در قرآن فراوان به بحث نذر اشاره شده است . مانند نذر مادر حضرت مریم (س) که نذر کرده بود فرزند او (ع) خادم خانه خدا شود و خودِ حضرت مریم (س) که نذر کرده بود روزه سکوت بگیرد؛ همچنین، وقتی خداوند متعال در سوره انسان درباره عبادالرحمن صحبت می کند، یکی از ویژگی های آن ها را «یوفون باالنذر» یعنی کسانی که نذر می کنند و به نذر خود وفا هم می کنند، بیان می کند.

اتفاقا روایت هم داریم که وقتی امام حسن و امام حسین علیهما السلام بیمار شدند، امام علی (ع) نذر کردند روزه بگیرند و حضرت زهرا (س) نیز با این نذر همراهی کردند که در واقع این ماجرا در سوره انسان (دهر) اشاره شده است و این آیات و سیره اهل بیت علیهم السلام بیان گر آن است که نذر کردن اشکالی ندارد.

بنابراین اصل بحث نذر هم در آیات قرآن و هم روایات اشاره شده و مورد تایید است. همچنین، روایات اهل سنت نیز بر این مساله صحه می گذارد از جمله در سنن ابی داوود، حدیث ۳۳۱۳، باب وفای به نذر، بیان شده: شخصی به نزد پیامبر (ص) آمد و سوال کرد که نذر کرده قربانی بدهد. …. حضرت (ص) فرمودند: پس به نذرت وفا بنما.

برای نمایش ادامه مطلب روی ” ادامه خواندن ” بزنید … 

ادامه »نذر چیست ؟ نذری دادن چگونه است ؟ [سرطان جهل و سرطان مغز در هنگام نذری دادن!!]

از «رقص» تا «هنر» چقدر راه است؟!

۱ – «همه را برق می‌گیرد و ما را چراغ موشی» از بین اقوال رایج، بهترین ضرب‌المثلی است که این روزها، خوب به کار توصیف نسبت ایران امروز ما با مساله رقص می‌آید.

شاید برای برخی، این واقعیت، زیادی تلخ باشد، اما ناچاریم به شهادت تاریخ هنر ـ آن هم همین تاریخ‌نگاری مدرن! ـ بپذیریم که رقص هم مانند بسیاری از چیزهای دیگری که امروز نام هنر بر آنها می‌گذاریم، تنها پس از رنسانس بود که عنوان مستقل هنر را کسب کرد و موسیقی و تئاتر کلاسیک در این استقلال‌جویی بیشترین کمک را به آن کردند.

مثل موسیقی، نمایش، نقاشی و… رقص هم تا پیش از رنسانس، چیزی بیش از قطعه‌ای در پازل آیین‌های کهن معناگرا و اغلب شرک‌آلود اقوام و تمدن‌های باستانی نبود.

با این حال شاید نزدیک به دو هزاره باشد که بشر خاصیت طرب‌انگیز، لهوی و برانگیزاننده رقص را شناخته و در مقاصد گوناگونی آن را به کار برده است: فرار از عقلانیت، سرگرمی و آسودن از غم دنیا و شاید بیشتر از همه تحریک شهوت جنسی.

همین دلیل آخری را که دنبال کنید متوجه خواهید شد چرا در مجسمه‌ها و نقاشی‌های باقیمانده از اقوام کهن، میان رقص و جنسیت مونث، پیوند غیرقابل انکاری هست. این نکته را همین‌جا نگه دارید تا به ۵۰۰ سال قبل برگردیم. به رنسانس.

ادامه »از « رقص » تا « هنر » چقدر راه است؟! [بررسی رقص در تاریخ ایران تا اینستاگرام ]