حامد جلالی کاشانی از فعالان عرصه موسیقی، مستندساز و از عوامل اجرایی جشنواره عمار به دلیل ابتلا به ویروس کرونا روز دهم اسفند سال 98 در بیمارستان مسیح دانشوری درگذشت.
محسن آقایی کارگردان مستند ایکسونامی که از نزدیک با این مستندساز در ارتباط بوده است گفت: ایشان در فیلم ما نقش روابط‌عمومی و هماهنگی رسانه‌ها را برعهده داشت، اما نقش اصلی ایشان در جشنواره عمار بود؛ ایشان یکی از عوامل اصلی اجرایی این جشنواره بود و سال‌ها در برگزاری آن نقش داشت؛ ایشان از ابتدا تا انتهای جشنواره حضور داشت و بسیاری از استرس‌های جشنواره بر دوش او بود.
مرحوم مغفور حامد جلالی کاشانی (مستندساز جوان) بر اثر ابتلا به ویروس کرونا در سن ۳۱ سالگی درگذشت.
خواهر حامد جلالی کاشانی با تایید درگذشت این مستندساز به دلیل بیماری کرونا گفت: پنجشنبه شب پزشکان تشخیص دادند که ایشان به بیماری کرونا مبتلاست و صبح امروز نیز بر اثر این بیماری در بیمارستان درگذشت.
تحریریه سایت بنیانا درگذشت این فعال فرهنگی را به خانواده و اطرافیان و دوستان ایشان و جبهه فرهنگی انقلاب تسلیت می‌گوید. برای شادی مرحوم لطفا فاتحه‌ای بخوانید
[su_note]
صفحه یادبود مرحوم حامد جلالی در اینستاگرام : hamedjalalikashani
صفحه اینستاگرام شخصی مرحوم مغفور حامد جلالی کاشانی : hamedjalalikash
اکانت توییتر مرحوم حامد جلالی کاشانی : hamedjalalikash
[/su_note]
فعالیت های مرحوم مفغور حامد جلالی کاشانی
- معاون جریان سازی گروه خانواده سفیر فیلم
- مسئول فضای مجازی مستند ایکسونامی
- سردبیر پایگاه خبری جنسی اول
- اولین مسئول آرشیو دفتر مطالعات
- تدوین گر نماهنگ های واحد موسیقی
- برگزیده بخش نماهنگ عمار برای نماهنگ گله از گرگ با صدای حامد زمانی
- مسئول رسانه باشگاه ترانه و موسیقی راه
- مدیر سایت و صفحه راه نوا
- مدیر روابط عمومی جشنواره موسیقی طبس
- مسئول روابط عمومی و جریانسازی مستند عابدان کهنز
در ادامه مطلب بخشی از نظرات مردم در شبکه های اجتماعی که با اندوه و ناراحتی از درگذشت آقای حامد جلالی کاشانی درباره ایشان نوشتند را می خوانیم:
متن استاد وحید جلیلی در پی درگذشت آقای حامد جلالی کاشانی
فمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا…
حامد عزیز پرکشید و رفت
با ناباوری، فقدانش را در آغوش می‌کشیم و اشک می‌ریزیم.
بسیار شب‌ها که تا به صبح بیدار ماند و روزها که بی دریغ و خستگی‌ناپذیر به شب رساند به شوق کار برای خدا، برای شهدا، برای زینب سلام الله علیها.
خیالت جمع بود کاری را که بپذیرد به فرجام می‌رسد و مایه آبروست.
خوبی‌ها و اخلاص‌ها و مروت‌هایش با ماست.
لبخندهایش می‌مانَد برایمان و همتش. فصل جشنواره، داغش تازه خواهد شد هر سال؛
و ” عمار ” کم خواهد داشت او را تا همیشه.
گوش جان داشت به نغمه انقلاب و”راه‌نوا ” به همتش راه گشود و پرچم برافراشت.
سال‌ها، کارنامه همه بچه‌های “حسینیه هنر” دست او بود و هزاران محصول و مهمات را او باید ثبت میکرد که گم نشود در هجوم روزمرگی‌ها و ماندگار شود و در دسترس باشد برای مجاهدان جبهه فرهنگ.
حالا اوست و کارنامه‌ای که به شوق و افتخار می‌تواند تقدیم کند به موالیانش.
” زینب زینب” بگذارید درحسینیه در بدرقه حامد جلالی عزیزمان که حیاتش پیام رسانی بود ودغدغه‌اش آن که گم نشود صدای زینبیان درهلهله حرمله‌های زمان.
پروردگارا او را در رحمت خاصه خود بپذیر و استقامتمان ده در مسیری که نهایتش رضوان توست.
غفرالله له و لنا.
برگرفته از صفحه vahid_jalili_ir
متن آقای محمدصادق شهبازی درباره حامد جلالی کاشانی
حامدجلالیکاشانی معاون سیاسی بسیج علوم پزشکی تهران بود، بعدها حسینیه هنر و واحد موسیقی بیشتر عجین شدیم، تدوین و مستندسازی هم میکرد و از همیشه پاکارها بود: از نودودو تا هفت‌تپه تا مسائل خانواده تا همین انتخابات که نفهمیدم چه شد غیب شد. حالا بعد عمری مجاهدت در ماه رجب آسمانی شد.
برگرفته از صفحه mohammadsadegh_shahbazi
دل نوشته سید یوسف مرادی در پی درگذشت مرحوم حامد جلالی کاشانی
خوابيدي بدونِ لالايي و قصه/ براي روح آزاده ي حامد جلالي كه كروناي نحس او را از ما گرفت… .
اولين بار با «صفايي» ديدمش، اتاق فكري راه افتاده بود در مورد موسيقي اعتراض، پر انرژي حرف ميزد.
بعدها درگير موسيقي انقلاب و اعتراض شدم، دائما ميرفتم در همان زير زمين نمورِ دفتر در خيابان ١٦ آذر.
آرشيو فوق العاده اي از تاريخ موسيقي انقلاب و غرب داشت، مثل بقيه نبود، آزاد بود، آزاد… اطلاعاتش در مورد تاريخ موسيقي غرب بي نظير بود، به شوخي مي گفتند حامد در مورد گروه پينك فلويد چيزهايي مي داند كه خود گروه پينك فلويد نمي داند.
چنان با هيجان از ويكتور خارا مي گفت، كه شنونده فكر مي كرد با هم رابطه خويشاوندي داشته اند، گويي روح سركشش بارها به آمريكاي لاتين سفر كرده باشد، نگاهش فرق داشت با خيلي ها، رپ ايراني را فرصت مي ديد نه تهديد.
دغدغه اش البته فقط موسيقي نبود، اين مدت رفته بود توييتر، در حوزه خانواده، ازدواج و مسكن جوانان توليد محتوا مي كرد.
آخرين بار كه ديدمش در ستاد عدالت خواهان بود، با محمد صادق و وحيد آمده بود ستاد.
مثل هميشه پر انرژي تر از همه بود.
حامد، بدون مرز بود، هر جايي به او نياز بود حضور مي يافت، فرقي هم نمي كرد، چه موسيقي اعتراض باشد، چه مستند سازي، چه عدالت خواهي براي جوانان و چه يك ستاد انتخاباتي…
روحش شاد…. 🎼به ياد حامد كه زندگي اش شاعرانه بود:
نازلي! بهار خنده زد و ارغوان شكفت.
در خانه، زير پنجره گل داد ياس پير.
دست از گمان بدار!
با مرگ نحس پنجه ميفكن!
بودن به از نبود شدن، خاصه در بهار . . .» نازلي سخن نگفت؛
سرافراز
دندان خشم بر جگر خسته بست و رفت . . .
«ـ نازلي! سخن بگو!
مرغ سكوت، جوجة مرگي فجيع را
در آشيان به بيضه نشسته ست!» نازلي سخن نگفت؛
چو خورشيد
از تيرگي برآمد و در خون نشست و رفت . . .
نازلي سخن نگفت
نازلي ستاره بود
يك دم درين ظلام درخشيد و جست و رفت . . .
نازلي سخن نگفت
نازلي بنفشه بود
گل داد و
مژده داد: «زمستان شكست!»
و
رفت . . .
برگرفته از صفحه seyedyousefmoradi
.
واکنش پایگاه خبری و کانال جنس اول (اخبار حوزه خانواده و زنان )
چند خطی برای حامد جلالی‌کاشانی از فعالین حوزه‌ی زنان و خانواده که دیشب ۱۰ اسفندماه به دلیل ابتلا به ویروس کرونا حالا دیگر در میان ما نیست👇
حامدجان
تایم‌لاین و گروه‌های مجازی، پر است از خاطره جهاد خستگی‌ناپذیر تو در شبیخون فرهنگی…
هروقت هیچ‌کس رمق نداشت، تو آن میانه رقص شمشیر می‌کردی و رجز می‌خواندی …
هرکس ناامید بود، تورا نظاره میکرد و جان می‌گرفت؛
مجاهد نستوه
رفیق بی‌کلک
گواه و شاهدیم که تو تا آخرین نفس، برای اعتلای آرمان‌های حق، جنگیدی و حالا دیگر دردآور و غم‌انگیز، از نفس افتادی.
باور نمی‌کنیم آنکه همیشه بود، دیگر نباشد …
آنکه همیشه بود …
آنکه همیشه بود …
جان‌دادنت، جان‌ها گرفت …
#راهتادامهدارد
برگرفته از صفحه jense_avval
دل نوشته آقای وحید اشتری درباره مرحوم حامد جلالی کاشانی
“خداحافظ رفیق”
پرده اول:
بچه محل #مصطفی_صدرزاده هول زنگ زد. دارن شهید میارن. آبروریزی میشه. غافلگیر شدیم. کاری میتونی کنی؟ گفتم چیزی که تولید نمی‌شه کرد.
اولین کسی که به ذهنم رسید #حامد_جلالی بود. زنگ زدم. خیلی آروم گفت خیالت راحت. نریشن زمان و مکان را بده. چند دقیقه‌ای میندازیم رو یک کلیپ آماده.
پشت فرمان بودم. زدم بغل. گفتم “مردم شهریار! میهمان داریم.” با موبایل رکورد کردم. چند دقیقه طول کشید تا راه افتادم. دویست متر نرفته بودم که کلیپ را آپلود کرد. نوشت زیر تابوت برای من هم دعا کنید. امروز و فردا دومین سالگرد آن مراسم است.
پرده دوم:
پشت فرمان بودم. رفیقم هول زنگ زد. #حامد_جلالی با #کرونا در آی سی یو بستری شد. دست و پام شل شد. چشمم سیاهی رفت. ده سال رفاقت یهو جلوی چشمم رژه رفت. ۲۰۰ متر هم رانندگی نتوانستم بکنم. دوباره زدم بغل. سرم را گذاشتم روی فرمان. این کلیپ را گذاشتم. زار زار گریه کردم.
امروز خبر فوتش در بیمارستان مسیح دانشوری آمد. عجب روزگاری است. حامد دانشجوی پزشکی دانشگاه تهران بود. عشق فیلمسازی باعث شد انصراف بدهد. حالا باید زیر تابوت خودش برای این روزهای مردم، شهدای گمنام را واسطه کنیم. چه دنیای کوچکی.
برگرفته از صفحه va_ashtari1
بخشی از صحبت های حامد جلالی کاشانی با عنوان : مجلس برای ۱۳ میلیون جوان ایرانی پشت سد ازدواج چه کرده؟
ویدیو از میزگرد بررسی مسائل و مشکلات بانوان در حوزه ی قوانین و اجرا | مرکز مطالعات بانوان دانشگاه علوم پزشکی تهران | بله تلگرام و اینستاگرام rasta_btums
یادداشت آقای حامد بامروت نژاد درباره مرحوم حامد جلالی کاشانی
همیشه همان جا بود. آن پشت
از کدام بنویسم؟ از اینکه گزینه اول و آخر کلیپ هایی بود که در بحران باید می رسید به صدا و سیما و پخش و فقط یک روز یا کمتر از یک روز وقت داشتیم؟ یا از ذهن منظم و دقیق اش که یک آرشیو متحرک بود؟ از آنها که بهش می گفتی چه می خواهی و با چند سرچ کوتاه پیدایش می کرد. یا از انگیزه اش که باعث می شد وقتی پای کاری می آمد از خودت به آن کار دلسوزتر و دغدغه مندتر می شد؟
یا از احاطه و نظم اش در واحد موسیقی و ترانه راه و سایت راه نوا که بسیاری از آرشیو خوب اش را مدیون نظم و استمرار او است؟ یا از دغدغه های این سال های اخیرش که در حوزه خانواده و زن تبدیل اش کرده بود به یک محقق دغدغه مند و فعال؟
اما نه. اینها را دیگرانی هستند که بهتر می گویند. بگذارید من از آن پشت بگویم.
هر سال برای افتتاحیه و اختتامیه عمار پنج شش روز جلسه مفصل می‌گیریم. از مجری و مهمان تا پذیرایی و نور، از صدا و موسیقی تا اینکه موقع بالا رفتن میلاد گودرزی و گرفتن جایزه از دست مادر شهید چه موسیقی‌ای پخش کنیم و …
صوت و موسیقی مراسم مثل کات‌زدن در تدوین می‌ماند. می‌تواند رفتن از یک پلان به پلان دیگر را نرم کند و مراسم را از ریتم نیندازد. اگر حامد جلالی مشکلی نداشت و بود دیگر درباره موسیقی و صوت حرفی برای زدن نمی ماند در جلسات. نیازی هم به گفتن نبود. همینکه آن پشت بود خیال مان راحت بود.
امسال در دوره دهم، حامد مشغول دغدغه های حوزه خانواده بود و سخت درگیر توزیع و تبلیغات مستند ایکسونامی که از دل تحقیقات و دغدغه هایش در سفیرفیلم ساخته شده بود. خرج اش یک تماس بود. گفت می آید. خیال مان راحت شد.
روز بعد از افتتاحیه دوباره بهش زنگ زدیم. این بار برای مراسم شب شعرضدآمریکایی. حاج قاسم را زده بودند و همه در شوک بودیم. وقت هیچ برنامه ریزی ای نبود. باز هم خیال مان از آن پشت راحت بود. نیم ساعت به مراسم آمد، شال سیاه اش را باز کرد و گوشه میز گذاشت. به دلیل خرابی بیسیم ها پشت سن سینما فلسطین را می دویدیم تا صوت و تصویر را با هم هماهنگ کنیم.
عجب حالی بود آن پشت. مشغول کار بودیم تا یادمان برود چه خاکی به سرمان شده. هر چند دقیقه گوشه ای کسی که سرش کمی خلوت تر می شد پقی می زد زیر گریه. چشم ها سرخ و صداها بم.
آخرین بار پشت سن اختتامیه عمار دهم دیدم اش. حامد زمانی خوانده بود و داشت مراسم را دست به دست می کرد با زین العابدین تقی پور تا تمام کند مراسم را. شال اش را گردن اش انداخت. برگشت رو به من. دست اش را دراز کرد و گفت: یاعلی.
همیشه همان جا بود. آن پشت. و خاصیت کسانی که دود ندارند همین است. بی صدا، بی هیاهو، آن پشت. سوز داشت ولی. زیر لب. گوشه هیات، پشت میکسر. آن آخرهای مجلس، آن پشت.
از امسال باید برای سیستم صوت و تصویر عمار هم تصمیم گرفت. باید برای اش فکری کرد. حامد جلالی کاشانی دیگر آن پشت نیست. حالا روی صحنه است. میان استوری ها و پست ها. باید فکری کرد. حواس مان به صوت و تصویر هست ولی … خیال مان تخت نیست.
پ.ن۱: حامد جلالی کاشانی با داشتن بیماری قبلی در اثر ابتلا به ویروس کرونا صبح شنبه ده اسفند در بیمارستان مسیح دانشوری فوت کرد.
پ.ن۲: این یادداشت برای چاپ در روزنامه صبح نو یکشنبه نوشته شده است.
پ.ن۳: عکس مربوط به جمع بچه های اجرایی جشنواره مردمی فیلم عمار است.
برگرفته از صفحه bamorovat
پیام تسلیت دکتر سعید جلیلی در پی درگذشت آقای حامد جلالی کاشانی
دکتر سعید جلیلی در پیامی درگذشت هنرمند متعهد و فعال رسانه ای انقلاب، برادر حامد جلالی کاشانی که در اثر ابتلا به ویروس کرونا دعوت حق را لبیک گفتند را تسلیت گفتند.
بسم الله الرحمن الرحیم
برادر عزیزمان حامد جلالی دعوت حق را لبیک گفت.
هنر او تلاش بی پیرایه برای پیوند دادن حقیقت انقلاب اسلامی با فطرت انسان ها بود.
شاهدان کهنز امروز پذیرای راوی خود هستند.
روحش شاد وبا شهدا محشور باد.
سعید جلیلی
10 اسفند 98
دلنوشته m__meysam__ درباره آقای حامد جلالی کاشانی
خدای من
حامد جلالی رو ميشناختم یه بچه پاکار و با دغدغه فرهنگی
حامد جلالی کاشانی از اون بچه‌های بدرد بخور و دست به آچار تولید مستند و انقلابي بود.
یک گنجینه متحرک فرهنگی و بشدت بی ادعا و بی‌ریا.
صاف و سالم و مومن که امروز “کرونای لعنتی” از ما گرفتش
حیف بود که به این زودی و با این مظلومیت از میان ما برود.
«خدایا شاهد باش که ما چیزی جز خیر از حامد ندیدیم»
با اولیای خودت محشورش کن
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
برگرفته از صفحه m__meysam__
ویدیو: بخشی از سخنان مرحوم حامد جلالی کاشانی در برنامه بهشت شهر
دریافت ویدیو | پنج مگابایت | برنامه بهشت شهر به صورت مناظره و گفت و گو است که توسط جمعی از فعالان فرهنگی جمعه شب ها در گلزار شهدای تهران برقرار میشود. بهشت شهر در اینستاگرام و تلگرام با شناسه afsaran_behesht در دسترس شماست
یادداشت آقای محمدرضا بورونی (تهیه کننده مستند ایکسونامی) درباره مرحوم مغفور حامد جلالی کاشانی
این متن رو برای حامد جلالی می نویسم @hamedjalalikash
دو سال پیش بود. با هم صحبت کردیم درباره اینکه چقدر حوزه زنان و خانواده خالی از آدم به درد بخور رسانه ایه. قرار شد بیاد به کمک گروه ما. حامد قبلا هم تو حوزه جریانسازی، هم موسیقی و هم مستند کار کرده بود.
وقتی به تیم ما اضافه شد، نه یک نفر که انگار یه تیم به ما اضافه شده بود. اصلا غیرقابل کنترل بود. بدون اینکه ازش خواسته باشی می رفت ته و توی یه مسئله رو در می اورد. حامد واقعا یه ژورنالیست تحقیقی قَدَر بود. تجربه بالایی داشت.
ما خیلی از محصولاتی رو که تولید کرده بودیم و برنامه پخشی براش نداشتیم رو دادیم به حامد. کولاک کرد. کافیه برید آمار بازدیدهای کلیپ هایی رو که حامد تو @Jense_Avval پروموت می کرد ببینید. اونم بدون اینکه خودش اینفلوئنسر باشه (اون موقع).
با آگاه سازی هایی که درباره دروغ های خیلی از فعالان زن و خانواده جبهه دشمن تو توئیتر می کرد مجبورشون به واکنش کرده بود.حامد حتی کاری کرد که معاون وزیر مجبور شد به صورت رسانه ای حرفشو پس بگیره. گاه گاهی تو دایرکت بهش پیام می دادن که شکایت می کنیم و… براش مهم نبود.
سه ماه سر جریانسازی مستند ایکسونامی شب و روز نداشت. واقعا شب و روز نداشت. چندین بار مریض شد وسط جریانسازی. اگه تو جریان حزب الهی 5 نفر جریانسازی می فهمیدن قطعا یکیش حامد بود.
فهمیده بودم کرونا گرفته ولی اصلا فکر نمی کردیم جدی باشه تا وقتی که گفت داره میره icu. دیشب بهش پیام زدم: “حامد نبازی خودتو داداش. زود خوب شو بیا خیلی کار داریم.” هرچی تونستم براش حمد شفا خوندم.
صبح فهمیدم باید فاتحه بخونم.
رفیق خیلی زود رفتی
.
برگرفته از توییتر rezamehr1369
درباره توییت و متن مرحوم حامد کاشانی درباره کرونا
افراد ضدانقلاب و طرفداران آمریکا حتی بعد از فوت هم از افراد دین دار می ترسند و سعی میکنند یا دین داران را تمسخر کنند یا آنکه تحریف کنند. در روزهایی دوستان و اطرافیان مرحوم جلالی کاشانی داغدار بودند ، گروهی از ضد انقلاب با تهیه یک اسکرین شات (عکس) ناقص از متن مرحوم در یکی از شبکه های اجتماعی سعی کردند مخاطبین خود را نسبت به ایشان بدبین کنند.
متنی که مرحوم کاشانی درباره کرونا نوشتند در نقد متنی از یک نماینده سابق مجلس بود. که ضدانقلاب بخش ابتدایی متن نماینده مجلس را حذف کردند و فقط متن آقای حامد جلالی کاشانی را با روایت و دروغ خودشان منتشر کردند.
برای روشن شدن موضوع پیشنهاد میکنم توضیحات آقای وحید اشتری در این باره را بخوانید. این توضیحات در صفحه توییتر ایشان منتشر شده است. | لینک صفحه توضیحات آقای اشتری | چنانچه نمی توانید این لینک را در توییر باز کنید از تصویر (اسکرین شات) کامل که گرفتیم توضیحات ایشان را بخوانید | لینک اسکرین شات توضیحات آقای اشتری
تصاویری از مرحوم مغفور حامد جلالی کاشانی
حامد جلالی کاشانی معاون جریان سازی گروه خانواده سفیرفیلم و سردبیر جنس اول و از جهادگران عرصه خانواده و سبک‌زندگی اسلامی صبح شنبه ۱۰ اسفندماه 98 و پس از چند روز بستری بودن در بیمارستان مسیح دانشوری به دلیل ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.
واکنش دوستان و همکاران مرحوم حامد جلالی کاشانی و فعالین فضای مجازی به درگذشت ایشان را در ادامه مطلب می بینید:
عنوان خواهر پسر جوانی که مادرش را چند سال است از دست داده است چیزهایی اشعار می کنم که باید بگویم… مثلا بنشینم همان کف بیمارستان زار بزنم: برادرم نخبه بود…باهوش بود ….هنرمند بود …..خون دلخورده و آرمانطلب بود….مومن بود…زجر کشیده بود….غریب و بی کس بود…می خواستم دامادش کنم….. دردم آمده است…حالا نه به اندازه خواهرش که توی قرنطینه بود و نتوانست دفن برادر را ببیند دردم آمد به اندازه تمام خواهرانی که جای خالی مادر را چندسالی است باید پر کنند ولی در کل به صورت اجتماعی هم که نگاه کنی» از دست دادن یک جوان نخبه سی ساله… ادامه متن »