی آن کافی نیست در حالی که در زکات فطره میتوان به جای طعام قیمت آن را پرداخت کرد.

زکات با کنار گذاشتن از ملک خارج شده ولی فدیه تا زمانی که به فقیر، وکیل و یا ولی‌اش تحویل نگردد از ملکِ پرداخت کننده خارج نمیشود.

پرداخت فدیه‌ی غیرسادات به سادات بلامانع است ولی پرداخت زکات غیرسادات به سادات صحیح نمیباشد.

پرداخت فدیه واجبِ موسّع (زمان‌دار) است ولی زکات فطره درصورت خواندن نماز عید فطر، قبل از نماز و در غیر این صورت قبل از ظهر عید، باید پرداخت و یا کنار گذاشته شود.

در موارد فدیه، فقیر نبودن شرط نیست ولی در زکات فطره درصورت فقر بر او واجب نیست.

مقدار فدیه ۷۵۰ گرم به ازاء هر روز ولی مقدار زکات فطره ۳ کیلوگرم غذای متعارف شهر به ازاء هر نفر می‌باشد.

در زکات فطره فرد باید زکات فطره خودش و تمام افرادی که نانخور او هستند را پرداخت بکند اما فدیه یا کفاره تأخیر مربوط به خود فرد است، فدیه دیگران بر عهده دیگری نمی‌آید، یعنی برعهده‌ی شوهر یا پدر نیست.

منبع : سایت khamenei.ir 

روزه‌داری مثل هر عمل شرعی دیگری قاعده و قانون دارد. کسی که قصد گرفتن روزه‌های واجب ماه مبارک رمضان را دارد باید با این قواعد و قانون‌های روزه‌داری آشنا باشد.

اینکه نیت روزه واجب ماه رمضان چطور باید باشد؟ چه چیزهایی باعث باطل شدن روزه می‌شود؟ اگر سهوا یکی از باطل‌کننده‌های روزه را انجام دهیم چه باید کرد؟ در این صفحه سعی کرده‌ایم در این روزهای ابتدایی‌ماه مبارک رمضان به سؤالاتی از این دست پاسخ بدهیم تا با آگاهی کامل شرعی به استقبال این‌ماه عزیز برویم. همراه بنیانا باشید تا بدانیم قاعده و قانون روزه گرفتن چیست 

چه شرایطی برای روزه گرفتن افراد لازم است؟

حکم کلی: برای واجب شدن روزه بر یک فرد 8شرط لازم است؛ یعنی اگر هر یک از این شرایط وجود نداشته باشد، دیگر بر فرد واجب نیست که روزه بگیرد: 1- بلوغ، 2-عقل، 3- قدرت، 4- بی‌هوش نبودن، 5- مسافر نبودن، 6- حایض و نفسا نبودن، 7- ضرر نداشتن روزه برای فرد و 8- حرج نداشتن روزه برای فرد.

نکات مهمی که درباره روزه گرفتن باید بدانید

ممکن است یک نفر بگوید که به‌خاطر ضعف روزه نمی‌گیرد. یادتان باشد انسان نمی‌تواند به‌خاطر ضعف روزه را بخورد ولی اگر به‌قدری ضعف پیدا کند که تحمل آن بسیار مشکل شود می‌تواند روزه را بخورد. همچنین اگر برای او ضرر یا ترس از ضرر داشته باشد می‌تواند روزه را افطار کند. حواسمان باشد که این ضرر یا ترس از آن، باید یا از تجربه شخصی حاصل شده باشد یا از گفته پزشکی امین یا از منشأ عقلایی دیگر.

اگر پزشک گفت روزه نگیریم، حتما باید به حرف او گوش کنیم؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت که ملاک تأثیر روزه در ایجاد بیماری یا تشدید آن و عدم‌قدرت بر روزه‌گرفتن، تشخیص خود روزه‌دار نسبت به‌خودش است؛ بنابراین اگر پزشک بگوید روزه ضرر دارد، اما او با تجربه دریافته است که ضرر ندارد باید روزه بگیرد. البته خود نظر پزشک امین هم می‌تواند یکی از معیارهای شخص برای تصمیم‌گیری باشد.

اگر روزه مان باطل شد چه کنیم؟

حکم کلی: درخصوص روزه‌های باطل شده، فرق وجود دارد بین کسی که عمدا روزه را باطل می‌کند با کسی که سهوا این کار را انجام داده یا به واسطه نداشتن شرایط روزه نگرفته است. اگر کسی از روی عمد و اختیار و بدون عذرشرعی باطل‌کننده‌های روزه را انجام دهد، علاوه بر اینکه روزه او باطل می‌شود و قضا دارد، کفاره نیز بر او واجب است اما کسی که مثلا به‌خاطر بیماری، شرایط روزه گرفتن را نداشته باشد و روزه نگیرد یا اینکه به مسافرت برود، باید تا قبل از رسیدن‌ماه رمضان سال آینده، فقط قضای روزه را به جا بیاورد.

نکات مهمی که باید بدانید

اگر به سبب بی‌اطلاعی از حکم شرعی، کاری را انجام دهد که روزه را باطل می‌کند، مثل اینکه نمی‌دانسته سر زیر آب کردن روزه را باطل می‌کند و سر زیر آب کند، روزه‌اش باطل است و باید آن را قضا کند، ولی کفاره بر او واجب نیست.

در فقه برای روزه‌های قضا شده، کفاره، کفاره تأخیر و فدیه وجود دارد که هر یک در شرایط مشخصی واجب می‌شود.

چطور برای روزه ماه رمضان نیت کنیم؟

حکم کلی: روزه هم مانند هر عمل عبادی دیگری مثل نماز، نیاز به نیت دارد و بدون آن روزه صحیح نیست. اما نکته مهم درباره نیت روزه، زمان انجام آن است که میان روزه مستحبی، روزه واجب معین مثل روزه ماه رمضان و روزه واجب غیرمعین مثل روزه‌های قضا، تفاوت‌هایی وجود دارد.

نوع روزه ، زمان و نیت روزه

روزه مستحب — از اول شب قبل تا قبل از مغرب روزی که روزه می‌گیرد، به شرطی که در آن روز کاری که روزه را باطل می‌کند، انجام نداده باشد.

روزه واجب معین مثل روزه‌ماه رمضان — الف) تا قبل از طلوع فجر: صحیح است. ب) تا قبل از زوال خورشید که همان اذان ظهر است اگر از روی عمد نیت نکرده باشد صحیح نیست. اما اگر از روی فراموشی یا بی‌اطلاعی نیت نکرده، باید بنابراحتیاط واجب نیت روزه کند و روزه بگیرد و بعدا نیز آن روزه را قضا کند. ج) بعد از زوال خورشید یا همان اذان ظهر کافی نیست.

روزه واجب غیرمعین مثل روزه‌های قضا — الف) تا قبل از زوال: صحیح است. ب) بعد از زوال: صحیح نیست.

نکات مهمی که باید بدانید

یک نکته مهم درباره نیت، مربوط به روز یوم‌الشک است که معلوم نیست روز سی‌ام‌ماه شعبان است یا روز اول‌ماه رمضان (مثلا اگر تا دیشب، حلول‌ماه مبارک رمضان اعلام نشده باشد، امروز یوم‌الشک است).

برای این روز می‌تواند قصد روزه مستحبی آخر شعبان یا روزه قضا و مانند آن کند و اگر بعدا معلوم شود که رمضان بوده از رمضان حساب می‌شود و قضای آن روز لازم نیست. اگر هم در اثنای روز بفهمد که‌ماه رمضان است باید از همان لحظه نیت روزه رمضان کند. روزه آخرین روزماه شعبان به نیت روزه اول‌ماه رمضان، روزه حرام است.

به‌طور کلی شخص روزه‌دار از اذان مغرب هر شب تا اذان صبح فردا فرصت دارد تا برای روزه‌اش نیت کند. اگر بخواهد نیت یک‌ماه را به‌صورت یکجا انجام بدهد، در نخستین شب‌ماه رمضان می‌تواند نیت روزه یکماهه کند.

چه چیزهایی روزه را باطل می‌کند؟

حکم کلی: روزه گرفتن، فقط ترک خوردن و آشامیدن نیست.

۹ چیز وجود دارد که روزه را باطل می‌کند. از نظر فقهی، اصطلاحا به این باطل‌کننده‌های روزه، «مفطرات روزه» می‌گویند.

این مفطرات عبارتند از: ۱- خوردن و آشامیدن. ۲- جماع (آمیزش جنسی). ۳- استمنا (خودارضایی جنسی). ۴- دروغ بستن به خدا و پیامبران و معصومین(ع) (بنابر احتیاط واجب). ۵- رساندن غبار غلیظ به حلق (بنابر احتیاط واجب). ۶- فرو بردن تمام سر در آب (بنابر احتیاط واجب). ۷- باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح. ۸- اماله (تنقیه) کردن با مایعات. ۹- قی کردن عمدی.

نکات مهمی که باید بدانید

اولا حواستان باشد که باطل‌کننده‌های روزه، احکام بسیاری دارند که برای دانستن آنها حتما باید به رساله مرجع تقلید خود مراجعه کنید.

انجام دادن باطل کننده‌های روزه، 2حالت دارد؛ یا از روی عمد است که روزه را باطل می‌کند یا از روی سهو و فراموشی که روزه را باطل نمی‌کند و تفاوتی هم بین اقسام روزه از واجب و مستحب در این زمینه وجود ندارد.

اگر روزه‌دار شک‌کند مفطری انجام داده است یا نه، مثلا غبار غلیظی که وارد دهان شده آن را فروبرده است یا نه، یا آبی که داخل دهان کرده بیرون ریخته یا نه، روزه‌اش صحیح است.

اگر درماه رمضان مسافرت رفتیم چه کنیم؟

حکم کلی: کسی که درماه رمضان مسافرت می‌کند در هر مورد که نماز را باید شکسته بخواند نباید روزه بگیرد و در هر مورد که باید نماز 4 رکعتی (تمام) بخواند، مانند مسافری که 10 روز در یک محل قصد ماندن می‌کند یا اینکه مسافرت شغل او ست، واجب است روزه را نیز بجا بیاورد.

البته اگر روزه‌دار بعد از ظهر مسافرت کند باید روزه خود را تمام کند (هرچند نماز ظهر و عصرش شکسته می‌شود) اما اگر پیش از ظهر به قصد مسافرت حرکت کند، پس از عبور از حد ترخص (حدود 5کیلومتر) روزه‌اش باطل است و باید افطار کند و اگر پیش از حد ترخص افطار کند بنابر احتیاط، کفاره (افطار عمدی روزه‌ماه رمضان) بر او واجب است. البته اگر از حکم این مسئله خبر نداشته کفاره ندارد.

نکات مهمی که باید بدانید

برخی‌ها فکر می‌کنند که مسافرت در ماه رمضان اشکال شرعی دارد، درحالی‌که اینطور نیست. مسافرت درماه رمضان هرچند برای فرار از روزه باشد جایز است. البته بهتر است به سفر نرود مگر اینکه سفر برای کاری نیکو یا لازم باشد.

روزه کسانی که مسافرت شغل آنها محسوب می‌شود، روزه دانشجویانی که مشغول به تحصیل در شهری دیگر هستند و روزه کسانی که چند وطن اصلی دارند، احکام متفاوتی دارند که برای دانستن جزئیات آن حتما باید به رساله مرجع تقلید خود مراجعه کنید.

بشنويد| پروردگارا گناهان ما را ببخش؛ قدم‌هاى ما را استوار بدار و ما را بر جمعيت کافر پيروز گردان…(دعای حضرت آقا سال 58) 

دانلود (2مگابایت)

تماشا کنید : رهبرانقلاب: قدر اين ماه رمضان را بدانيم

سال گذشته در همين ماه رمضان كسانی از دوستان ما بودند،اما امسال نيستند؛

بسا تیر و دی‌ماه و اردیبهشت‌ بیاید که ما خاک باشیم و خشت…

دانلود (4مگابایت)