نادر طالب زاده تهیه کننده، مستندساز و پژوهشگر مسایل سیاسی و بین‌المللی است که تاکنون دبیری چند جشنواره سینمایی و فرهنگی عقیدتی را هم بر عهده داشته است که از جمله آنها می توان به جشنواره های فیلم عمار و افق نو اشاره کرد. وی در این سال ها بیشتر از ساخت فیلم به آموزش فیلمسازان و مستندسازان مشغول بوده است.
استاد نادر طالب زاده همچنین طراحی و کارگردانی برنامه های تلویزیونی مختلفی را با توجه به مبانی فکری، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی عهده دار بوده است که این روزها برنامه «عصر» هر هفته با اجرای وی روی آنتن شبکه افق می رود. این برنامه که با محوریت جنگ نرم ساخته می شود سراغ حوزه های مختلفی می رود و با شخصیت های بین المللی نیز گفتگو می کند.
همزمان با فعالیت هایی که نادر طالب زاده در این مدت داشته است به سراغ او در پشت صحنه برنامه «عصر» که هر هفته روی آنتن می رود، رفتیم و درباره این فعالیت ها با گفتگو کردیم و او که این روزها درگیر بیماری و نارسایی قلبی نیز است و کمتر می تواند گفتگویی داشته باشد به این سوالات پاسخ داد.
استاد نادر طالب زاده در این گفتگو از سیاستگذاری هایی که در برنامه «راز» داشته است و همچنین تفکری که در برنامه «عصر» دنبال می کند، یاد کرد و گفت در این برنامه باید پکیجی از گفتگوها به گونه ای ارایه شود که شبکه هایی مثل بی بی سی و سایر شبکه های خبری ماهواره ای چنین پکیجی را نداشته باشند و برنامه هایشان خنده دار به نظر برسد.
استاد نادر طالب زاده عنوان کرد دوست دارد برنامه ای داشته باشد که مجریان و کارشناسان بی بی سی در مقابل مهمانانی که او در «عصر» با آنها گفتگو می کند و بعضا از فرماندهان اروپایی و آمریکایی بوده اند قرار بگیرند تا بسیاری از مسایل به این ترتیب مشخص شود.
در بخشی از این گفتگو نیز استاد نادر طالب زاده دبیر جشنواره بین المللی «افق نو» از حضور رپرهای خارجی با موضوع مقاومت در جشنواره امسال خبر داد.
این گفتگو را در ادامه میخوانیم ؛ همراه بنیانا باشید
*جناب طالب زاده در برنامه «عصر» که هر هفته روی آنتن می رود، دیدگاه های مختلفی باز می شود و گاهی از زاویه جدیدی به یک موضوع نگاه می کنید. این برنامه نسبت به «راز» بیشتر حوزه های عقیدتی و سیاسی را شامل می شود، خود شما چه خاستگاهی را برای آن در نظر داشتید؟
– ما در برنامه «راز» تجربه ای متفاوتی داشتیم، مطالبی در برنامه بیان و بررسی می شد و کارشناس در برنامه صحبت می کرد. برنامه ای که بسیاری از افرادی که در آن حضور داشتند، سانسورشده های رسانه های کشورهایشان بودند و حالا این تیپ افراد جلو آمده اند و در رسانه های ما حرفشان را می زنند. در برنامه «عصر» یک اتفاق فنی رخ داده است که برنامه تولیدی شده است.
ما پیش از این در برنامه «راز» به دلیل اینکه زنده بود گاهی وقت ها ترجمه مکالماتی که با شخصیت های خارجی داشتیم، ناقص می شد اما اینجا همه مکالمات دقیق ترجمه و دوبله می شود و مخاطب می داند که میکس درستی اتفاق افتاده است. گاهی وقت ها در دوبله گفتگوها در برنامه ها می بینیم که مکالمات صدای مصاحبه شونده کاملا محو می شود در حالی که باید میکس شود تا صداقت کلام حفظ شود.
بنابراین ما در این برنامه حدود یک هفته فرصت داریم تا پکیج مورد نظر خود را آماده کنیم. ما در «عصر» به موضوع جنگ نرم پرداختیم در حالی که در برنامه «راز» مسائل داخلی، محور برنامه قرار می گرفت و البته بعضی از موضوعات هم برای اولین بار در رسانه بیان شد. به طور مثال اقتصاد اسلامی، زمین خواری و… که در «راز» مطرح شد اکنون به یک گفتمان تبدیل شده است
یا طب اسلامی پیش از برنامه «راز» اصلا مطرح نمی شد حتی عده ای نمی توانستند از حجامت یا زالودرمانی سخن بگویند و الان زالودرمانی قانونی و رسمی شده است. همچنین بحث اقلیت ها مثل حضور افاغنه در ایران قبل از آن برنامه کاملا نادیده گرفته می شد در حالی که این افراد انسان های زحمتکشی هستند که ما آنها را پناه داده ایم ولی بسیاری از بچه های آنها هنوز شناسنامه هم ندارند و یا به راحتی نمی توانند تحصیل کنند.
ما برای اولین بار با این افراد سخن گفتیم و همچنین به مسائل دیگری از جمله محیط زیست، تالاب هایی که خشک شده بودند و… پرداختیم. خشک شدن این تالاب ها به دلیل سیاست های غلط بود و این سیاست ها در برنامه «راز» مطرح شد اما در برنامه «عصر» همانطور که گفته شد بیشتر به جنگ نرم می پردازیم و برنامه باید بسیار مبتکرانه باشد. این برنامه باید برای همه جذاب باشد و به گونه ای باشد که مخاطب فکر کند که این برنامه را در بی بی سی، سی ان ان و یا هیچ شبکه دیگری نمی تواند پیدا کند.
*با توجه به این هدف و همچنین شخصیت های بین المللی که با آنها گفتگومی شود چه قشری را مخاطب برنامه در نظر گرفته اید؟
– مخاطب عام است یعنی باید برنامه برای همه جذاب باشد و برای همه صحبت کنید. رقابت باید به شکلی باشد که یک برنامه را فقط در شبکه افق بتوان دید. باید این برنامه استانداردی برای تلویزیون باشد. امام خمینی (ره) در اواخر عمرشان فرمودند که اخبار باید در کشور متحول شود و این برنامه به نوعی خبر را هم شامل می شود. مردم حق دارند از آخرین اتفاقات جهان توسط کارشناسان بین المللی باخبر شوند.
ما اکنون گفتگوها را ضبط کرده و بعد آنها را دوبله می کنیم. این حق مردم است که بهترین پکیچ اطلاعاتی به آنها ارائه شود. امکانات ما خیلی وسیع نیست و کادر عظیمی نداریم اما می دانیم در حد امکانات کار را تا چه حدی گسترش دهیم و باید کاری کنیم که سوژه های بی بی سی فارسی خنده دار شود. موضوعات بین المللی بسیاری است که غرب باید به آنها جواب بدهد اما از پاسخگویی فرار می کند.
*در حوزه جنگ نرم که مقام معظم رهبری هم بر آن تاکید می کنند می بینیم که برای تبعیت از ایشان بسیاری فقط در لفظ آن را به کار می برند اما در برنامه «عصر» مهمانانی حضور می یابند و درباره موضوعات مختلفی بحث می کنند که خروجی نهایی مباحثشان همین حوزه جنگ نرم را شامل می شود و گاهی می بینیم که به محمدعلی کلی پرداخته می شود و یا زمانی از دوگین مشاور رییس جمهور روسیه دعوت می شود.
– موضوعاتی که ما انتخاب می کنیم مسائلی است که احساس می کنیم مردم باید بشنوند. به طور مثال از جمله برنامه های اخیر ما درباره پایگاه نوژه بود که هم در داخل و هم در خارج علیه آن صحبت شد. نگرانی هر دو یعنی هم داخل و هم خارج داعش است.
من نمی دانم چرا در داخل نگران هستند که داعش نابود شود و یا آمریکا که خودش با داعش می جنگد از چه می ترسد که هواپیمای توپولف و یا سوخو ۳۴ در همدان سوختگیری می کند که البته بعد از چند روز هم از کشور رفتند، اما این نشان می دهد که یک کار استراتژیک بوده است.
ما در برنامه ای که به این موضوع اختصاص داده شد با یک کارشناس اطلاعاتی آمریکا صحبت کردیم. با سردار کوثری هم در واکنش به این صحبت ها حرف زدیم. آن کارشناس اطلاعاتی یک نظامی آمریکایی بیدار و یک فرمانده در زمان جنگ آمریکا بود که سمت های مختلفی داشته است. مترجمان هم با دقت گفتگوها را ترجمه و دوبله می کنند.
ما پیش از این با این افسران بازنشسته صحبت کردیم و به طور مثال گوردن داف درباره آموزش نیروهای داعش توسط سی آی ای توضیح داده بود. داف ارتباطات وسیعی دارد و حتی به دلیل اینکه مشاغلی جاری در کشور خود دارد ما هیچ گاه او را به ایران دعوت نمی کنیم اما می توان به صورت اسکایپ با او سخن گفت.
بیننده هم راضی می شود که این خوراک رسانه ای در حد او است. قطعا بی بی سی چنین پکیجی را روی آنتن نمی برد و فردی که در بی بی سی فارسی حرف می زند از گوردن داف و امثال او که بیدارشده های آمریکا هستند، وحشت می کند. اینها آموزش دهنده های جنگ ویتنام هستند. دوران جنگ ویتنام بسیار سخت بوده است و در بی بی سی فارسی جوانانی هستند که پیچیدگی های بعضی از این سیاستگذاری ها را نمی دانند.
من تمایل دارم برنامه ای را تولید کنم و بعد بهترین کارشناسان و مجریان بی بی سی فارسی را در مقابل کون بارت و گوردن داف قرار دهیم. آن وقت کارشناسان بی بی سی جواب دهند و آن زمان معلوم می شود که چه کسانی چگونه دنیا را تصرف کرده اند. بی بی سی فارسی یک شبکه سرگرم کننده است اما برد دارد و مساله ما این است که برد نداریم و لازم است که این برنامه از شبکه دیگری هم پخش شود.
ما برد بین المللی نداریم درحالیکه حتی پرس تی وی چنین برنامه و چنین پکیجی را ندارد و شبکه ای نیست که با رویکردی که ما داریم به چنین مسائلی بپردازد.
ما برای بزرگداشت محمدعلی کلی فردی را به برنامه آوردیم که از «کلی» حمایت و او را مسلمان کرده بود و از این سخن گفت که چگونه کلی را به سمت اسلام برد. در آن برنامه بیان شد که در آمریکا همزمان با درگذشت کلی و بزرگداشت او هفته اسلام مطرح شد که بلافاصله در همان زمان کشتاری توسط یک نوجوان افغانستانی در اورلاندو و در یک نایت کلاپ اتفاق افتاد و همه موضوع را مخدوش کرد. این هم سناریوی سی آی ای است که حادثه ای را پیش می آورند تا مساله ای به طور کل محو شود.
*چرا این برنامه دوبله نمی شود تا مخاطبان بین المللی را هم درگیر خود کند؟
– بله خوب است که این اقدام انجام شود. با این حال بسیاری از مصاحبه شونده های ما خودشان گفتگوها با برنامه را روی صفحات مجازی خود قرار می دهند. مصاحبه ای ما با همین مهمانان کِلی داشتیم و خودشان از ما خواستند که ما فایل گفتگو را برایشان بفرستیم و آن را روی یوتیوب بگذارند چون پارکینسون کِلی و محو شدن مساله هفته اسلام در آمریکا برای اولین بار در این برنامه رسانه ای شد و بعد آنها آن را در معرض دید چند میلیون نفر مخاطب قرار دادند.
*بازخوردی هم از پخش این گفتگوها داشته اید؟
– بله ما دائم با هم در تماس هستیم و آنها اطلاعاتی را در این زمینه ارایه می کنند. مصاحبه ای هم با لوئیس فراخان داشتیم که مواضع ضد اسرائیلی دارد و مسلما سی بی اس با چنین فردی مصاحبه نمی کند. او هم گفتگوی خودش در برنامه را روی یوتیوب قرار داد. مصاحبه هایی که با سیاه پوست ها داشته ایم اکثرا در فضای مجازی پخش شده است و تمام جامعه مسلمان سیاه پوست و غیر مسلمان آن را می بیند.
ما مهمانی را برای کنفرانس «بر لبه پرتگاه ۱» داشتیم و چند ماه دیگر هم «بر لبه پرتگاه ۲» را داریم و در میان مهمانان چند نفر رپر دعوت کرده ایم که در کار خود برجسته هستند کسانی که اجرای رپ های آگاهی دهنده را برعهده دارند و برای چندین هزار نفر اجرا می کنند و اتفاقا آن گروه سیاه پوستی که پیش از این مهمان ما در کشور بودند وقتی به کشورشان بازگشتند به این رپرها گفتند که اگر از طرف ما دعوت شدند حتما این دعوت را بپذیرند و به ایران بیایند.
*قرار است اجرا هم داشته باشند و یا سخنرانی کنند؟
– قرار است سخنرانی کنند و اجرای آنها ممکن است به صورت آرشیو پخش شود اما اگر قرار باشد اجرا کنند اشعار آنها درباره مبارزه و مقاومت است و می توانند اجرایی داشته باشند.
*دعوت از این افراد به دلیل این است که می خواهید از ظرفیت های روز برای انتقال و مفاهیم مورد نظر استفاده کنید؟
– ما می خواهیم بگوییم افرادی هستند که علیه اسرائیل حرف زده اند، شهرت هم دارند اما نمی توان جلوی آنها را گرفت و سیاستمداران مجبورند که اجازه دهند این افراد اجرای خود را داشته باشند. این اتفاق معطل کنترل هالیوود نیست. فردی علیه اسرائیل حرف زده است اما نمی توان جلوی برگزاری کنسرت او را گرفت. نمی توان آنها را محدود کرد چون نوعی بیداری رخ داده است.
*ظاهرا برای مهمانانی که به ایران می آیند مشکلاتی هم ایجاد می شود.
– بله. تمام مهمانان ما را در راه بازگشت به آمریکا لب مرز حدود ۳ ساعت تا ۱۸ ساعت مورد بازجویی قرار گرفتند. در یکی از کنفرانس های «افق نو» ۲۵ مهمان داشتیم و همه آنها مورد بازجویی قرار گرفتند و حتی بعضی از آنها را تهدید و تحقیر کرده اند. من با سانسور می گویم اما یکی از مهمانان ما را با تحقیر به گونه ای که به دنبال یک فیوز اتمی می گردند بازرسی کرده اند و به او گفته اند اگر باز هم به ایران برود همین برخورد با او تکرار خواهد شد و او جواب داده است که باز هم به ایران می آید.
ولی وقتی گروه سیاه پوست ها به مرزها رسیدند از یک نفر از آنها حتی یک سوال هم نشد چون آنها اقلیت خطرناکی هستند و قدرت دارند که تانک ها را به خیابان ها بکشانند و اگر آنها را سر مرزها نگه دارند و اذیت کنند همه به حمایت از آنها بر می خیزند چون منظم هستند. بخشی از آنها از گروه «ملت اسلام» هستند و قرار بود روز ۲۲ بهمن امسال سخنرانی داشته باشند.
آقای فراخان هم در راستای همین گروه هاست و «میلیون من مارچ» را در واشنگتن راه اندازی می کند. همه این گروه با تقوا هم هستند و آداب سیاسی و رفتارشان پر از ادب و نزاکت است. آنها سالی یک بار می توانند در واشنگتن یک تا دو میلیون نفر را به خیابان ها بکشانند و بعد از اینکه تظاهرات تمام می شود آنقدر منظم هستند که حتی یک کاغذ در خیابان ها نمی افتد. این نشان دهنده قدرت این افراد است و آنها بدون ترس وسط واشینگتن سخنرانی می کنند.
وقتی سالی ۵۰ نفر از این افراد را به ایران بیاورید یک پل فرهنگی اجتماعی برقرار می شود و می بینید که این رفت و آمدها یک شوی تبلیغاتی نبوده بلکه ادامه داشته است، اینها برای دشمنان ایجاد ترس می کند و قابلیتی است که ایران از آن برخوردار است. امام خمینی (ره) درباره مستضعفان و بخصوص سیاه پوست ها سفارش بسیاری داشته اند اما در این سال ها آنها هیچ گاه به ایران دعوت نشده اند حالا ما آنها را به ایران می آوریم و بعد شبکه های دیگر هم با آنها مصاحبه می کنند. کشور ما قابلیت های بسیاری برای کار در جنگ نرم دارد. خیلی از آنها در شهرستان ها هم سخنرانی می کنند و حضورشان در ایران به یک سخنرانی و هتل منحصر نمی شود.
استاد نادر طالب زاده از حامیان معنوی شبکه افق درباره آن بیان کرد که با انجام اصلاحاتی این شبکه تا یک سال دیگر شبکه تراز اول کشور خواهد بود.
جشنواره فیلم «عمار» چند سالی است که با هدف تربیت و کشف فیلمسازان جوان انقلابی در کشور برگزار می شود و دبیری آن را نادر طالب زاده بر عهده دارد. این جشنواره امسال در بخش بین الملل از میگل لیتین فیلمساز شیلیایی دعوت کرد که به گفته نادر طالب زاده، آنقدر شخصیت قدرتمندی دارد که گابریل گارسیا مارکز رمانی را به او اختصاص داده است.
استاد نادر طالب زاده مستندساز، تهیه کننده، مجری و پژوهشگر مسایل سیاسی و بین‌المللی است که تاکنون دبیری چند جشنواره سینمایی و فرهنگی عقیدتی را هم بر عهده داشته است که از جمله آنها می توان به جشنواره های فیلم عمار و افق نو اشاره کرد. وی همچنین از پایه گذاران شبکه افق به شما می رود و هنوز هم در سیاستگذاری ها و اتاق فکر این شبکه مشاوره هایی را ارایه می دهد.
*جناب طالب زاده شما به عنوان حامی معنوی شبکه افق و از سیاست گذاران این شبکه هستید. این شبکه اکنون مخاطبان مختلفی دارد که به اقتضای نیاز خود از برنامه های سیاسی، مستند، مسابقه و… بهره می برند. زمانی شما در یک از سخنرانی های خود بیان کردید که همیشه آرزو داشته اید با شهید آوینی شبکه انقلاب اسلامی را تاسیس کنید. فکر می کنید شبکه افق تا چه حد به هدف اولیه شما نزدیک است و در آینده به چه سمت و سویی خواهد رفت؟
– به نظرم شبکه افق اکنون در سال سوم بتواند خود را اصلاح کند و تا ۷۰ درصد به اهداف مورد نظر نزدیک شود. گردانندگان اصلی این شبکه از عقبه کار رسانه ای برخوردار بودند که این قوت این شبکه است و این افراد گفتمان انقلاب اسلامی را به خوبی می فهمند. به هر حال فشار آنتن سنگین است و به نظرم این شبکه تا حدود ۳۰ درصد نیاز به اصلاحات دارد.
فکر می کنم این شبکه تا یک سال دیگر به یک شبکه تراز اول در ایران تبدیل می شود و همین الان هم شبکه ای است که هر بار آن را انتخاب کنید با دیگر شبکه ها متفاوت است. خود ما زمانی که اینجا بدون پرده درباره مسائل این شبکه صحبت می کنیم به این نتیجه می رسیم که اگر این اصلاحات انجام شود تا یک سال آینده به هدف مورد نظر خواهد رسید.
*شما در حوزه های مختلف رسانه از جمله تلویزیون، برگزاری سمینارهای فکری و فرهنگی و حتی جشنواره های سینمایی و سیاسی فعالیت داشته اید. ظرفیت و پتانسیل جشنواره «عمار» را که اخیرا هم بخش بین الملل آن برگزار شد چگونه ارزیابی می کنید؟
– «عمار» یکی از توفیقاتی است که خداوند به من داده است. زحمت های این جشنواره را دیگران متحمل می شوند و من بیشتر حضوری سمبلیک دارم چون می دانم جوانانی که در این جشنواره فعالیت می کنند چه کسانی هستند و من توفیق آموزش آنها را داشته ام. این جشنواره هر سال رشد کرده است و امیدوارم به همین ترتیب هم ادامه پیدا کند. «عمار» اکنون به شکل جدی جا افتاده است. نقش من هم این است که در سیاستگذاری ها و زحماتی که دوستان می کشند همراهشان هستم.
«عمار» در راستای همان هدفی است که ما به آن اعتقاد داریم یعنی گروهی از مستندسازان با استعداد از سراسر ایران در جشنواره متمرکز شده اند و هر سال می بینید که فیلم های خوبی ساخته می شود. بسیاری از من می خواهند که فیلم هایشان را قبل از اکران ببینم و زمانیکه جویا می شوم که بفهمم کدام یک از گروه های آموزشی من هستند، می فهمم از گروه های من نبوده اند اما از فیلم های مورد آموزش الگو گرفته و استانداردهای خود را بالا برده اند.
«عمار» امروز یک حرکت جدی فرهنگی است و سخنانی را بیان می کند که در تلویزیون نمی توان پخش کرد ولی دغدغه آنقدر خوب مطرح شده است که سخنان خط قرمزی هم در زمان برگزاری جشنواره در تلویزیون پخش می شود و یا اگر هم پخش نکنند با کارگردان اثر گفتگو می کنند. به این ترتیب هر سال تعداد زیادی از کارگردانان جوان جشنواره عمار به تلویزیون می آیند و صحبت می کنند.
تلویزیون حتی به شهید آوینی که یک استاد بود در زمان خودش ۵ دقیقه تریبون نداد ولی این جوانان نیم ساعت یا یک ساعت درباره یک اثر ۵ دقیقه ای سخن می‌گویند و شما می توانید تغییر زمان و دوران را احساس کنید. این رسانه در زمان شهید آوینی به روز نبوده است، زمانی اثری مثل «روایت فتح» را پخش می کند اما قدر سازنده آن را نمی داند در حالی که سازنده از فیلم یا اثر خود اهمیت بیشتری دارد و حتی او را به گوشه ای تبعید می کنند تا شهید می شود. اکنون هم مشکلاتی در تلویزیون دیده می شود، اما قابل مقایسه با گذشته نیست.
*اخیرا لیتین فیلمساز شیلیایی به دعوت «عمار» به ایران آمد و این جشنواره توانسته حضور فیلمسازانی با موضوع و رویکرد خود را در کشور فراهم کند.
– بله. میگل لیتین برای جشنواره به ایران آمد. او آنقدر فرد مهمی است که گابریل گارسیا مارکز درباره او یک رمان نوشته است. او نمایشنامه‌نویس، فیلمساز سینمایی و تا حدی شاعر مسلک است و الان حدود ۷۴ سال دارد. قرار است هر چند سال یکبار مهمانی در تراز او به جشنواره عمار بیاید. دو هفته در ایران بماند و فیلم هایش را نمایش دهیم، حضور این کارگردانان برجسته بین المللی در ایران و در این جشنواره یک اتفاق جدید است.
*این همکاری در حوزه بین الملل چقدر به شکل یک جریان سازی انجام خواهد شد؟
– بگذارید ما در عمل ببینیم چه پیش خواهد آمد، بگذارید در این باره ابتدا عمل کنیم و بعد درباره آن صحبت خواهیم کرد.
*چقدر لیتین درباره ایران شناخت داشت؟
– او همیشه می خواسته است که به ایران بیاید چون پدربزرگش فلسطینی و مادرش یونانی بوده و احترام فوق العاده ای برای ایران قائل بوده؛ چراکه ایران در مقابل فلسطین بیشترین دغدغه را داشته است. زمانی که او دعوت شد با کمال میل پذیرفت علی رغم اینکه با حدود ۷۴ سال سن، ۲۰ ساعت زمان برای این سفر برای او سخت بود. او در این چند روز در تهران کارگاه های آموزشی و نشست هایی را داشت و در واقع یک فیلمساز حوزه مقاومت است.
من با توجه به شخصیتی که از او از نزدیک دیدم درک کردم که چرا مارکز درباره او یک رمان نوشته است. با اینکه او اسپانیایی صحبت می کرد و ما زبان مشترکی هم نداشتیم با این حال هنرمندی و پویایی را در او دیدم و اینکه او دائم به دنبال طرح ها و افکار جدید است، الگویی برای جوانان خواهد بود.
*جناب طالب زاده امسال کنفرانس «افق نو» را هم دارید. مهمانانی که برای این کنفرانس دعوت می شوند مشخص شده اند؟
– ما به دنبال این هستیم که کنفرانس «افق نو» را به مدت ۵ روز در مشهد برگزار کنیم. ما صحبت هایی با آستان قدس رضوی داشتیم و دلیل اینکه مشهد را انتخاب کردیم این است که شهری مقدس با حریمی مقدس است. ما درباره آخرالزمان و مسایل این چنینی صحبت می کنیم و معنویت مشهد روی مهمانان ما تاثیرگذار خواهد بود.
ما اجازه گرفتیم که مهمانان ما حتی اگر مسیحی باشند بتوانند در نقطه ای از حرم مطهر تردد داشته باشند. این مهمانان بعد از چند روز اسکان در مشهد به تهران می آیند و چند روز هم برای سخنرانی به شهرهای دیگر می روند و مردم ایران باید این افراد را ببینند. برای دعوت از مهمانان مذاکراتی در حال انجام است اما هنوز نمی توان به صورت مشخص بیان کرد.
*گاهی انتقادی مطرح می شود که دستاورد حضور مهمانان خارجی با وجود هزینه هایی که برای اسکان و رفت و آمد آنها می شود چه خواهد بود که البته شاید خشم کسانی که این مهمانان را در بازگشت به کشورشان اذیت می کنند خودش دلیلی بر اهمیت این مساله باشد.
– بله دشمنی‌هایی که برابر حضور مهمانان خارجی در ایران صورت می گیرد بسیار جالب است. در یکی از کنفرانس ها یک گروه صهیونیستی اسم ۱۰ نفر از مهمانان را بردند و «ADL» (اتحادیه ضد افترا) بلافاصله بیانیه داد. اگر پیگیری کنید، می فهمید که این گروه علیه چه کسانی تاکنون بیانیه صادر کرده است. یکی از مهمانان ما یک کشیش انگلیسی به نام استفن سایزر بود که معروف ترین کتاب ها را در ارتباط با مسیحیت صهیونیزم نوشته است و او را به دلیل حضور در کنفرانس ما ممنوع المنبر کردند به گونه ای که تا ۱۸ ماه حق ندارد در هیچ کلیسایی سخنرانی کند و یا هیچ اقدام فرهنگی نباید داشته باشد.
مقالات بسیاری هم در گاردین و روزنامه های انگلیس علیه وی نوشته شد چون به کنفرانس ما آمد. درواقع بسیاری از این افراد با هزینه های سنگین معنوی به کشور ما می آیند. من اکنون نمی توانم با استفن سایزر مصاحبه کنم چون ممنوع المصاحبه است و سعی می کند خود را بازنشسته کند تا بتواند حرف بزند.
*یعنی عمده این افراد مشاغل دولتی دارند؟
– بسیاری از مهمانان ما مشاغل دولتی داشته اند. به طور مثال یکی از مهمانان ما یکی از مهندسان عالی رتبه بوئینگ بوده است که به دلیل نظریاتش برای واقعه ۱۱ سپتامبر از کارش برکنار شده است
*فکر می کنم مهمترین شخصیتی که دعوت کردید دوگین مشاور رییس جمهور روسیه بود که ظاهرا وی هم تذکر گرفت.
– بله آقای دوگین وقتی از ایران رفت و می خواست وارد یونان شود ممنوع الورود شد. یونان یکی از مکان هایی است که بعضی از زیارت گاه های ارتدکس ها آنجا قرار دارد. او هم یکی از ارتدکس های مسیحی معروف است و همیشه به آنجا رفت و آمد دارد اما این باره به این دلیل که به ایران آمده بود و از ایران و انقلاب اسلامی حمایت کرده بود و حضور روسیه در ایران را به لحاظ ایدئولوژیک در رسانه ها تبیین کرده بود برای اولین بار در ورود به یونان ممنوع الورود شد و او را نگه داشتند تا اینکه مقامات روسی مساله را حل کردند.
مهمان دیگری هم داشتیم که چون قدرتی پشتش نیست نمی توانم اسم ببرم. زمانیکه او بازگشت تقریبا می توان گفت او را به دلیل حضور در برنامه ما از کشور اخراج کردند. او به یکی از روستاهای یک کشور دیگر فرار کرد و اینها هزینه های سنگینی است. تمام کسانی را که ما برای صحبت دعوت می کنیم در کشور خودشان حق صحبت ندارند، غیر از آقای فراخان که روز رژه یک میلیون نفری در واشنگتن حرف می زند ولی سخنانش در سی بی اس و سی ان ان پخش نمی شود. فقط این تظاهرات را از دور نمایش می دهند ولی جزییات آن را نشان نمی دهند چون سخنان لیدرشان سانسوری است.
*جناب طالب زاده چند وقت اخیر صحبت های زیادی درباره حمله بیولوژیکی به شما مطرح بوده است. با وجود اینکه تمایل چندانی ندارید درباره وضعیت جسمانی خود صحبت کنید، اما می خواهم درباره حال و روز فعلی خود بفرمایید.
– خدا را شکر خیلی بهتر هستم. من یک نارسایی قلبی داشتم که بعد از این اتفاق بسیار جدی شد. ابتدا خودم چندان متوجه آن نبودم، اما پیشرفت کرد با این حال اکنون حال بهتری دارم. باید از خود مراقبت کنم و با مراقبه بتوانم کارم را هم ادامه دهم.
* نظر پزشکان چیست؟
– پزشکان نمی توانند کاری انجام دهند. درمان بیماری من باید به شکل کلاسیک انجام شود. پزشکان باید فشار من را پایین نگه دارند و یا تنگی نفس را کنترل کنند ولی همانطور که گفتم علی رغم مسائلی که پیش آمد، اکنون حال من به لطف خدا و با درمان های مکمل بهتر است و امیدوارم زمان بگذرد و بهتر شوم.
طب اسلامی در این زمینه اهمیت بسیاری دارد و من از آن استفاده می کنم. همچنین طب داروهای گیاهی بین المللی که من خیلی هزینه و تحقیق کردم که بعضی از آنها حتی در ایران وجود ندارد در حالی که ریشه بسیاری از این داروها از ایران است و حتی پزشکان خود ما نسبت به آنها آگاهی ندارند. متاسفانه ما در این زمینه چندان کاری نکردیم در حالی که کشوری مثل ژاپن ۳۰ سال پیش روی این داروها تحقیق می کند. ما در حوزه طب سنتی باید R&D انجام دهیم در حالی که ما گاهی وقت ها دانشگاه هایی را هم که در این زمینه فعالیت دارند، تعطیل می کنیم.
*ما برای شما آرزوی سلامتی داریم و ممنون از وقتی که با وضعیت جسمانی خود برای این مصاحبه اختصاص دادید.
منبع : مهر
