رهبر انقلاب در دیدار رمضانی با دانشجویان، آن‌ها را به تلاش جدی و همه‌جانبه برای غلبه دادن گفتمان انقلاب در دانشگاه توصیه نمودند. ایشان در ضمن این بحث فرمودند: «من به همهٔ آن هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً میگویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش به اختیار .»

 

این فرمان رهبر انقلاب با واکنش‌های گسترده و متفاوتی روبه‌رو شده است. از این رو پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار امام خامنه ای  در یادداشت زیر به واکاوی این سخن رهبر انقلاب، بر اساس اندیشه و اصول حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) و بیانات رهبر انقلاب در این باره پرداخته است.

 

فکر و عملِ توأمان افسران جنگ نرم

وقتی دربارهٔ وضعیت «آتش به اختیار» سخن می‌گوییم، باید بدانیم که این فرمان ناظر به چه کسی صادر شده است؟ مخاطبِ صریحِ این کلام کیست؟

 

بر اساس اندیشهٔ حضرت امام خمینی رحمه‌الله و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، وقتی از مأموریت‌های نظام اسلامی سخن می‌گوییم به تعبیر مشترک کلیدی و مهمی می‌رسیم با عنوان «فتح‌الفتوح انقلاب اسلامی»: «امام بزرگوار ما در یک حادثهٔ مهم جنگی در قضیهٔ یک عملیات که پیروزی‌ای به دست رزمندگان آمده بود، یک پیامی دادند؛ در آن پیام این نکته وجود داشت که فتح‌الفتوح انقلاب اسلامی، تربیت این جوانهاست.» ۱۳۹۱/۷/۱۲ [۱]

 

امروز این جوانان تربیت‌شده، این «جوان‌های دانشجو و افسران جوان جنگ نرم»، در شرایطی که «جمهوری اسلامی و نظام اسلامی با یک جنگ عظیمی -جنگ نرم- مواجه است» باید به میدان بیایند: «گفتیم افسران جوان جنگ نرم؛ نگفتیم سربازان، چون سرباز فقط منتظر است که به او بگویند پیش، برود جلو؛ عقب بیا، بیاید عقب. یعنی سرباز هیچ‌گونه از خودش تصمیم‌گیری و اراده ندارد و باید هر چه فرمانده میگوید، عمل کند.

 

نگفتیم هم فرماندهانِ طراح قرارگاه‌ها و یگانهای بزرگ، چون آنها طراحیهای کلان را میکنند. افسر جوان در صحنه است؛ هم به دستور عمل میکند، هم صحنه را درست میبینید؛ با جسم خود و جان خود صحنه را می‌آزماید. لذا اینها افسران جوانند؛ دانشجو نقشش این است. حقیقتاً افسران جوان، فکر هم دارند، عمل هم دارند، تو صحنه هم حضور دارند، اوضاع را هم میبینند، در چهارچوب هم کار میکنند.» ۱۳۸۸/۶/۸ [۲]

 

دشمن به سراغ سنگرهای معنوی می‌آید

در بحث فرمان «آتش به اختیار به جوانان و افسران جنگ نرم» نکتهٔ دوم این است که باید توجه کنیم این فرمان در چه فضای کلّی و شرایطی مطرح شده است؟ به تعبیر رهبر انقلاب: «جنگی که وجود دارد، از جنگ نظامی اگر خطرش بیشتر نباشد، کمتر نیست… در جنگ روانی و آنچه که امروز به او جنگ نرم گفته میشود در دنیا، دشمن به سراغ سنگرهای معنوی می‌آید که آن‌ها را منهدم کند؛ به سراغ ایمان‌ها، معرفت‌ها، عزم‌ها، پایه‌ها و ارکان اساسی یک نظام و یک کشور؛ دشمن به سراغ این‌ها می‌آید که این‌ها را منهدم بکند و نقاط قوّت را در تبلیغات خود به نقاط ضعف تبدیل کند؛ فرصت‌های یک نظام را به تهدید تبدیل کند.» ۱۳۸۸/۷/۲ [۳]

 

جنگی که ابزارهای خاص خودش را دارد: «جنگ به‌وسیلهٔ ابزارهای فرهنگی، به‌وسیلهٔ نفوذ، به‌وسیلهٔ دروغ، به‌وسیلهٔ شایعه‌پراکنی؛ با ابزارهای پیشرفته‌ای که امروز وجود دارد، ابزارهای ارتباطی‌ای که ده سال قبل و پانزده سال قبل و سی سال قبل نبود، امروز گسترش پیدا کرده.» ۱۳۸۸/۹/۴ [۴]

 

فضای عملیات و عرصهٔ مورد نظر در فرمان آتش به اختیار ، عرصهٔ جنگ نرم و عقیدتی و فکری است.

 

 

معنای « آتش به اختیار »

« آتش به اختیار »، اصالتاً تعبیری نظامی است و البته می‌دانیم که استفاده از تعابیر نظامی در زبان طبیعی، گاه بسیار پرکاربرد است (مثل واژهٔ راهبرد، جبهه و…). وقتی این تعبیر در فضای فرهنگی و عمومی جامعه طرح می‌شود، معنایی استعاری می‌یابد و نشانگرِ وضعیتی است که در نظام هماهنگی و کنشِ فرهنگی جامعه (از لایهٔ مسئولین تا فعالان فرهنگی در سطح جامعه) اختلال به وجود آمده است.

 

اگر بخواهیم بر اساس همان فضای معنایی مبدأ در این استعاره -که فضایی نظامی است- سخنی دقیق‌تر بگوییم، در ادبیات نظامی، فرایند تدبیر و هماهنگی و فرماندهی در سه سطح راهبردی (استراتژیک)، عملیاتی و تاکتیکی طرح می‌شود و اختلال در قرارگاه عملیاتی، زمینه‌ای برای اعلام شرایط آتش به اختیار برای نیروهای تاکتیکی خواهد بود.

 

نکتهٔ مهم این است که در این شرایط (یعنی آتش به اختیار )، ارتباط میان سطح راهبردی و تاکتیکی قطع نیست؛ یعنی نیروهای انقلابی و افسران جوان جنگ نرم می‌دانند که دشمن کیست، مسیر مقابله با آن چگونه است، اصلی‌ترین روش‌های دشمنی چیست، مهم‌ترین ابزارها و محمل‌های دشمن کدامند، برای انسجام درونی چه باید کرد، مهم‌ترین معارف، باورها و توصیه‌ها (منظومهٔ فکری اسلام ناب محمدی صلی‌الله‌علیه‌وآله و مکتب امام خمینی رحمه‌الله) که نیروها باید می‌دانسته‌اند، به آن‌ها گفته شده است و به‌طور خلاصه، نیروهای انقلابی در شرایط حرکت در دالان تاریک نیستند و با وجود غبارهای فتنه، می‌دانند که جهت عَلَم‌های مقتدایشان در کدام سمت‌وسو است.

 

مهم‌ترین اولویتِ اقدام در فرمان آتش به اختیار 

وقتی افسر جوان جنگ بخواهد در عرصه‌های مختلف به‌صورت «آتش به اختیار» عمل کند، برای انتخاب تاکتیک مناسب باید اولویت عملیات خود را بشناسد و مسائل اصلی و فرعی محور خود را به‌درستی شناسایی کند؛ زیرا از زمینه‌های صدور فرمان «آتش به اختیار» اساساً همین جابه‌جایی اصلی‌ها و فرعی‌ها است.

 

در شرایط تهاجم و نفوذ نرم دشمن، غفلت مسئولان و «اصلی – فرعی نکردن امور» و عدم شناخت درست از اولویت‌ها برای اقدام، مایهٔ آسیب‌های گسترده در ابعاد ملی است. این عدم تشخیص صحیح در شرایطی که «دستگاه محاسباتی مسئولان نظام اسلامی» دچار اختلال می‌شود، ابعاد و عمق گسترده‌تری می‌یابد و هزینه‌های فراوانی را بر انقلاب و کشور تحمیل می‌کند.

 

 

الزامات رسیدن به تصمیم درست در شرایط « آتش به اختیار »

اگر نیروهای انقلابی و افسران جنگ نرم در شرایط « آتش به اختیار »، بخواهند به تصمیم‌های درست برسند لازم است به نکات مهم زیر توجه کنند:

 

۱. توجه به اصولِ فکری امام و انقلاب اسلامی:

نیروهای انقلابی، اندیشه و عمل حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را گزاره‌هایی دینی می‌دانند که بر اساس روش اجتهادی از منابع دینی برداشت شده‌اند. مهم‌ترین آفت در برخورد با این گزاره‌ها «تحریف» آن است؛ و راه مقابله با این آفت نیز برخورد اجتهادی با اندیشهٔ امام خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای، هم در مرحلهٔ شناخت اصول و هم در مرحلهٔ اقدام است: «آن راهی که میتواند مانع از این تحریف بشود، بازخوانی اصول امام است. امام یک اصولی دارد، یک مبانی‌ای دارد؛ این مبانی در طول ده سال دوران حاکمیّت اسلامی و پیش از آن در طول پانزده سال دوران نهضت، در بیانات گوناگون بیان شده است؛ اصول امام را در این بیانات میشود پیدا کرد؛ این اصول را، این خطوط را کنار هم که بگذاریم، یک شاکله‌ای از امام بزرگوار تشکیل خواهد شد؛ شخصیّت امام این است. این اصول را امام در بیانات خود تکرار کرده است؛ این اصول را گزینشی هم نبایستی انتخاب کرد.» ۱۳۹۴/۳/۱۴ [۵]

 

و البته مهم‌ترین اصول فکری حضرت امام (رحمه‌الله) نیز توسط رهبر انقلاب تبیین شده است: «اسلام ناب محمدّی و نفی اسلام آمریکایی»، «اتّکال به کمک الهی، اعتماد به صدق وعدهٔ الهی و در نقطهٔ مقابل، بی‌اعتمادی به قدرتهای مستکبر و زورگوی جهانی»، «اعتقاد به ارادهٔ مردم و نیروی مردم و مخالفت با تمرکزهای دولتی»، «طرف‌داری جدّی از عدالت اجتماعی و حمایت از محرومان و مستضعفان و مخالفت با نابرابری و اشرافیگری»، «مخالفت و مبارزه با قلدران بین‌المللی و مستکبران و حمایت از مظلومان و جبههٔ مقاومت»، «توجّه به استقلال کشور و ردّ سلطه‌پذیری» و «توجّه به وحدت ملّی و مقابله با توطئه‌های تفرقه‌افکن». ۱۳۹۴/۳/۱۴ [۶]

 

 

۲. توجه به عقلانیت انقلابی:

در اندیشهٔ رهبر انقلاب، مهم‌ترین تعابیری که در تقابل معنایی با عقلانیت انقلابی قرار دارند، محاسبهٔ محافظه‌کارانه، قشری‌گری، تحجّر، اسیر اوهام و تخیّلات خود شدن و سازشکاری (با دشمن) است؛ بنابراین در شرایط آتش به اختیار، هیچ‌کدام از نیروهای انقلابی به این ورطه‌ها درنخواهند افتاد. همچنین توجه به «حکمت» و به کار گرفتن خرد و تدبیر و فکر و محاسبات و کار کارشناسی، مطالعهٔ درست، ملاحظهٔ جوانب و آثار و تبعات یک اقدام -و حتی گاهی ملاحظهٔ تبعات یک اظهارنظر- از مهم‌ترین بایسته‌ها در شرایط آتش به اختیار و مبتنی بر عقلانیت انقلابی است.

 

۳. نظم و قانون‌گرایی:

در اندیشهٔ رهبر انقلاب، نظام اسلامی با معماری حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) و با توجه به چهار عنصر کلیدی بنیاد گرفته است: «اسلام، مردم، قانون‌گرایی و دشمن‌ستیزی»؛ ۱۳۸۰/۳/۱۴ [۷]

 

و اهمیت قانون‌گرایی در نظام اسلامی، در چنین سطحی قابل طرح است؛ یعنی با بی‌توجهی به قانون در نظام اسلامی، گویی یکی از مهم‌ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی و حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) بی‌اهمیت انگاشته شده است: «هنوز از پیروزی انقلاب دو ماه نگذشته بود که امام همه‌پرسی دربارهٔ نظام اسلامی را اعلان کرد، که مردم به نظام جمهوری اسلامی رأی دادند. چند ماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود که امام گفت باید قانون اساسی نوشته شود… هنوز یک سال از پیروزی انقلاب نگذشته بود که مردم در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند؛ بعد از مدت کوتاهی هم مجلس شورای اسلامی به راه افتاد. بنابراین از اوّل، مبنای کارِ انقلاب بر نظم و قانون بود… این انقلاب، مظهر نظم و قانون بود… این را باید مغتنم شمرد. پایبندی به نظم و قانون و مسئولیت‌های قانونی قوا باید مورد احترام همه باشد.» ۱۳۸۰/۳/۱۴ [۸]

 

 

۱. بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در ششمین همایش ملی نخبگان جوان؛ ۱۳۹۱/۷/۱۲

۲. بیانات در دیدار اساتید دانشگاه‌ها؛ ۱۳۸۸/۶/۸

۳. بیانات در دیدار رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری؛ ۱۳۸۸/۷/۲

۴. بیانات در دیدار جمع کثیری از بسیجیان کشور ۱۳۸۸/۹/۴

۵. بیانات در مراسم بیست و ششمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)؛ ۱۳۹۴/۳/۱۴

۶. همان

۷. بیانات در مراسم دوازدهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)؛ ۱۳۸۰/۳/۱۴

۸. همان

منبع: سایت رسمی KHAMENEI.IR

 

تماشا کنید : بیانات امام خامنه ای درباره تلاش همه دانشجویان برای غلبه گفتمان انقلاب اسلامی

دانلود ویدیو : | کیفیت عالی (120مگابایت) | کیفیت متوسط(35مگابایت) | کیفیت پایین (30مگابایت) | کیفیت موبایل(8مگابایت)

 

 

دولت نگاه سیاسی از دانشگاه را کوتاه کند

در رابطه با بایدها و نبایدهای جامعه دانشگاهی کشور باید به چند نکته توجه کرد:

اول. دانشگاهیان و نخبگان موظف هستند قرائتی درست از دغدغه‌های رهبری داشته باشند تا مراد و منظور رهبری را به‌درستی درک کنند. رهبر انقلاب بر جذب جوانان انقلابی در بدنه دانشگاهی کشور همواره تأکید داشته‌اند. هرچند در برخی موارد این جوانان به بدنه علمی کشور اضافه شدند اما هنوز جای کار بیشتری دارد و اگر بتوانیم از این نخبگان جوان که تلاش‌های فراوان و پژوهش‌های قابل‌توجه داشته‌اند در هیات علمی استفاده کنیم با یک تحول علمی و فرهنگی روبه‌رو خواهیم بود.

 

از سوی دیگر دانشگاه ما به سمت اسلامی شدن سوق پیدا خواهد کرد. کشوری موفق است که بنیه علمی و همچنین بنیه دینی مستحکمی داشته باشد. لذا جذب متدینین جوان و متخصص که تفکری توحیدی و اسلامی داشته و روحیه‌ای انقلابی دارند می‌تواند کشور را در ریل پیشرفت و موفقیت قرار دهد.

 

دوم. بدون شک انقلاب فرهنگی و پیش از آن اصل انقلاب اسلامی برای ورود اسلامیت به متن زندگی جامعه بوده است. زمانی که در حوزه اسلامی بتوانیم علوم مختلف را اسلامی کنیم به سمت اسلامیت حرکت خواهیم کرد. تولید علم در حوزه‌هایی همچون روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و حتی مدیریت بر اساس آموزه‌های اسلامی صورت نگرفته است.

زمانی می‌توان مدعی کشوری اسلامی بود که علوم انسانی و علوم اداره آن کشور هم برآمده از اسلام باشد. این کار نه‌تنها از طریق دانشگاه بلکه باید با همکاری حوزه و دانشگاه صورت گیرد. ایجاد علوم اسلامی در حوزه علوم انسانی و تحقق تولید علمی بومی یکی از اولویت‌های مهم کشور است و اگر امروز ما نتوانسته‌ایم اقتصادی اسلامی داشته باشیم و اگر امروز ما در حوزه تجارت و صنعت وابسته هستیم برای آن است که در تولید علم در حوزه اقتصاد بومی عمل نکردیم و اسلامی بودن علوم بخشی از همین ماجراست.

امروزه سبک زندگی مردم، اقتصاد، جامعه‌شناسی و روان‌شناسی ما برآمده از علوم دوره رنسانس اروپاست و ریشه در الگوهای اسلامی ندارد. وقتی نگاه اسلامی داشته باشیم می‌توانیم پایه‌های اسلامی برای آموزش و پژوهش در کشور بنا کنیم.

 

 

سوم. سیاست‌بازی درد این روزهای دانشگاه است. تا جایی که در روزهای اخیر رهبر انقلاب در دیدار با کارگزاران نظام به ماجرای سیاست‌زدگی در فضای علمی کشور اشاره کردند. بی‌شک تشکل‌های سیاسی، فعالیت جریان‌های سیاسی و طراوت سیاسی لازمه فضای دانشگاهی کشور است اما آنچه درواقع رخ می‌دهد یک افراطی‌گری سیاسی در فضای دانشگاه است.

بدون شک هر اتفاقی که جریان علمی کشور را دچار حاشیه کند یک آسیب جدی برای دانشگاه تلقی می‌شود و هنوز دانشگاه ما به شرایط لازم برای حاشیه‌زدایی سیاسی نرسیده است. این امر هم محقق نخواهد شد مگر اینکه دانشگاه، مسوولان، دانشجو و استاد دانشگاه ما با حقایق و اولویت‌های دانشگاه کنار بیاید و بداند سیاست زدگی اولویت دانشگاه نیست.

 

چهارم. بدون شک کمیسیون آموزش در دوره جدید مجلس بایستی در مسیر بالا بردن سطح علمی کشور، بالا بردن سطح معنویت در دانشگاه و همچنین مطالبات اقشار فرهنگی و دانشگاهی سرمایه‌گذاری کند.

اگر دولت نیز نگاه سیاسی خود را از دانشگاه کوتاه کند و بدون جانبداری و با توجه به شایسته‌سالاری از شعار فاصله گرفته و به مقام شعور برسد، فضای دانشگاهی کشور متحول خواهد شد

اما آنچه امروز شاهد هستیم فضای مقصریابی و علت‌تراشی برای مشکلات دور و نزدیک است. بدون شک راه کاریابی باید جایگزین مقصریابی شود. دانشجویان و اساتید را نباید وارد یک محکمه سیاسی کنیم و رفع نیازها باید اولویت دولت و مجلس شود.

 

یادداشت حجت‌الاسلام احد آزادی خواه عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی

 

یکی از لوازم آرایشی پر مصرف برخی افراد زدن لاک بر روی ناخن‌ها است. اما این ماده شیمیایی در برخی موارد باعث بروز بیماری‌های خطرناک در بدن می‌شود.

محققان دانشگاه استنفورد هشدار دادند که مواد شیمیایی سمی مورد استفاده در محصولات زیبایی ناخن مانند لاک‌ها می‌توانند به سلامت انسان‌ها و از جمله باروری آسیب‌های زیادی وارد کنند.

دکتر تو کواچ، اپیدمی شناس دانشگاه استنفورد مدعی شده که مواد شیمیایی تولوئن، فرمالدئید و دی بوتیل فتالات بسیار سمی محسوب می‌شوند و قرار گرفتن در برابر آن می‌تواند به سیستم عصبی و هورمون‌ها آسیب رسانده و با سرطان و مشکلات باروری مرتبط باشد.

ماده تولوئن بطور رایجی به عنوان حلال مورد استفاده بوده و به عنوان روکش نهایی در زمان لاک زدن بکار می‌رود. اما این ماده می‌تواند به سیستم عصبی آسیب رسانده و مشکلاتی را در ارتباط با باروری بوجود بیاورد.

 

ماده تولوئن به عنوان یک افزودنی در بنزین استفاده می‌شود.
فرمالدئید که یک ماده مشهور سرطان زاست، به عنوان ماده ای برای سفت کردن ناخن‌ها استفاده شده و در ضدعفونی کردن ابزارهای مراقبت از ناخن کاربرد دارد.

قرار گرفتن در معرض دی بوتیل فتالات که برای ایجاد انعطاف به لاک اضافه می‌شود، با مشکلات باروری مرتبط شناخته شده است.

 

علاوه بر این مواد، مواد شیمیایی مضر بسیاری در محصولات مراقبت از ناخن‌ها استفاده می‌شود.
بسیاری از سالن‌های آرایشی از تهویه کافی برخوردار نیستند و راه‌های زیادی برای ورود و خروج هوا به داخل سالن وجود ندارد. این امر بدان معنی است که مواد شیمیایی تبخیر شده از محصولات زیبایی ناخن اغلب در داخل سالن‌ها باقی مانده و افراد و بویژه کارکنان آرایشگاه‌ها بطور مداوم در معرض آن قرار دارند.
از دیگر مشکلات مرتبط با مواجهه با این مواد شیمیایی می‌توان به مشکلات تفکر و حافظه، علائم عصبی، تهوع، مشکلات تنفسی، سرطان و انقباضات عضلانی غیر قابل کنترل اشاره کرد.

منبع: ایسنا-/