یادداشتی که در ادامه می خوانید به قلم آقای محمد پدرام (mimpedram) در شبکه های اجتماعی نوشته شده است :
در زمینه کراهت شعرخوندن در شب جمعه و حال احرام و ماه مبارک، فقها مباحثی دارند که مبتنی بر چن تا روایت هست با این مضمون که در شب جمعه و در ماه رمضان و… نباید شعر خونده بشه.
مرحوم شیخ عباس قمی تو مفاتیح در قسمت اعمال شب جمعه میگن که شعر خوندن در شب جمعه مکروهه…
اما جمع بندی فقها از این روایات اینه که اون چیزی که روایات میخوان بگن این نیست که هر نوع شعری در این زمانها ممنوعه! بلکه اشعاری که از حکمت تهی باشند و صرفا جنبه تفریح و سرگرمی داشته باشند مکروه دونسته شده
چون از نظر خداوند زمان و فرصت زندگی نعمت ویژه‌ایه که به آدمها داده شده و بین زمان‌هایی که در اختیار آدم هست، بعضی زمانها شرافت و ویژگی خاصی برای عبادت و امور معنوی دارن که ماه رمضان و شب جمعه از همون زمان‌هاست
اگه گفته شده شب جمعه شعر نخونید برای اینه که خدا خواسته این زمان رو به امور معنوی بگذرونیم و مفت از دست ندیم که اشعار غیرحکیمانه یکی از هموناست.
اگه امام امروز بودند، وقت تلف کردن پای برنامه‌های آبکی tv و توییتربازی و گشتن تو فضای مجازی و… رو هم به شعر خوندن اضافه میکردن
اما اشعار حکیمانه با مضامین الهی و انسانی مکروه نیست و اتفاقا شعر ضریب تاثیر بالایی در نفوس داره.
برای همینه که تو روایات زیادی داریم که شعرا میومدن خدمت ائمه و مجالس شعرخوانی داشتند از جمله امام باقر و امام صادق و امام رضا و حتی اشعار زیادی هم خودشون سرودند که تو روایات هست….
و در انتها یه روایت زیبا که تکلیف ماجرا رو روشن می‌کنه:
یکی از شاعران شیعه میاد خدمت امام باقر و اجازه میخواد که شعر بخونه. امام بهش میگن امروز تو ایام البیض هستیم و شعر خوندن خوب نیس! شاعر میگه اما شعرم در مورد شما اهل بیته و امام میگن باشه بخون…
انتهی 🙂