فرهنگ چهار دهه‌ای انقلاب اسلامی ایران اینگونه بوده است که شهید، خون شهید و برکتش بن مایه استمرار حیات طیبه ایران بوده است. مدیریت مدیران ایران مدیون خون شهیدان است.

شهید حججی یک جوان دهه هفتادی است که حالا نمادی از شهادت و مظلومیت شهدای مدافع حرم است.

مراسم تشییع شهید محسن حججی نمایش تمام عیاری از همبستگی و وفاق ملی بود به گونه‌ای که در این مراسم از همه اقشار جامعه و حتی آن‌هایی که ظاهرشان تناسبی با شهادت ندارد دل‌هایشان مجذوب این شهید شد

و مراسم تشییع پیکر این شهید به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب اثبات کرد «کمیت و کیفیت جوانان انقلابی از دهه ۶۰ بیشتر نباشد، کمتر نیست.»

حججی و حججی‌ها هم اصل انقلاب را تداوم بخشیده‌اند و همه ملت و دولت کشورمان امنیت و زندگی‌شان را مدیون آن‌ها هستند، چه رسد به پست و مقامشان!

علی عسگری باید بداند آن کس که حججی را حججی کرد، براساس نص صریح قرآن، خود خداوند است که می‌فرماید: «وکسانی را که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده مپندارید، بلکه آن‌ها زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.»

انتظار می‌رود رئیس سازمان صدا و سیما که گفته «حججی را من حججی کردم» این نقل قول را فوراً تکذیب یا عذرخواهی کند.

دیدار اخیر رئیس سازمان صداوسیما با تشکل‌های دانشجویی به‌واسطه برخی حرف‌های رد و بدل شده در این دیدار با حاشیه‌هایی همراه بوده است.

یکی از فعالان دانشجویی حاضر در این جلسه درباره جملات رد و بدل شده دانشجویان با رئیس رسانه ملی در صفحه اجتماعی‌اش اینگونه روایت کرده است: «رئیس سازمان صداوسیما جناب علی عسگری در دیدار با تشکل‌های دانشجویی: بگذارید یک چیزی را صریح بگویم. محسن حججی را من محسن حججی کردم. جمله کوتاه بود. ولی معرفی کاملی است از تصوری که برخی‌ها از تأثیرگذاری خودشون دارن و دنیای موهومی که مدیران ما دارن توش زندگی می‌کنن.»

ادامه »شهید حججی شما را رئیس صدا سیما کرد [نکته ای درباره جمله اخیر علی عسگری]