یادداشتی از
حجت الاسلام علیرضا پناهیان
۹۸/۰۵/۰۷
مبارزه مردم فرانسه با نظام سرمایه داری ادامه دارد؛ با صدها کتک خورده، مجروح و زندانی. آبرو برای طرفداران غرب در شرق باقی نمانده است. کسانی که اخبار آخرالزمانی یمن و شام را پیگیری میکنند از قلب اروپا و فروپاشی تمدن غرب غافل نشوند.
یکی از مقدمات ظهور، شکست تمام تئوریهای مدعی برای اداره حیات بشر است. لیبرال دموکراسی دیگر راه نجات حیات بشر نیست. این را به گوش روشنفکرهای خودباخته و متحجر برسانید. این یک امدادرسانی است که ثوابش از هر صدقهای بیشتر است.
جهتگیری مبارزه مردم فرانسه با نظام سرمایهداری شبیه مبارزۀ انقلابیون ایران با اشرافیگری است.فرق ما با آنها این است که ما میتوانیم از ظرفیتهای قانونی برای سقوط پسماندههای اشرافیگری و لیبرالیسم استفاده کنیم ولی آنها هیچ امیدی به ظرفیتهای قانونی ندارند که به خیابانها میریزند.
اینجا تازه موتور قوه قضائیه گرم شده و رهبری هم طرفدار مردم و ضد لیبرالیسم است و روشنگری موثر جوانان انقلابی غوغا کرده. مشکل فقط فریبهای انتخاباتی است که با شعارهای مردمی و عملکرد لیبرالی کشور را عقب نگه داشته اند. امان از مغزهای کوچک زنگ زده.
چرا مبارزه با نظام سرمایهداری و لیبرالیسم در ایران طول کشیده و در جهان به نتیجه نرسیده است؟ چون جهانیان نظام جایگزینی نمیشناسند و در ایران نظام جایگزین به خوبی تئوریزه نشده است. مثلا بنا بود حوزه و دانشگاه با عبور از متحجرین و التقاطیون به روش درست برای ادارۀ حیات بشر برسند.
اگرچه تئوریزه کردن نظامی پیشرفته جایگزین نظام ارتجاعی لیبرالی کاری تدریجی است اما اگر نمایندگان مجلس منفعل و یا غربزده نباشند، تحول سرعت خواهد گرفت و حوزه و دانشگاه هم فعال خواهند شد. درصد انفعال در طول این سالها در میان نوع نمایندگان بسیار بالا بوده است، دولت که چه عرض کنم.