آیةُ الْکرْسی، آیه ۲۵۵ سوره بقره که برخی از مفسران، آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ از همین سوره را نیز به سبب ارتباط مفاهیم آنها با مفاهیم آیه ۲۵۵، جزء آیة الکرسی دانسته‌اند.

در قرآن مجید تنها در این آیه، از «کرسی خداوند» سخن به میان آمده است: «وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّمواتِ و الارضَ: کرسی او به پهنای آسمان‌ها و زمین است». اشتهار این آیه به «آیةالکرسی» به همین سبب است و در زمان پیامبر اکرم (ص) نیز به آیةالکرسی معروف بوده است.

بنا بر روایات معصومین، خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از نماز، قبل از خواب، هنگام خروج از خانه، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع چشم‌زخم و برای سلامت و… مستحب است.

آیة الکرسی از نظر محتوایی شامل معارف عمیق دینی است و فضیلت خواندن آن و آثاری که در زندگی انسان می‌گذارد مورد تاکید روایات نیز قرار گرفته است. علامه محمد حسین طباطبایی علت عظمت آیة الکرسی را شامل‌بودن آن بر مطالب دقیقی درباره «توحید» خالص و قیمومیت مطلق خدا می‌داند و معتقد است به جز اسماء ذات خدا، همه اسماء حُسنای او، به قیمومیت او برمی‌گردد.

این آیه در زمان پیامبر اکرم (ص) نیز به آیةالکرسی معروف بوده است. پیامبر فرموده است: با عظمت ترین آیات قرآن آیةالکرسی است. سرور سخن‌ها قرآن است و سرور قرآن سوره بقره است و سرور سوره بقره آیةالکرسی است.این آیه در میان مسلمانان همیشه مورد توجه و تعظیم خاصی بوده و علت، آن است که همه معارف و تعالیم اسلام بر اساس «توحید» استوار است و در آیة الکرسی توحید به شکل جامع و موجز بیان شده است. در این آیه، هم ذات خداوند توصیف شده و هم صفات و افعال او.

درباره خواص تلاوت آیة الکرسی، در مواقع مختلف روایات فراوانی از طریق شیعه و سنی رسیده است. خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از خواندن نماز، قبل از خواب، هنگام خروج از منزل، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع چشم زخم و برای سلامتی و… در روایات، مستحب عنوان شده است. [ منبع : ویکی شیعه ]

***