اهمیت ندادن به عفاف و حجاب از سوی برخی از زنان، کم توجهی مسؤولان و متولیان امور فرهنگی به اجرای آن در جامعه، آثار زیانبار فردی و اجتماعی به دنبال خواهد داشت و ممکن است به تدریج بنیادهای ارزشی و اخلاقی را سست و متزلزل کند و زمینه‌های انحطاط فرهنگی و معنوی را فراهم سازد، از این رو شناخت عوامل مؤثر در سیر نزولی توجه به عفاف و حجاب بسیار مهم است و می‌تواند ما را در تبیین و تقویت هرچه بهتر راهکارهای اجرایی عفاف و حجاب یاری دهد، آنچه در ادامه از آن سخن به میان می‌آید، اشاره به این عوامل می‌باشد.

تبیین نشدن شایسته فرهنگ اسلام
پس از انقلاب اسلامی گرایش به دین و معنویت و انجام دستورات دینی به نحو خوبی رشد یافت و متولیان فرهنگ کشور وضعیت اجتماعی را پاک و سالم دانسته و به تصور این‌که این روند و این فضا ادامه خواهد داشت، کمتر برای تبیین و استمرار فرهنگ دینی که حجاب و عفاف نیز جزو آن است، سرمایه گذاردند و به مسائل دیگری که گمان می‌کردند از اولویت و اهمیت بیشتری برخوردار است پرداختند.

نبودن مجال برنامه ریزی
کینه توزی دشمنان اسلامی و توطئه‌های استکبار جهانی به سرکردگی آمریکای جهانخوار و راه اندازی بحران‌های اقتصادی، سیاسی، امنیتی و تنش‌های اجتماعی که همه ما مصادیق بسیاری از آن را از اول انقلاب تا حال، شاهد بوده‌ایم و از همه مهم‌تر راه انداختن جنگ تحمیلی که بیشترین منابع و سرمایه‌های مادی و معنوی کشور را به خود اختصاص داد، باعث شد که فرصت برای برنامه ریزی صحیح از مسؤولان سلب گردد.

سیاست‌های فرهنگی
عرصه‌های فرهنگی به افراد خوش ذوق، متعهد، متدین و متخصص نیازمند است که به صورت دقیق و عمیق بتوانند مسائل اسلامی را از منابع غنی اسلامی فهمیده و به شیوه صحیح و در کتاب‌های معارف اسلامی دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها و همه سطوح آموزشی جامعه ارائه دهند به صورتی که مطالب این کتاب‌ها جوانان را جذب کند و توجه به معنویت، اخلاق و ارزش‌های دینی را در وجود آنان نهادینه سازد البته کارهای زیادی در این زمینه شده است ولی کافی نیست و ما هنوز در آغاز راهیم.

ترویج تساهل و تسامح
افرادی که از طرفی آگاهی و شناخت درستی از اسلام ندارند و از طرف دیگر، در معرض بمباران تبلیغات سوء دشمنان قرار دارند، چه بسا حجاب را قید و بندی برای خود احساس کرده و مراعات آن را با آزادی مادی و جسمی خود سازگار نبینند و به دنبال دست یافتن به راحتی و آسان بودن زندگی، خیلی زود به افکار و عقاید دشمن که در این زمینه القاء می‌شود، گرایش پیدا کنند و در دامی که برای آنان نهاده شده گرفتار آیند.

نبودن الگوهای مناسب
متأسفانه ما نتوانسته‌ایم الگوهای مناسب فرهنگی از نظر پوشش، رفتار و بسیاری از مناسبات اجتماعی به دختران و زنان ارائه دهیم که مورد توجه آن‌ها قرار گیرد و آن‌را الگوی خود سازند در حالی که دشمن از این خلاء فرهنگی سود جسته و با ترویج الگوهای مصرفی، بی بندوباری در میان جوانان و نوجوانان را بسط داده و قبح بسیاری از مسائل غیراخلاقی را از بین برده است.

بالارفتن سن ازدواج
تردیدی نیست که میانگین سن ازدواج در سال‌های اخیر بالا رفته است و جوانان به دلایل زیادی ازجمله مشکلات معیشتی، نبود مسکن، نداشتن شغل و یا امور دیگری همچون سختگیری خانواده‌ها و مطالبات و خواسته‌های غیرمنطقی و مسائل دیگری از این قبیل نمی‌توانند در سال‌های آغاز دوره بلوغ ازدواج کنند و این امر به سهم خود می‌تواند مشکلات و عواقب زیادی را در پی داشته باشد که در جای خود باید مورد بررسی قرار گیرد و مسؤولان باید برای حل آن تدبیری بیندیشند.

در رابطه با موضوع بحث ما نیز بسیاری معتقدند بالارفتن سن ازدواج در پایین آمدن سطح حجاب و عفاف و رواج بی بندوباری و بی عفتی در بین جوانان مؤثر است زیرا طبیعت زن خودنمایی و جلوه گری در برابر جنس مخالف است و اگر از راه‌های صحیح و شرعی ارضا نشوند چه بسا به سراغ راه‌های دیگر بروند و حجاب و عفاف آنان آسیب ببیند، بی حیایی و بی حجابی رونق گیرد.

ایجاد زمینه از هم گسیخته دوری از خانواده
اکنون شرایط تحصیل فرزندان به گونه ای است که بسیاری از دختران ناچارند کانون گرم خانواده را ترک کنند و برای ادامه تحصیل به شهرهای دیگر بروند و سال‌ها در محیط مدرسه و دانشگاه و خوابگاه‌های دانشجویی که گاه بعضاً نامناسب هم هستند زندگی کنند و از مهر و محبت والدین و مراقبت‌های رفتاری و عاطفی زیاد نتوانند استفاده کنند، برخی از پدر و مادرها نیز سرکشی و مراقبت از آن‌ها را جدی نمی‌گیرند و وظایف خود را به درستی انجام نمی‌دهند،

روشن است که در این صورت آسیب پذیری فرزندان افزایش می‌یابد و احتمال تأثیرپذیری دختران کم تجربه و جوان از القائات سوء دشمنان و وسوسه‌های خناسان که مطابق میل و خواهش نفسانی آن‌ها نیز هست، بسیار زیاد می‌شود.

دین زدایی بیگانگان

روشن است که همه کشورهای اسلامی به ویژه کشور عزیزمان ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی در حال حاضر مورد شدیدترین تهاجمات فرهنگی قرار دارد و استکبار جهانی با امکانات بسیار گسترده و بکارگیری ده‌ها و صدها فرستنده رادیویی و تلویزیونی و کانال‌های بی‌شمار ماهواره ای و شبکه‌های گسترده خبری و رسانه ای و صرف میلیاردها دلار، به شدت می‌کوشد ارزش‌های معنوی و اخلاقی و اعتقادات دینی را زیر سؤال ببرد و جوانان مسلمان را از پایبندی به آموزه‌های دینی دور سازد و آنان را به سمت اباحی گری و بی حیایی سوق دهد و آزادی بی بندوباری را ترویج کند،

آن‌ها با شعارهای پوج فمنیستی احساسات و عواطف زنان را تحریک می‌کنند و با کمک زنان و دخترانی که سخت در ورطه جهل و غفلت غوطه ورند و یا در دام باندهای فساد و تبهکاری گرفتار شده‌اند، تلاش می‌کنند به کلی جوانان را از معارف الهی دور سازند و ارزش‌های اخلاقی و دینی را وارونه جلوه دهند و به جای آن‌ها ضدارزش‌ها را ارزش وانمود کنند و جامعه را به آن سمت و سو ترغیب نمایند.
در پایان خلاصه ای از ملاحظاتی که می‌تواند در توسعه و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب مؤثر باشد تیتروار بیان می‌گردد:
1. در اولویت قراردادن موضوع حجاب و عفاف در برنامه‌های دستگاه‌های اجرایی کشور برای مقابله با روند فزاینده بدحجابی.
2. ابلاغ روش‌های اجرایی و تعیین ضوابط و هنجارهای روشن در مورد نوع لباس و پوشش افراد در بخش‌های رسمی و اداری کشور. (عمل به قوانین مصوب)
3. نظارت بر رعایت حریم حجاب و عفاف در سازمان‌های دولتی و عمومی و نظارت و تأکید بر ضرورت رعایت سادگی و پوشش و فرم‌های اسلامی و حضور ساده و بی آرایش در محیط کار به دلیل تأثیر منفی بر مراجعان.
4. تعریف استانداردهای فرهنگی مناسب برای ترویج فرهنگ عفاف منطبق با فرهنگ دینی و ملی و فراهم کردن زمینه‌های لازم برای ترویج الگوهای مناسب پوشش اسلامی توسط نهادهای الگو ده.
5. ایجاد مراکز و مؤسسات متعدد با هدف الگوسازی، ارائه مدل‌های مناسب و متنوع و ایجاد رقابت سالم در این زمینه و لحاظ کردن حجاب در مطرح نمودن سوپر استارهای هنری و ورزشی.
6. وضع قوانین و مقررات لازم برای اصلاح وضعیت پوشش در جامعه.
7. گسترش و تقویت مراجع قانونی برای ترویج پوشش اسلامی در جامعه.
8. اصالت بخشی به فرهنگ عفاف از طریق محصولات متنوع فرهنگی، هنری متناسب.
9. رعایت حجاب و حفظ شئون اسلامی از سوی مدیران، مسؤولان حکومتی و خانواده‌های آنان و تدوین شاخص‌هایی در این زمینه برای گزینش مدیران.
10. رفع اشکالات قانونی در نحوه تولید، توزیع و عرضه پوشاک داخلی و خارجی.
11. پیگیری نحوه اجرای طرح گسترش فرهنگ عفاف به‌صورت مستمر در جلسات شورای فرهنگ عمومی استان‌ها و ارائه گزارش‌های منظم.
12. ارزیابی دقیق از اجرای طرح‌ها توسط دستگاه‌های فرهنگی، انتظامی و قضایی برای مقابله با مظاهر بدحجابی و یافتن راهکارهای مناسب توسط کمیته توسعه و ترویج فرهنگ عفاف.
13. نظارت و ارزیابی عملکرد رسانه‌ها – خصوصاً صدا و سیما و سینما- در ارتباط با الگوهای تبلیغی آن‌ها و تأثیر آن در جامعه.
14. به رسمیت شناختن احیای سنت حسنه «امر به معروف و نهی از منکر» درمورد حجاب و عفاف.
15. فراهم کردن زمینه‌های لازم برای تهیه کتب، نشریات و تولیدات علمی – فرهنگی به منظور ترویج فرهنگ عفاف و پاسخگویی به شبهات موجود در مورد آن.
16. انجام سیاست‌های تشویقی درباره مدیران و کارگزارانی که در محیط کار خود اصول عفاف و پوشش اسلامی را رعایت می‌کنند.

نتیجه
حساسیت آموزه‌های دینی به اخلاق و تربیت جنسی و تأثیرات فردی، خانوادگی و اجتماعی عفاف یا ابتذال جنسی، مسؤولیت خطیری بر عهده نظام اسلامی، نهادهای تخصصی، حوزه‌های علوم دینی و کارشناسان، پژوهشگران و مبلغان نهاده است.
در قدم اول، تشکیل گروه کارشناسی زیر نظر مستقیم ریاست قوه مجریه ضروری است تا تحلیلی جامع از وضعیت موجود به دست دهد؛ سرفصل‌های اصلی موضوع را ترسیم کند و با ترسیم نقشه راهبردی، جایگاه نهادهای دولتی و غیردولتی را در هر بخش به وضوح مشخص نماید و با این‌کار زمینه هماهنگی ثمربخش نهادها را در حوزه اخلاق جنسی بر عهده گیرد.
از سوی دیگر، جامعه کارشناسی کشور در پیوند با نهادهای رسمی نظام، باید مسؤولیت‌های خود را به خوبی ایفا کند و بهای لازم را در تدوین سیاست‌ها و برنامه‌ها به دست آورد.

حوزه‌های علوم دینی نیز لازم است با ورود به عرصه‌های کاربردی و پرهیز از کلی گویی، در تعامل با جامعه کارشناسی و نهادهای دولتی، با نقد عالمانه ساختارها و دیدگاه‌های علمی رایج و با تحلیل‌های موضوع شناسانه به تبیین روشمند آموزه‌های دینی بپردازند تا همکاری ثمربخش این نهادها به ترسیم شاخص‌های رشد اخلاقی جامعه اسلامی، تحلیل جامع وضع موجود، افق‌های پیش رو و برنامه عملی ملی نظام در زمینه اخلاق و سلامت جنسی منجر شود.

عفاف و حجاب به حق آنچنان فواید آشکار فطری و الزامات دینی دارد که بعید به نظر می‌رسد متدینی به دور از بدآموزی و القائات غلط در ضرورت آن تردید نماید.

آرمانی بودن آن در انقلاب اسلامی ملت ما نیز بر این وضوح وضرورت می‌افزاید و تقریباً کسی از مسؤولان و دست اندرکاران نظام نیز حداقل در این مقدار تردید ندارد. در چنین روزهایی در زمان حکومت رضا خان ملعون عده ای از زنان و جامعه ما به خاک و خون کشیده شدند تا حجاب خود را از دست ندهند.
اما با این‌همه چرا در مقام عمل این‌همه اختلاف وتردید؟ تردیدی که انعکاس آن در بین دختران و زنان و حتی پسران و مردان جامعه حیرانی و سرگردانی ایجاد کرده است.

انسان بی اختیار یاد این روایت می‌افتد که: مرگ شبیه‌ترین امر یقینی به شک است. همه در عین یقین به آن مانند کسانی که شک دارند نسبت به آن عمل می‌کنند. حال شما جای مرگ در این روایت بگذارید: عفاف و حجاب.
در هر صورت به طور مسلم تا مسؤولین و دست اندرکاران در این زمینه به صورت کامل توجیه و هم‌داستان نشوند و در مقام عمل از تقابل با هم دست برندارند، در جامعه وضعیت به سامانی به وجود نخواهد آمد.

آثار و فواید حجاب اسلامی
آثار و فواید حجاب و عفاف بسیار گسترده و بر همگان آشکار است منتهی از باب اشاره، بخشی از این آثار به صورت اجمال بیان می‌گردد:

آرامش روانی
یکی از فواید و آثار مهم حجاب در بُعد فردی، ایجاد آرامش روانی در افراد جامعه است. نفس آدمی دریایی از خواستنی‌ها و تمایلات است. زمانی که به چیزی رغبت پیدا کند، همانند دریا، توفانی می‌شود و تنها راه آرام شدن جزر و مد این دریا، رسیدن او به خواسته خویش است.

لذا برای جلوگیری از چنین موقعیت مهلک و درد طاقت فرسایی، حجاب؛ داروی درمان کننده و موجد امنیّت و صفای روحی است. همان طورکه یک بانوی تازه مسلمان آمریکایی می‌گوید: «سلامت روح مرد و جامعه با نوع و کیفیت پوشش زنان، رابطه مستقیم و غیرقابل انکار دارد.»
جامعه ای دارای امنیت و آرامش کامل است که امنیت را در ابعاد مختلف برای همه افراد آن جامعه فراهم نماید. می دانیم بخش عمده ای از این مهم به عهده زنان است که با حفظ پوشش صحیح به این امر جامه عمل بپوشانند.
اگر این حریم بین زن و مرد در جامعه از بین برود، آزادی معاشرت‌ها، بی بندوباری، هیجان‌ها و التهاب‌های جنسی افزایش یافته، به صورت یک عطش اشباع نشدنی در می‌آید. آری! اگر این حریم دریده شود، ضمانتی برای سلامتی شخص وجود ندارد. زن چون از صدف حجاب در آید، در معرض ضربات دیده‌های آلوده و قلوب منحرف قرار می‌گیرد و آرامش و آسایش خود را از دست داده و در نتیجه امنیت و آسایش افراد دیگر جامعه را نیز از بین می‌برد.

در سایه رعایت عفاف، زن با شهامت هرچه تمام‌تر به وظیفه خود مشغول می‌گردد و خطری از ناحیه اجتماع متوجه وی نمی‌شود و او هم به آسایش و آرامش روانی جامعه آسیبی نخواهد رساند.

قرآن مجید خطاب به رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) می‌فرمایند: «ای پیامبر! به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنین بگو که مقنعه‌های خویش را به خود نزدیک سازند که این پوشش نزدیک‌تر است که زنان به حیا و عفاف شناخته شوند و مورد اذیت نااهلان واقع نشوند.»
بدین‌سان با قاطعیت تمام می‌توان گفت: حجاب در امنیت و آرامش روانی جامعه نقش به سزایی دارد و زنان در حریم حجاب می‌توانند با خیالی آسوده در جامعه حضور یابند و به فعالیت‌های اجتماعی مفید بپردازند.
پایداری خانواده
بدیهی است رعایت حجاب صحیح عامل مؤثری در حفظ زینت‌های زنان از نامحرمان و عامل مهمی در تقویت بنیان‌های خانواده است. اختصاص لذت‌های جنسی به محیط خانوادگی و در چارچوب ازدواج مشروع، پیوند زناشویی را محکم می‌سازد و موجب اتصال بیشتر زوجین می‌گردد.

حجاب و پوشش برای زنان، محیط جامعه را از بی بندوباری و آزادی‌های جنسی حفظ می‌نماید و جلوی جلوه نمایی های زنان و دختران گرفته می‌شود و ارضای نیازهای جنسی را در همان محیط خانواده محدود می‌نماید. آری! با بی حجابی، روابط آزاد و نامشروع جنسی جامعه را فرامی گیرد و به همان نسبت کانون خانواده‌ها سست شده و آمار ازدواج کاهش می‌یابد و ازدواج‌های گذشته هم به جدایی و طلاق منجر می‌شود. بنابراین وجود خانواده سالم و مستحکم در گرو گسترش فرهنگ حجاب خواهد بود.
اگر حجاب با کیفیت خاص خود در خانواده برقرار باشد و زن بجز مرد خود به کسی نگاه نکند و تمام توجهش به مردش باشد، عشق و محبت خود را در او خلاصه خواهد کرد و مرد هم اگر این‌طور باشد، زندگی‌شان بسیار شیرین و با صفا خواهد شد.
برعکس، فقدان حجاب باعث انهدام نهاد خانواده می‌گردد. یکی از نویسندگان، تأثیر برهنگی را در اضمحلال و خشکیدن درخت تنومند خانواده، این‌گونه بیان کرده است: در جامعه ای که برهنگی بر آن حاکم است، هر زن و مردی، همواره در حال مقایسه است؛مقایسهٔ آنچه دارد با آنچه ندارد؛ و آنچه ریشهٔ خانوده را می‌سوزاند این است که این مقایسه آتش هوس را در زن و شوهر و مخصوصاً در وجود شوهر دامن می زند.

زنی که بیست یا سی سال در کنار شوهر خود زندگی کرده و با مشکلات زندگی جنگیده و در غم و شادی او شریک بوده است، پیداست که اندک اندک بهار چهره‌اش شکفتگی خود را از دست می‌دهد و روی در خزان می‌گذارد.

در چنین حالی که سخت محتاج عشق و مهربانی و وفاداری همسر خویش است، ناگهان زن جوان‌تری از راه می‌رسد و در کوچه و بازار، اداره و مدرسه، با پوشش نامناسب خود، به همسر او فرصت مقایسه ای می‌دهد؛

و این مقدمه ای می‌شود برای ویرانی اساس خانواده و بر باد رفتن امیدِ زنی که جوانی خود را نیز بر باد داده است؛ و همهٔ خواهران جوان لابد می‌دانند که هیچ جوانی نیست که به میان‌سالی و پیری نرسد و لابد می‌دانند که اگر امروز آنان جوان و با طراوت‌اند در فردای بی طراوتی آنان، باز هم جوانانی هستند که بتوانند برای خانوادهٔ فردای آن‌ها، همان خطری را ایجاد کنند که خود آنان امروز برای خانواده‌ه آ ایجاد می‌کنند.
زن مسلمان با حجاب اسلامی خود را در حصن و حریم الهی می‌یابد چراکه او سرباز سپاه الهی است که باید بر تعهدی که با خدای متعال بسته پایبند بوده و از آنچه که گزندی به این تعهد برساند در هراس باشد.
گو این‌که لباس ظاهرش نشان از این وظیفه و تعهد دارد. حجاب به گونه ای برای او طراحی شده که نه تنها عاطفه زندگی را حفظ کرده و امکان فعالیت را برای او فراهم می‌سازد بلکه زن مسلمان محجبه با حضور همیشگی خود در صحنه بر اقتدار و تداوم حرکت صحیح اجتماع به سوی اهداف متعالی نقش آفرین بوده است.
کاهش مفاسد و استواری جامعه
از عواملی که موجب تقویت بنیان جامعه و رشد و پویایی آن می‌شود، تلاش در جهت کاهش مفاسد و به همان نسبت رشد و توسعه ارزش‌ها و فضایل اخلاقی در بین افراد جامعه است.

جامعه ای که فساد و تباهی در آن رو به گسترش باشد، محکوم به نابودی و انحطاط است و زندگی افراد در آن از سعادت و خوشبختی به شقاوت و پستی کشیده خواهد شد. در این میان حجاب زن در جامعه که خودنمایی و جلوه گری آنان را محدود می‌کند عامل مهمی در کاهش مفاسد اجتماعی و به همان نسبت رشد فضایل اخلاقی و استواری جامعه خواهد بود.
اگر زن و مرد هر یک به آنچه وظیفه اسلامی آنان است عمل کنند، یعنی زنان با حجاب کامل وارد اجتماع شوند چشم طماع مردان هوسباز را از خود دور نگه داشته و بدون دغدغه کار خود را به نحو احسن انجام می‌دهند، مردان هم به کارها و فعالیت‌های اجتماعی خود ادامه می‌دهند.
اما برعکس اگر زنان با لباس‌های نامناسب و آرایش بیرون روند؛ نیروی مردان کم شده و به جای کار و فعالیت، نیروی شهوانی در وجود ایشان فعال می‌شود. زنان هم به جای کار در اجتماع مشغول خودنمایی و هوسبازی می‌شوند. در این‌جاست که می‌بینیم کار اجتماعی پیشرفت نکرده و رو به تنزل می‌گذارد.

حفظ ارزش و مقام زن
چون مردان خود را نسبت به زنان نیازمند می‌بینند؛ اگر زن خود را از نظرهای شهوانی آنان دور نگه دارد، موجب ارزش او می‌شود. زیرا مردان با مشاهده مرز میان خواهش و رسیدن به زن، وی را به چشم مروارید گرانبهایی می‌بینند که به علت قرار گرفتن در صدف حجاب، به آسانی نمی‌توان به آن دست یافت. از نظر اسلام نیز زن هر اندازه عفیف تر باشد ارزش و احترامش بهتر محفوظ می‌ماند.
زن مسلمان، تجسّم حرمت و عفت در جامعه است و حفظ پوشش نوعی احترام گذاردن به زن و حفظ وی از نگاه‌های شهوانی است. کلام گهربار حضرت صدیقه طاهره (علیها السلام) نشانگر لزوم محافظت از جایگاه والای زن است که فرمودند: «خیر النساء أن لایَرینَ الرِجال و لایراهُنَّ الرجال؛ بهترین زنان، زنی است که مردی را نبیند و مردی هم او را نبیند.»
چنان‌چه زن، حدود را رعایت نکند، هر بیماردلی به او طمع می‌نماید و با نگاه آلوده‌اش حریم او را می‌شکند. زن شخصیتی است که باید سالم بماند و نسل سالم تربیت کند تا جامعه ای سالم داشته باشیم.

اما چنان‌چه تحت تأثیر چشمان آلوده به گناه، به طرف شهوات سوق داده شود و در نتیجه هویت واقعی‌اش را فراموش کند و در چنگال بیماردلان و هوسبازان، گرفتار آید، از منش انسانی سقوط می‌کند و در این حالت او چگونه می‌تواند فرزندانی سالم به جامعه عرضه نماید؛

جامعه ای که سلامت و پویایی آن در گرو داشتن نسلی سالم است. بنابراین حجاب و پوشش عامل مؤثری در حرمت بخشی و تکریم زنان است و این حرمت بخشی موجب سلامت جامعه و نسل آینده خواهد شد.
شکوفایی علمی و اقتصادی
بدون شک شکوفایی علمی و اقتصادی عامل مؤثری در پویایی و توسعه همه جانبه جامعه است و از آنجا که زنان نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند، لذا می‌توانند نقش مؤثری در شکوفایی علمی و اقتصادی آن داشته باشند. از آن گذشته باید این حقیقت را پذیرفت که ابتذال و بی حجابی زنان نه تنها شرایط مناسب جامعه را برای رشد و شکوفایی علمی و اقتصادی مردان بر هم خواهد زد؛

بلکه تأثیر به سزایی در تضعیف روحیه علم جویی خود زنان و هدررفتن منابع مالی آنان خواهد داشت. زنی که هر روز برای خودنمایی بیشتر و استفاده از مدهای جدید مبالغ هنگفتی هزینه می‌کند، دیگر نه تنها علاقه به فراگیری علم و بالابردن سطح معلومات خود ندارد، بلکه وقت و زمانی برای او باقی نخواهد ماند.
بنابراین، باید گفت رعایت حجاب و پوشش اسلامی که عامل مهمی در جلوگیری از خودنمایی زنان است،

1- از ورود زنان به ورطه مدها و پوشش‌های کاذب و غیراسلامی جلوگیری می‌کند و موجب هزینه شدن درست منابع مالی آن‌ها و در نتیجه تقویت بنیه اقتصادی کشور خواهد شد.

2- زمینه‌های لازم را برای حضور سازنده زنان در عرصه‌های علمی و پژوهشی فراهم خواهد کرد که در نهایت منجر به رشد و شکوفایی علمی جامعه خواهد شد.
پوشش اسلامی و سلامت نسل آینده جامعه
بدون شک جامعه ای سالم است که سلامت نسل آینده آن تأمین شده باشد و رعایت حجاب اسلامی نقش اساسی در حفظ نسل آینده و تأمین سلامت آن‌ها دارد؛ چراکه زنان مربیان اصلی جامعه‌اند و انسان‌ها از دامن آن‌ها به رشد و کمال می‌رسند.

زنان با داشتن حجاب صحیح و کامل، سعادت فرزندان آینده را تضمین می‌نمایند. همگان بر این مطلب اذعان دارند که بی بندوباری و رعایت نکردن حجاب، سبب افزایش روابط نامشروع در ابعاد گسترده خواهد شد و یکی از آثار آن همچنان که در مجامع غربی مشاهده می‌شود، افزایش فرزندان غیرقانونی و نامشروع و به طور کلی سقوط و انحطاط اخلاقی نسل آینده آن جوامع است.
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «فرزند نامشروع به گناه و تحقیرکردن دین خدا و نیز بدرفتاری با مردم تمایل دارد.»
اگر بخواهیم نسل آینده جامعه ما از سلامت کامل برخوردار باشد، باید از به دنیا آمدن کودکان نامشروع و غیرقانونی جلوگیری کنیم و ناچاریم به امر حجاب بیش از پیش اهمیت دهیم؛ زیرا در سایه حجاب و پوشش اسلامی بانوان است که خودنمایی‌های مفسده انگیز و روابط نامشروع مردان و زنان تا حدود زیادی از بین خواهد رفت.

منبع: تسنیم