به گزارش بنیانا ؛ حضرت آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی در ابتدای درس خارج خود که اوائل خرداد برگزار شد و با حضور طلاب و فضلای حوزه علمیه در مسجد اعظم قم برگزار شد، توضیحات زیر را درباره سند 2030 بیان فرمودند که در ادامه می‌آید:

سخنرانی آیت الله مکارم درباره سند 2030

هدف از بیان این مطالب خدای ناکرده، جسارت به کسی نیست، بلکه بیان توضیحاتی است درباره سند 2030 تا ملت عزیز ما و مسئولین محترم وظیفه خود را درباره آن بدانند و اینکه قبلاً به سراغ آن نرفتم، نخواستم فضای شیرین انتخابات پرشور و امن و امان تحت تأثیر واقع شود.

ضمناً قضاوت‌های ما مربوط به خود این سند است و آنچه که در فضاهای مجازی منتشر کرده و نسبت داده اند مورد نظر ما نیست.

نخست به سراغ تاریخچه این سند می‌رویم. در اولین ماده آن که به عنوان مقدمه است می‌خوانیم: ما رؤسای دولت‌ها و کشورها و نمایندگان عالی‌رتبه که به مناسبت هفتادمین سالروز تاسیس سازمان ملل متحد از 25 تا 27 سپتامبر 2015 در مقر آن در نیویورک گردهم آمده‌ایم، در مورد اهداف جدیدی برای توسعه پایدار توافق کردیم (یعنی تعهد کرده‌ایم).

در ماده 2 می‌گوید ما به نیابت از مردمی که به آن‌ها خدمت می‌کنیم در مورد مجموعه‌ای از اهداف جامع، فراگیر و مردم محور جهانی و دگرگون کننده تصمیمی تاریخی اتخاذ کرده‌ایم، سپس اضافه می‌کند ما متعهد می‌شویم که برای تحقق کامل این دستور تا سال 2030 (15 سال دیگر) بدون وقفه تلاش کنیم.

این سند دارای 59 بند و 17 هدف است که بسیاری از آن اهداف زیبا و انسانی است ولیکن مجموع آن تثبیت نظام سلطه است.

در هدف چهارم و پنجم می‌خوانیم:

تضمین آموزش با کیفیت برابر و فراگیر و ترویج فرصت‌های یادگیری مادام العمر برای همه و دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمندسازی همه زنان و دختران.

و در اصل هشتم از اصول پنجاه‌ونه‌گانه این سند می‌خوانیم: ما به جهانی می‌اندیشیم که در همه جای آن حقوق بشر و کرامت انسانی محترم شمرده شده… و در آن همه زنان و دختران به طور همه جانبه تساوی جنسیتی را درک کنند و همه موانع حقوقی، اجتماعی و اقتصادی موجود بر سر راه توانمندسازی آنان از میان برداشته شود. در اینجا توجه به چند نکته لازم است:

*سند 2030 یک عهدنامه است

این سند همان‌طور که از مقدمه‌اش پیداست در واقع یک عهدنامه است برای برنامه‌های آموزشی و اقتصادی و اجتماعی و غیر آن، در پانزده سال در جهان. یعنی عده‌ای نشسته‌اند برای مردم دنیا تصمیم گرفته‌اند که فرهنگ سکولار غرب را در همه جا پیاده کنند و به گفته خودشان، هدفشان دگرگون ساختن جهان ماست.

سؤال این است آیا ما باید بنشینیم تا دیگران درباره 15 سال، تمام شئون زندگی ما (توجه داشته باشید سند مخصوص آموزش نیست به همه مسائل حتی محیط زیست و مسائل اقتصادی و غیر آن نظر دارد) تصمیم بگیرند و ما هم با اینکه می‌توانیم آن را نپذیریم، چون صورت تخییر دارد آن را بپذیریم و قبول کنیم. با اینکه برای تحول آموزشی و سایر امور کشور خودمان برنامه داریم. آیا این پیروی، پذیرش نظام سلطه و قیومیت دیگران نیست؟

مهم این است که وقتی این سند را پذیرفتیم باید گزارش سالانه تمام این امور را به آن‌ها بدهیم. یعنی آن‌ها مثلاً 120 سؤال درباره مسائل مختلف درباره تمام شئون کشور ما مطرح می‌کنند و می گویند پاسخگو باشید. اگر پاسخ دروغ بگوییم واویلا، اگر راست بگوییم از تمام شئون کشور ما باخبر می‌شوند (جاسوسی آشکار). فراموش نکنید که از متولیان اصلی این سند یونسکو است که بخش فرهنگی سازمان ملل است و همیشه دولت‌های سلطه‌گر جاسوس‌هایی در آن داشته و دارند، مانند سایر نهادهای جهانی.

*استثناء و شروطی که در ذیل 2030 نوشته می‌شود تا آنجا اعتبار دارد که با روح این سند مخالفت نداشته باشد

آقایان می‌گویند ما هنگام پذیرش این سند زیر آن نوشته‌ایم ما تا آنجا این سند را قبول داریم که با فرهنگ و مذهب ما سازگار باشد، راست می‌گویند این را نوشته‌اند و در نامه‌ای که به امضاء سه وزیر نوشته شده، خدمت مقام معظم رهبری ارسال داشته‌اند و رونوشت آن نامه را نیز برای ما فرستاده‌اند؛ ولی به این نکته گویا توجه نفرموده‌اند که تنظیم کنندگان این سند معتقدند استثناء و شروطی که در ذیل آن نوشته می‌شود تا آنجا اعتبار دارد که با روح این سند مخالفت نداشته باشد؛ درست نظیر آنچه ما در باب شرایط ضمن العقد می‌گوییم که اگر شرط برخلاف مقتضای عقد باشد پذیرفته نیست. مسلّماً آنها می‌گویند اینکه شرط کرده‌اید برخلاف مذهب و فرهنگ و نظام شما نباشد این برخلاف روح این سند است. این سند آزادی کامل برای همه جنسیت‌ها می‌خواهد و برای همه مذاهب. بنابراین این ملاحظه و شرط شما پذیرفته نیست. در نتیجه معیار همان متن سند است منهای حاشیه‌ها.

الفاظی در این سند بکار برده شده که معنی آن را آن‌ها بر طبق اصطلاح خودشان تفسیر می‌کنند، مثلاً واژه خانواده، آن‌ها معتقدند خانواده هم خانواده‌های معمولی را در بر می‌گیرد، هم خانواده‌های همجنس‌گرا را یا واژه خشونت که بسیاری از عقاید و افعال مذهبی، را به نظر آن‌ها شامل می‌شود. آنها سپاه و بسیج ما را مصداق خشونت می دانند.

این سؤال برای همه مطرح است که چرا این سند بی‌سر و صدا به آموزش و پرورش داده شد و چندین کارگروه برای اجرای آن در آموزش و پرورش انتخاب شدند و گفته می‌شود در بعضی از جاها نیز به اجرا درآمده. متولی اصلی این گونه اسناد شورای عالی انقلاب فرهنگی است، ما با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی صحبت کردیم که آیا این سند را به شما داده‌اند و بررسی و تصویب کرده‌اید؟ گفتند: ابداً، چنین چیزی نبوده. به علاوه چرا مجلس و بالاتر از آن رهبر انقلاب را در جریان نگذاشتند؟ این سؤالی است که جواب آن آسان نیست.

در این سند درباره کمک به کودکان و پایان دادن فقر در همه اشکال آن و در همه جا تصریح شده، از جمله در هدف 2 از اهداف هفده‌گانه می‌خوانیم پایان دادن به گرسنگی، تامین امنیت غذایی و تغذیه بهتر و توسعه کشاورزی پایدار.

تصویب کنندگان این سند در این دو سال که از عمر آن می‌گذرد، کدام قدم برای محرومیت‌زدایی از کودکان گرسنه یمن برداشته‌اند. کودکانی که گرفتار بیماری وبا و کمبود دارو و تغذیه هستند و چگونه نتوانستند گامی برای محاصره اقتصادی یمن و غزه بردارند تا مردم این مناطق بتوانند از تغذیه سالمی برخوردار باشند.

چه کمکی به ویرانی‌های سوریه و عراق کردند. اگر هدف دگرگون ساختن جهان است که تیتر این سند می‌باشد، چه قدمی برای دگرگونی در این دو سال برداشتند؟ آیا این‌ها دلیل بر آن نیست که هدف اصلی چیز دیگری است. بنابراین باید اعتراف کرد که این سند برخلاف ظاهر پاره‌ای از قسمت‌های آن دامی است حساب شده برای ملت‌های جهان که آن‌ها را در زیر سلطه خود درآورند و فرهنگ و مذهب آن‌ها را دگرگون سازند.