[su_note note_color=”#B2DFDB”]
شش نکته مهم دربارهی حضور اجتماعی زن در نگاه اسلامی و در بیانات رهبر انقلاب
1- انقلاب میدان را برای فعالیت زنان باز کرد. ۱۳۷۷/۱۱/۱۳
2- منطق اسلام درباره فعّالیتهای اجتماعی زن این است. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
3- زن و مرد هر دو مسؤولیت اجتماعی بر دوش دارند. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
4- کارِ خانه، خانواده و مادری جایگزین ندارد. ۱۳۹۰/۱۰/۱۴
5- فعالیت اجتماعی منافاتی با خانهداری و همسرداری ندارد. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
6- میان زن و مرد مسلمان، حجاب و مرزی معیّن شده است. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
[/su_note]
حضور اجتماعی زن در نگاه اسلام
موضوع حضور اجتماعی زنان و نقشآفرینی این قشر در عرصهٔ مسائل جامعه یکی از نقاط مورد بحث و چالشبرانگیز در جوامع و فرهنگهای مختلف بوده است. در جامعهٔ ایران نیز برخوردهای توأم با افراط و تفریط و نگاههای غربزده یا متحجرانه در مواجهه با این مسئله مشکلاتی را ایجاد کرده است.
بخش زن و خانواده پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR (ریحانه) در گزیده بیانات ذیل مسئلهٔ «حضور اجتماعی زنان» را در چارچوب جهتگیریِ انقلاب اسلامی و براساس بیانات رهبر انقلاب اسلامی مورد بررسی و بازخوانی قرار داده است. در ادامه همراه بنیانا باشید
انقلاب میدان را برای فعالیت زنان باز کرد
نقش زنان در انقلاب زیاد بوده است. پس از پیروزی انقلاب تا امروز هم واقعاً بانوان کشور در همه صحنهها خیلی نقش داشتند و این حادثه خیلی بزرگ و شگفتآوری است. تصوّر من این است که بانوان در دوره پیش از انقلاب و در دوره آن رژیم، مورد ستم سیاسی و فرهنگی بودند؛
بیش از آنچه که در بعضی از خانوادهها ممکن بود مورد ستم قرار گیرند. به جای نقش آفرینی، آنها را به بیکارگی و به ابتذال سوق میدادند. انقلاب حقیقتاً میدانی باز کرد و خانمها بیش از آقایان در این قضیه فعالیت و حماسه خلق کردند. ۱۳۷۷/۱۱/۱۳
منطق اسلام درباره فعّالیتهای اجتماعی زن این است…
[عرصهٔ فعّالیتهای اجتماعی] اعم از فعّالیت اقتصادی، فعّالیت سیاسی، فعّالیت اجتماعی به معنای خاص، فعالیت علمی، درس خواندن، درس گفتن، تلاش کردن در راه خدا، مجاهدت کردن و همهٔ میدانهای زندگی در صحن جامعه [است].
در اینجا میان مرد و زن در اجازهٔ فعّالیتهای متنوّع در همهٔ میدانها، هیچ تفاوتی از نظر اسلام نیست. اگر کسی بگوید مرد میتواند درس بخواند، زن نمیتواند؛ مرد میتواند درس بگوید، زن نمیتواند؛ مرد میتواند فعالیت اقتصادی انجام دهد، زن نمیتواند؛ مرد میتواند فعّالیت سیاسی کند، زن نمیتواند، منطق اسلام را بیان نکرده و بر خلاف سخن اسلام حرف زده است.
از نظر اسلام، در همهٔ این فعّالیتهای مربوط به جامعهٔ بشری و فعّالیتهای زندگی، زن و مرد دارای اجازهٔ مشترک و همسان هستند. البته بعضی از کارها هست که باب زنان نیست؛ چون با ترکیب جسمانی آنها تطبیق نمیکند.
بعضی از کارها هم هست که باب مردان نیست؛ چون با وضع اخلاقی و جسمی آنها تطبیق نمیکند. این موضوع ربطی به این ندارد که زن میتواند در میدان فعّالیتهای اجتماعی باشد یا نه. تقسیم کار، بر حسب امکانات و شوق و زمینههای اقتضای این کار است. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
زن و مرد هر دو مسؤولیت اجتماعی بر دوش دارند
[در عرصهٔ فعّالیتهای اجتماعی و سیاسی و علمی و فعّالیتهای گوناگون] زنِ مسلمان مثل مردِ مسلمان حق دارد آنچه را که اقتضای زمان است، آن خلأیی را که احساس میکند، آن وظیفهای را که بر دوش خود حس میکند، انجام دهد.
چنانچه دختری مثلاً مایل است پزشک شود، یا فعالیت اقتصادی کند، یا در رشتههای علمی کار کند، یا در دانشگاه تدریس کند، یا در کارهای سیاسی وارد شود، یا روزنامهنگار شود، برای او میدانها باز است. به شرط رعایت عفّت و عفاف و عدم اختلاط و امتزاج زن و مرد، در جامعهٔ اسلامی میدان برای زن و مرد باز است.
شاهد بر این معنا، همهٔ آثار اسلامی است که در این زمینهها وجود دارد و همهٔ تکالیف اسلامی است که زن و مرد را به طور یکسان، از مسؤولیت اجتماعی برخوردار میکند.
اینکه میفرماید: «من اصبح لا یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم»، مخصوص مردان نیست؛ زنان هم باید به امور مسلمانان و جامعهٔ اسلامی و امور جهان اسلام و همهٔ مسائلی که در دنیا میگذرد، احساس مسؤولیت کنند و اهتمام نمایند؛ چون وظیفهٔ اسلامی است. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
کارِ خانه، خانواده و مادری جایگزین ندارد
بنده با انواع مشارکتهای اجتماعی موافقم؛ حالا چه از نوع اشتغال اقتصادی باشد، چه از نوع اشتغالات سیاسی و اجتماعی و فعالیتهای خیرخواهانه و از این قبیل باشد؛ اینها هم خوب است. زنها نصف جامعهاند و خیلی خوب است که اگر ما بتوانیم از این نیمِ جامعه در زمینهٔ اینگونه مسائل استفاده کنیم؛ منتها دو سه تا اصل را باید ندیده نگرفت.
یک اصل این است که این کار اساسی را – که کارِ خانه و خانواده و همسر و کدبانوئی و مادری است – تحتالشعاع قرار ندهد. میشود هم. به نظرم میرسد مواردی داشتیم که خانمهائی اینطور عمل میکردند.
البته یک قدری به آنها سخت میگذرد؛ هم درس خواندند، هم درس دادند، هم خانهداری کردند، بچه آوردند، بزرگ کردند، تربیت کردند. پس ما با آن اشتغال و مشارکتی کاملاً موافق هستیم که به این قضیهٔ اصلی ضربه و صدمه نزند؛ چون این جایگزین ندارد.
شما اگر بچهٔ خودتان را در خانه تربیت نکردید، یا اگر بچه نیاوردید، یا اگر تارهای فوقالعاده ظریف عواطف او را – که از نخهای ابریشم ظریفتر است – با سرانگشتان خودتان باز نکردید تا دچار عقدهٔ [عاطفی] نشود، هیچ کس دیگر نمیتواند این کار را بکند… دومین مسئله، مسئلهٔ محرم و نامحرم است. مسئلهٔ محرم و نامحرم در اسلام جدی است. ۱۳۹۰/۱۰/۱۴
فعّالیت اجتماعی منافاتی با خانهداری و همسرداری ندارد
بعضی افراط میکنند، بعضی تفریط میکنند. بعضی میگویند چون فعّالیت اجتماعی اجازه نمیدهد به خانه و شوهر و فرزند برسیم، پس فعّالیت اجتماعی نباید بکنیم. بعضی میگویند چون خانه و شوهر و فرزند، اجازه نمیدهد فعّالیت اجتماعی بکنیم، پس شوهر و فرزند را باید رها کنیم. هر دو غلط است. نه این را به خاطر آن، نه آن را بهخاطر این، نباید از دست داد. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
میان زن و مرد مسلمان، حجاب و مرزی معیّن شده است
[در عرصهٔ فعّالیتهای اجتماعی] اسلام حدودی را معیّن کرده است که این حدود، مربوط به زن و اجازه داشتن او برای فعّالیت نیست؛ مربوط به اختلاط زن و مرد است که اسلام روی این مسأله حسّاسیت دارد. اسلام معتقد است که مرد و زن باید یک مرزبندی میان خودشان در همه جا -در خیابان، در اداره، در تجارتخانه- داشته باشند.
میان زن و مرد مسلمان، حجاب و مرزی معیّن شده است. اختلاط و امتزاج زن و مرد، مثل اختلاط و امتزاج مردان با هم و زنان با هم نیست. این را باید رعایت کنند. هم مرد باید رعایت کند و هم زن باید رعایت کند.
اگر این حسّاسیتِ اسلام نسبت به روابط و نوع اختلاط مرد و زن رعایت شود، همهٔ کارهایی که مردان میتوانند در عرصهٔ اجتماعی انجام دهند، زنان هم -اگر قدرت جسمانی و شوق و فرصتش را داشته باشند- میتوانند انجام دهند… برای اینکه محیط سالم و دارای امنیت باشد؛ زن بتواند کار خود را در جامعه انجام دهد، مرد هم بتواند مسؤولیتهای خود را انجام دهد، اسلام حجاب را معیّن کرده است که این حجاب، یکی از آن احکام برجستهٔ اسلام است. ۱۳۷۵/۱۲/۲۰
در ادامه بخوانید » رمان نخل و نارنج نوشته دکتر یامین پور برای جوانان ایرانی [تا ۲۲ بهمن ۲۵ درصد تخفیف در پیش خرید]
در عفاف نامه منعکس شد