مصرف گرایی چیست؟

«من می‌خرم، پس هستم» شعار فرهنگ مصرف گرایی یا Consumerism است.

مصرف گرایی یک مفهوم اقتصادی اجتماعی است که خرید کالاها و خدمات را به هر میزان بیشتر تشویق می‌کند.

بسیاری شروع این اصطلاح را از طریق تورستن وبلن می‌دانند.

وبلن اقتصاددان و جامعه‌شناس آمریکایی و از رهبران نهادگرایی است که در نظریه خود، «نظریه‌ی طبقه‌ی مرفه»، به معرفی عبارت «مصرف متظاهرانه» می‌پردازد.

البته این نظریه تنها یک بُعد از مصرف گرایی است. در ادامه مطلب همراه بنیانا باشید 

فضای مجازی روز به روز جذابیت خود را از دست می‌دهد. امروزه جریان جدیدی ایجاد شده و طی آن تعداد زیادی از افراد از فضای مجازی کناره گیری می‌کنند.

خوب فکر کنید؛ آیا وقت این نرسیده که برای لذت بردن بیش تر از زندگی، احساس رضایت و خوشبختی، خود را به این موج جدید بسپاریم؟

احساس نیاز به پسندیده شدن در فضای مجازی؟! اما واقعا چرا؟ آیا تا به حال به این مساله فکر کرده اید؟ چرا به پسندیده شدن از جانب دیگران این قدر نیاز داریم؟

آیا متوجه می‌شوید که احساسات انسانی ما آرام آرام در حال نابودی هستند؟ امروزه تنها دغدغه ما این است که دائما در حال خوشگذرانی ظاهری ، حضور بی وقفه در مکان‌های جدید و خوردن غذاها دیده شویم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی همانگونه که با نامه‌ای ۹ ماده‌ای برای اجرای برجام شروطی را قید کردند، بعد از خروج دولت ایالات متحده از برجام نیز برای استمرار برجام با اروپایی‌ها شروطی را قید کردند که امروز بعد از گذشت نزدیک به ۹ ماه از خروج ایالات متحده امریکا از برجام هیچ کدام عملیاتی نشده است.

«در دنیای امروزی تحصیلات و سوادآموزی از نان شب هم واجب‌تر است و اکثر مسئولان کشورهای توسعه‌یافته یا در حال توسعه تمام سعی خود را دارند تا بی‌سوادی را در جامعه خود از بین برده یا کاهش دهند.

پس اکثر انسان‌های امروزی افرادی باسواد با تحصیلات عالیه هستند، اما با پیشرفت تکنولوژی و تغییراتی که در سبک زندگی امروزی رخ داده دیگر سواد دانشگاهی داشتن کافی نیست و مدارک دانشگاهی دیگر ملاک باسوادی افراد نیست.

در دنیای امروزی برای باسواد بودن باید سوادهای دیگری داشته باشیم تا بتوانیم باسواد به معنای کاربردی آن شناخته شویم. سوادهایی که برای یک زندگی بهتر، دانستن آن‌ها ضروری و لازم است.

همه افراد جامعه به خصوص والدین برای تربیت بهتر فرزندان خود باید سواد زندگی را داشته باشند و اگر بی‌سواد باشند قطعاً در برخورد با فرزندان خود دچار مشکلاتی می‌شوند، اما ظاهراً تنها مکانی که می‌تواند این نوع سواد را آموزش دهد مدارس هستند.

بی‌تردید آموزش صحیح هر نوع سوادی باید در مکان درست آن صورت گیرد، اما آیا نظام آموزش و پرورش ما که در بسیاری از جهات می‌لنگد آمادگی آموزش این سوادهای جدید را دارد؟ آیا اولیا و مربیان مدارس خود افرادی باسواد هستند یا خیر؟»

محمدصادق دهنادی دکترای مدیریت رسانه و مدرس کارگاه‌های سبک زندگی با بیان عبارات فوق، در گفت‌وگو با ما به طرح و بررسی انواع لازم سواد در زندگی امروزی پرداخته است. ماحصل نظرات و دیدگاه‌های این کارشناس را می‌خوانید.

دختر خردسال یکی از اقوام نزدیکم که هنوز دوساله هم نشده چهره بسیار زیبا و معصوم و خیره‌کننده‌ای دارد. چهره این کودک کاملاً شبیه همان بچه‌های موبور چشم‌آبی است که عکس کارت پستالی آن‌ها را در همه جا می‌بینیم، به همان زیبایی است.

به خاطر حضور شبکه‌های مجازی به خصوص اینستاگرام ما هم هر چند وقت یک بار چهره زیبای این دختر خردسال را در حالت‌ها و موقعیت‌های مختلف می‌بینیم.

مادر این دختر زیبا می‌گفت: «یک روز یک پیام در دایرکت (بخش چت خصوصی اینستاگرام) از یک فرد غریبه دریافت کردم که برایم خیلی عجیب بود. این فرد غریبه به من پیشنهاد پول در قبال استفاده از تصویر دخترم در تبلیغات داده بود. در واقع پیشنهاد مدلینگ برای دخترم بود.

خیلی صریح و قاطع جواب منفی خودم را به این فرد غریبه اعلام کردم. برایم خیلی عجیب بود که چطور این غریبه می‌تواند عکس‌های صفحه من را ببیند در حالی‌که صفحه من برای بازدید افراد غریبه بسته است و چطور به خودش این اجازه را می‌دهد که چنین پیشنهادی به من بدهد؟ مگر دختر من وسیله‌ای برای فروش کالاست؟ احساس ناامنی به من دست داد.

«ما مشتاق گذشته یا آینده‌ای آرمانی هستیم که هرگز وجود نداشته است و نمی‌توانیم دیروز را در امروز زندگی کنیم. به جای حضور در زمان حال، ما در انتظار چیزی هستیم که آرزوی حضورش را داشتیم.

تصور می‌کنیم که اگر در زمان و مکان دیگری زندگی می‌کردیم به سر منزل آرامش و رضایت می‌رسیدیم. میل شدید به «من نه، الان نه، اینجا نه» ما را بی‌خانمان نگه می‌دارد.

می‌کوشیم از لحظه حال فرار کنیم، اما لحظه حال یگانه خانه‌ای است که همیشه خواهیم داشت.» دروغ‌هایی که به خود می‌گوییم/ جان فردریکسون.

شهید اغتراب کلمه ای برای لبنانی هایی است که در خارج کشور کشته می شوند.

مغترب از آنجا آمده است که عده ای از لبنانی ها در دوره های تاریخی مختلف مثل جنگ داخلی و دیگر مراحل سخت و مصیبت بار لبنان به غرب رفتند و زندگی خود را در آنجا ادامه دادند.

تغییر تاکتیک شبکه های ماهواره ای برای ضربه زدن به خانواده ها

سیاست شبکه های ماهواره ای در ابتدا اینگونه بود که گربه را تا چشمه میبُرد و او را سیراب میکرد که بعد ها با کمک روانشناسان اینگونه شد که گربه را تا لب چشمه میبَرَد ، اما تشنه بر می گرداند.

اوایل ماهواره فیلم های مستهجن را به راحتی پخش می کرد و حتی این شبکه ها را به بهانه خرید کارت قفل نمی کرد و ۲۴ ساعته در شبکه های آزاد (بدون قفل و رمز) به پخش اینگونه فیلم ها مشغول بود که این سیاست دو مشکل اساسی داشت؛  در ادامه مطلب همراه بنیانا باشید

در دانشگاه از زبان دانشجوهایم، در دفتر مشاوره از زبان مراجعه کنندگان و در محیط اطراف از زبان نزدیکان، بارها درباره ارتباطاتشان و ” بلاک ” کردن شنیده ام. اغلب آنها به عنوان امری بدیهی و طبیعی در روابط مجازیشان از بلاک کردن نام می برند.

به نظر می رسد این عمل کم کم تبدیل به امری رایج و یک سنت رفتاری فراگیر در روابط مجازی مردم شده است. الگویی که بر توسعه یافتگی شخصیت فرد و نهایتا جامعه ایران تاثیرات عمیق دارد. اما چند نکته که در ادامه مطلب می خوانیم

ترندهای قلدر [شبکه‌های اجتماعی با ذائقه سازی اخبار خاصی را تحمیل می‌کنند]

این روزها متاسفانه کمتر کسی پیدا می‌شود که به عضویت شبکه‌های اجتماعی درنیامده باشد؛ از نوجوان ۱۴ ساله گرفته تا پیرمرد و پیرزن ۷۰ ساله که روزها و ماه‌ها تلاش کردند تا بالاخره بتوانند دست و پا شکسته روخوانی محتویات فضای مجازی را داشته باشند.

در این میان جوانان دایره ارتباطات مجازی خود را به روز و گسترده‌تر می‌کنند، تا جایی که بعد از تلگرام و فیس‌بوک،  توییتر هم به مثابه یکی از زنجیره‌های این ارتباطات قرار گرفته است. فضایی که به سرعت قابلیت ترند کردن یک موضوع خاص را در خود دارد و حامیان آن را در این زمینه فعال می‌کند.

اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که چرا در کوتاه‌ترین زمان ممکن یک موضوع به بحث محتوایی اول شبکه‌های اجتماعی تبدیل می‌شود؟! در ادامه مطلب همراه بنیانا باشید

بررسی و پژوهش پیرامونِ تحولات اجتماعی جامعه ایران، دغدغه بسیاری از پژوهشگران حوزه علوم اجتماعی طی سال‌های اخیر بوده است. تأکید بر حرکت شتابانِ جامعه ایرانی به سمت مدرنیزاسیون، شاه‌بیتِ غالب تحلیل‌های جامعه‌شناختی منتشرشده در این حوزه است.

با این حال، همین تحلیل‌گران از ترکیب چنین تحلیلی با واقعیاتی چون افزایش هر ساله تعداد زائرین ایرانی اربعین، شرکت کنندگان در مراسم اعتکاف و. . . در می‌مانند.

ما در این مجال، قصد واکاوی این تناقضِ تحلیلی را نداریم، بلکه می‌خواهیم به تشریح یکی دیگر از نقیض‌های موجود در زمینه حرکت جامعه ایرانی به سمت مدرنیزاسیون و تسلط ارزش‌های غربی بپردازیم: اردوهای جهادی!

در ادامه مطلب همراه بنیانا باشید

تحقیقات و پژوهش‌های جامعه‌شناسان نشان می‌دهد غرب در قبال رابطه جنسی چندسالی‌ست به رویکرد تازه‌ای رسیده که نشان از بازگشت به عفاف در آن است.

نوع مواجهه با روابط جنسی همواره یکی از چالش‌های جدی در جوامع مختلف بوده است. در این میان فرهنگ غرب به سبب داشتن تسلط رسانه‌ای موفق شده رویکرد مدنظر خود را در سایر جوامع و فرهنگ‌ها نیز ترویج دهد.

در حال حاضر غالبا مشخصه فرهنگ غرب را روابط جنسی آزاد می‌دانند. اما رویکرد جوامع غربی به ویژه آمریکا بعد از چنددهه که بر ترویج روابط جنسی آزاد تاکید داشت، در سال‌های اخیر دچار تحولات جدی شده است و به سمت صرف بودجه‌های کلان جهت آموزش خویشتنداری در روابط جنسی تا زمان ازدواج به نوجوانان و جوان حرکت نموده است.

یکی از ایراداتی که برخی افراد ناآگاه بر طب سنتی وارد می‌کنند این است که “درمان‌های سنتی برای تأثیر زمان زیادی لازم دارد و صبر و حوصله می‌خواهد!”.

پاسخ به این تصور را در ادامه می خوانیم