همزمان با ایام ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الهی و بهار قرآن هرروز یک آیه از کلام الله مجید را توسط «حجتالاسلام والمسلمین سید ابراهیم راد» در برداشتی کوتاه و آزاد با محوریت مسائل اجتماعی و موضوعات مهم سبک زندگی با عنوان «آیههای زندگی» منتشر میشود.
در ادامه بخش یازدهم آیههای زندگی، شرح آیه 29 سوره مبارکه فتح با موضوع «صفات همنشینان پیامبر» را میخوانیم. همراه بنیانا باشید
فرمود «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ…» محمّد (ص) فرستاده خداست و افرادی که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و میان خود مهرباناند … .
ما همه منتظر حضرت مهدی (عج) هستیم و دوست داریم از یاران ایشان باشیم. اصلاً دوست داریم در دوره اهلبیت (ع) بودیم و با آنان همنشین میشدیم. حال ببینیم اگر آقا ظهور کند ما در زمره یاران هستیم؟ اگر در دوران اهلبیت بودیم از رفقای آن بزرگوران بودیم یا نه؟
این آیه در وصف همراهان نبی سخن گفته و اطلاق دارد، یعنی یاران و همنشینان پیامبر و اهلبیت (ع) در دنیا و آخرت بر اساس این آیه صفاتی دارند. یکی از صفات آنها این است که بین خود رحیم هستند. اگر امروز پیامبر (ص) بود آن کسی که بین خودش و خانواده یا اطرافیانش مهربان است از همنشینان پیامبر بود. اما اگر کسی بداخلاق بود حتماً در دوره پیامبر از رفقای ایشان نبود بلکه حداکثر این بود که مثل برخی صحابه مزاحم پیامبر بود.
حال اگر حضرت مهدی (عج) ظهور کنند یکی از مؤلفههای یاران ایشان همین صفت رحیم بودن بین خود و خانواده و خوشاخلاقی است. آدم بداخلاق یقیناً از یاران حضرت مهدی نیست و این دعایی که برای ظهور میکند شاید ارزشی داشته باشد اما چیزی گیر این شخص نمیآید و از رفقای آقا به حساب نمیآید و آقا خیلی به اینگونه افراد دل نمیبندد.
ما گاهی جزو افرادی هستیم که در بیرون و محل کار خیلی خوشخلق و نیکوصفت هستیم و همه از همنشینی با ما لذت میبرند، اما همسرمان نگران است چیزی به ما بگوید که داد و بیداد کنیم. او از بداخلاقی ما میترسد و از ما در پرتاب اشیا در خانه سابقه خوبی ندارد، این یعنی رحماء بینهم نیستیم و اصولاً آدمی هستیم که کوچه روشن کن و خانه تاریک کنیم.
اما اگر ما این صفت را داشته باشیم چه میشود؟ یقیناً ما با اهلبیت (ع) در این صورت رفاقتی نداریم و آنها نیز رفاقتی با ما ندارند و در قیامت بهسختی مؤاخذه میشویم.
پیامبر خدا صحابهای داشتند که از دنیا رفت و پیامبر در تشییع او با چشم اشکآلود شرکت کردند. غسل و نماز و تلقین را انجام دادند و حتی لحد را پیامبر چیدند، مادر این صحابه گفت: ای سعد؛ بهشت بر تو گوارا باد. پیامبر نگاهی به مادر سعد کردند که چرا زود قضاوت کردی و چه عجلهای کردی درباره حکم خداوند. فرمودند: الآن فشار قبر استخوانهای سرش را خرد کرد. همه متحیر شدند اگر پیامبر کسی را تشییع و خاک کند چگونه فشار قبر استخوانهای سرش را خرد میکند، علت را از رسولالله پرسیدند، حضرت فرمودند: سعدبن معاذ با زنش خوشاخلاق نبود.
حواسمان باشد این روزههای ما، نماز و کارهای خیرمان فشار قبر ما را رفع نمیکند، هرچند انجام این کارها واجب است، اما دلیل نمیشود ما فشار قبر نداشته باشیم چه برسد به عذاب اخروی. مراقب باشیم در خانواده با فرزندان و همسرمان خوشاخلاق باشیم وگرنه فشار قبر امانمان را خواهد برید.