ما همیشه تحت نظر خداوند متعال و امام عصر(أرواحنا له الفداء) هستیم. از کودکی در گوش ما اینگونه زمزمه می کردند که، اگر کار بدی مرتکب شوی، فرشته ای بر روی دست چپ شما نشسته است و آن کار بد را یادداشت می نماید، و اگر کار خوبی انجام دهی فرشته ای نیز بر روی دست راست شما نشسته و ناظر به اعمال شما است و عمل صالحی که انجام داده ای را یادداشت نموده و به خداوند متعال و امام عصر(أرواحنا له الفداء) عرضه می کنند.
یعنی حتی فرشته ها هم ناظر اعمال بندگان خدا می باشند، بندگانی که خلیفة الله هستند و بر فرشته ها واجب شد که بر این بندگان منتخب، سجده کنند.

«حالا ببینید که تحت مراقبت هستید. نامه اعمال ما می رود پیش امام زمان (علیه السلام) هفته ای دو دفعه (به حسب روایت).
من می ترسم ما که ادعای این را داریم که تبع این بزرگوار هستیم، شیعه این بزرگوار هستیم، اگر نامه اعمال را ببیند و می بیند تحت مراقبت خداست نعوذبالله شرمنده بشود. نکند که خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان (علیه السلام) یک وقت چیزی صادر بشود، که موجب افسردگی امام زمان (علیه السلام) باشد. مراقبت کنید از خودتان، پاسداری کنید از خودتان…»(1)

مقام امام

امام کسی است که همه ی خصوصیات پیامبر را دارد، به جز آنکه به امام، وحی به معنای مصطلح آن نمی رسد، بلکه امام آنچه را که به پیامبر وحی شده است، به مردم می رساند و برایشان شرح می دهد.

بر همین اساس امام هم، مانند پیامبر وظیفه رهبری امت را بر عهده دارد. از این رو برای وصول به سعادت، اطاعت از امام در همه ی موارد واجب است. اطاعت از امام به منزله ی اطاعت از انسان کاملی است که به مقصد نهایی رسیده است و بازگشته تا مردم را نیز به سوی مقصد نهایی و سعادت حقیقی رهنمون سازد.

در زمان غیبت امام معصوم(علیه‌السلام) وظیفه مردم آن است که به طریقی عمل نمایند، که خود امام فرمان داده است. به همین منظور در دوران غیبت صغری، نواب اربعه به فرمان خود امام معصوم(علیه السلام) واسطه ی میان مردم و امام بوده اند. در دوران غیبت کبری، نوابی میان امام و مردم وجود ندارند.

پس برای اطاعت از امام در دوران غیبت کبری کافی است فرمان خود امام معصوم(علیه السلام) اطاعت شود و آن همان حدیث مشهور حضرت حجت(عج الله فرجه) است، که در هنگام وقوع حوادث جدید، به رواة حدیث اهل بیت باید رجوع نمود.

مصداق راویان حدیث اهل بیت، در مجتهد و فقیه جامع الشرایط است، که با تسلط بر روایت های معصومین(علیهم السلام) و نیز تفاسیر قرآنی به اخذ حکم الهی می پردازد. از این رو در زمان غیبت امام معصوم(عج الله فرجه) اطاعت از ولی فقیه جامع الشرایط همان اطاعت از امام معصوم(عج الله فرجه) است.

عرضه نامه اعمال انسان ها بر امام

بر اساس روایات معتبر، تمام امور بندگان بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) و امام معصوم(علیه السلام) و حجت الهی نازل می شود و از آن رو که هم اکنون حجت زنده، امام عصر(عج الله فرجه) است تقدیر امور به ایشان عرضه می شود.

بر اساس منابع دینی، انبیاء و امامان معصوم از اعمال بندگان دیگر مطلع می شوند؛ این جزء عقاید شیعه است و خاستگاه قرآنی دارد. در روایات متعدد در این باره سخن گفته شده است. امام صادق(علیه السلام) فرمود:« روز پنجشنبه اعمال مردم به رسول خدا و ائمه عرضه می شود»(2)

دیدگاه نائب امام درباره نامه اعمال

امام خمینی(ره) در مورد عرضه اعمال به حضرت حجت(عج الله فرجه) می‌فرماید:

در روایات آمده است، پرونده اعمال ما در هر عصری به امام زمان(علیه السلام) آن عصر ارائه می‌شود. كه به تبع اعمال ما در این عصر به محضر امام زمان(عج الله فرجه) عرضه می‌شود و حضرت از اعمال ما با خبر می‌شوند. امام خمینی(ره) در این زمینه فرمایشاتی داشته‌اند كه در اینجا ذكر می‌كنیم.

تمام ذرات کارهای ما، تحت نظر خدای تبارک و تعالی است و نامه‏ اعمال ما به حسب روایات، به امام وقت عرضه می‏شود. امام زمان(علیه السلام) مراقب ما هستند.(3)

توجه داشته باشید که در کارهایتان جوری نباشد که وقتی بر امام زمان (علیه السلام) عرضه شد، خدای نخواسته، آزرده بشوند و پیش ملائکة الله یک قدری سرافکنده بشوند که، اینها شیعه‏های من هستند. اینها دوستان من هستند و بر خلاف مقاصد خدا عمل کردند. رئیس یک قوم اگر قومش خلاف بکند، آن رئیس منفعل می‏شود.(4) طوری باشد که نامه‏ها وقتی عرضه می‏شود، ایشان را متأثر نکند.(5)

قبل از این ‏که این نامه‏ اعمال ما به پیشگاه خدا و قبل از آن به پیشگاه امام زمان(علیه السلام) برسد، خودمان باید نظر کنیم به این نامه‏ اعمال‏مان.(6)

وقتی نامه‏های ما را بردند پیش امام زمان علیه السلام(در روایات است که هر هفته می‏برند، هفته‏ای دو دفعه.) وقتی که می‏برند، اعمال ما جوری باشد که نمایش از این بدهد که ما تابعیم. ما آن طور نیست که خودسر بخواهیم یک کاری را انجام بدهیم.(7)

من خوف دارم که کاری بکنیم، که امام زمان(علیه السلام) پیش خدا شرمنده بشود. اینها شیعه‏ تو هستند این کار را می‏کنند! نکند یک وقت ‏خدای نخواسته، یک کاری از ماها صادر بشود که وقتی نوشته برود، نوشته‏های ملائکة ‏اللهی که مراقب ما هستند، رقیب هستند، هر انسانی، رقیب دارد و مراقبت می‏شود.

ذره‏هایی که بر قلب‏های شما می‏گذرد، رقیب دارد. چشم ما رقیب دارد. گوش ما رقیب دارد. زبان ما رقیب دارد. قلب ما رقیب دارد. کسانی که مراقبت می‏کنند اینها را، نکند که خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان(علیه السلام) یک وقت، چیزی صادر بشود که موجب افسردگی امام زمان علیه السلام باشد. مراقبت کنید از خودتان، پاسداری کنید از خودتان.(8)

نتیجه سخن

دلنوشته ما به آقایمان، سرورمان، مولایمان این است که بگوییم، هر روزه در فکر صالح کردن اعمال خود می باشیم اما آقاجان به دلیل غلبه شیطان بر ما، نیازی داریم.

برای اینکه خاطر شما را افسرده نکنیم و برای اینکه اعمال گذشته مان را اصلاح نماییم به شما، عنایت خاصه شما، و گوشه چشمی شما نیازمندیم. اصلاً آقاجان مگر نمی گویند که امام با اذن خداوند متعال، می تواند بر نفوس خلائق مسلط گردد؟ ما خود از شما می خواهیم که لجام نفسمان را به هر کجا که می خواهید بکشید و ببرید. بدانید ما به شیعه بودن خود و تابع امر امامت بودن، افتخار می کنیم. و امید است که مشمول عنایات ویژه شما قرار گیریم. آمین.

پی نوشت:

1. صحیفه نور، جلد7، صفحه267.
2. بحارالانوار، جلد23، صفحه 345.
3. همان، جلد 18، صفحه 17و 18.
4. همان، جلد 12، صفحه 128.
5. همان، جلد 12، صفحه224.
6. همان، جلد1، صفحه 33.
7. همان، جلد8، صفحه 149.
8. همان، جلد7، صفحه267.

سمیرا باقری