انگار همین دیروز بود که عیدفطر شد و دست‌دردست خانواده همه با هم به نماز عیدفطر ایستادیم.

حالا در چشم برهم‌زدنی دوباره ماه رمضان از راه رسیده است.‌ ماه رمضان امسال اما برای آنها که فرزند مدرسه‌ای دارند ماه رمضان ویژه و خاصی است. چرا که با امتحانات خردادماه بچه‌ها همراه شده و موقعیت به‌خصوصی را به‌وجود آورده است.

بسیاری از بچه‌ها و حتی پدر و مادرها نگران هستند و نمی‌دانند چگونه باید این همزمانی امتحانات را با روزه‌داری بچه‌ها مدیریت کنند. با بنیانا همراه باشید، چند پیشنهاد کاربردی برای مدیریت این دوران برایتان داریم.

 

با امتحانات در ماه رمضان کنار بیایید

امسال نخستین سالی است که امتحانات بچه‌ها به‌طور کامل درماه رمضان قرار می‌گیرد اما این شرایط فعلی تا وقتی ماه رمضان از حوالی پایان اردیبهشت و خرداد عبور کند ادامه خواهد داشت و 3-2 سالی شرایط به همین شکل خواهد بود، پس بهتر است به جای اعتراض به در و دیوار و غرغرکردن به فکر هماهنگی و تطبیق خود و فرزندتان با این شرایط باشید.

 

با کمی دقت و استفاده از راهکارهای مشخص می‌توانید از این دوره عبور کنید بدون اینکه فرزندتان آسیب چندانی ببیند. باید کمی انعطاف‌پذیر باشید و تمام تلاش‌تان را برای تطبیق با شرایط جدید خود و فرزندتان بکنید.

 

رمضان امسال؛ زمانی برای آزمونی بزرگ

زندگی همواره با موقعیت‌های آزمون الهی همراه است و یکی از همین آزمون‌ها امسال در برابر شما و خانواده‌تان قرار گرفته است. اینکه ما تا چه حد برای دین و اعتقاداتمان ارزش قائلیم و در موقعیت‌های سخت پای آن می‌ایستیم آزمونی است که حالا در برابر شما قرار گرفته است.

 

مهم است اگر فرزندتان به سن تکلیف رسیده و باید روزه بگیرد، کمک کنید تا حتی در چنین شرایط سختی که امتحانات با روزه‌داری او همراه شده، روزه‌هایش را بگیرد و به تکلیف الهی عمل کند. مهم است که در نخستین آزمون سختی که در راه روزه‌داری او قرار گرفته، صورت‌مسئله را پاک نکنید و روی زندگی اعتقادی و دینی برای فرزندتان سرمایه‌گذاری کنید. مهم است که از همین حالا زندگی مؤمنانه را برای فرزندتان جا بیندازید.

 

شب‌نشینی برای محصلین تعطیل

یکی از عادت‌های پسندیده مردم ما در ماه رمضان برپایی سفره‌های افطار و گاه شب‌نشینی‌های طولانی افطار تا سحر است. بسیاری از خانواده‌ها از افطار یا پس از آن دور هم جمع می‌شوند و تا نزدیک سحر به دید و بازدید و صله‌رحم می‌پردازند که البته عادت بسیار پسندیده‌ای است. اما شرایط شما در این ماه رمضان کمی متفاوت است. شما یک فرزند روزه‌دار در حال امتحان دارید و باید حسابی هوای او را داشته باشید.

 

سعی کنید استثنائا امسال شب‌نشینی‌های طولانی مدت را فاکتور بگیرید و صرفا به حضور کوتاه در ضیافت‌های افطار خانوادگی قانع باشید. ممکن است بعضی بگویند: خب، ما به مهمانی می‌رویم و فرزندمان خانه می‌ماند و درس می‌خواند. به هزار و یک دلیل تنهابودن در خانه باعث عدم‌تمرکز بچه‌ها و کاهش بهروه‌وری زمانی و درسی آنها می‌شود.

 

تغییر چرخه زندگی در خانه

موضوعی که اهمیت زیادی در امتحانات همزمان با ماه مبارک رمضان دارد تغییر الگوی چرخه زندگی در خانه است. در حالت عادی معمولا توصیه‌ها این است که فرزندان شب‌ها به موقع بخوابند و از فرصت ابتدای صبح و طول روز برای مطالعه استفاده کنند.

اما با توجه به طولانی بودن ساعات روزه در این سال‌ها و فشار گرسنگی و تشنگی، احتمالا بچه‌ها در طول روز دچار کاهش قندخون و بالطبع کاهش تمرکز و قدرت حافظه و یادگیری می‌شوند.

 

برای اینکه بچه‌ها بهترین بهره‌وری را از زمان 24ساعته داشته باشند سعی کنید در طول ساعات روز، به‌خصوص از حوالی ظهر تا افطار، فرزندتان مشغول خواب و استراحت شود؛ یعنی به‌صورت موقت در طول ماه رمضان، خواب شبانه او و حتی بقیه اعضای خانواده که شغلی در بیرون ندارند را به ساعات ظهر تا افطار تغییر دهید و از ساعات طول شب و ابتدای صبح تا ظهر که هنوز گرسنگی و تشنگی غلبه نکرده است برای مطالعه فرزندتان استفاده کنید.

 

البته دقت داشته باشید که اگر افطاری سنگین، پرحجم و چرب برای بچه‌ها تدارک ببینید بعد از افطار، سنگین شده و توان درس خواندن نخواهند داشت. بنابراین تلاش کنید افطاری کم‌حجم و مقوی تدارک ببینید و وعده غذایی پرحجم‌تر را به آخر شب یا هنگام سحر موکول کنید.

 

 

یک موقعیت اورژانسی؛ بازکردن شرعی روزه

همه این توصیه‌ها را گفتیم که بچه‌ها بتوانند همراه با روزه‌داری و کسب فضایل معنوی، به اولویت‌های درسی و امتحاناتشان هم برسند. اما گاهی وقت‌ها بعضی از بچه‌ها شرایط جسمی خاصی دارند و از حد معمول ضعیف‌ترند یا در بعضی از روزها امتحان سخت و خاصی دارند که شرایط را ویژه و منحصربه‌فرد می‌کند.

 

دین متعالی ما در چنین شرایطی راه‌های حلال و مشروعی را برای بازکردن روزه قرار داده است. هر چند به لحاظ اخلاقی و معنوی استفاده مکرر از این راه، دلچسب و مقبول نیست اما در موقعیت‌های اورژانسی معقول به‌نظر می‌رسد و باعث مدیریت همزمان عدم‌گناه در کنار رفع گشنگی و تشنگی برای بچه‌ها می‌شود.

 

بهتر است در این زمینه به رساله عملیه یا دفاتر مرجعتان مراجعه کنید اما به‌طور خلاصه اغلب مراجع فردی را که 5/22کیلومتر از شهر خارج شده باشد را مسافر حساب می‌کنند و فرد در این شرایط می‌تواند روزه‌اش را افطار کند؛ یعنی شما می‌توانید پس از اذان صبح فرزندتان را به خارج از شهر و مسافت 5/22کیلومتری ببرید و در همان‌جا او افطار کند، سپس(تا پیش از اذان ظهر) برگردید.

 

در این صورت روزه فرزند شما بدون هیچ عمل حرامی شکسته شده است و می‌تواند بخورد و بیاشامد. توجه داشته باشید که برای اینکه روزه خودتان شکسته نشود کافی است در مسیر رفت و برگشت و پس از خروج از مسافت شرعی شهر همچنان از خوردن و آشامیدن پرهیز کنید. در این صورت روزه شما پابرجا خواهد ماند.

 

زیاد سخت نگیرید

بارها گفته‌ایم که درس خواندن لزوما هم به معنی نمره خوب گرفتن در امتحانات نیست. حالا در شرایطی که امتحانات با ماه مبارک رمضان همراه شده و به نوعی امتحان معنوی فرزندتان با امتحانات درسی او همزمان شده لازم نیست زیاد مته به خشخاش بگذارید و روی عالی بودن نمرات تأکید کنید.

 

فرایند درس خواندن و درک مطالب فرزندتان باید در طول سال تحصیلی انجام می‌شده و حالا یکی دو نمره بالا و پایین به جایی بر نمی‌خورد. اینطور نباشد که برخورد شما به‌عنوان پدر و مادر فرزندتان را به جایی برساند که برای گرفتن چند نمره بالا و پایین نسبت به انجام روزه و دیگر فرایض دینی بدبین و دلزده شود.

نویسنده: محمد علی شاطری (مجله همشهری دو)

 

 

نکاتی کوتاه در تکمیل مطالب بالا 

در ماه رمضان چگونه درس بخوانیم [بررسی همزمانی امتحانات با روزه داری ]

 

1- تا جایی که ممکن است از سحر تا ظهر به مطالعه بپردازید و بعد از ظهر را استراحت کنید.

2- اگر نمی توانید مورد 1 را رعایت کنید استفاده از شب تا صبح برای مطالعه هم پیشنهاد خوبی است که البته پیشنهاد 1 خیلی بهتر است.

3- رژیم غذایی مناسب در این ماه را رعایت کنید.

4- سعی کنید در طول روز زیاد از خانه بیرون نروید تا به دلیل گرمای زیاد انرژی شما تحلیل نرود.

 

5- ساعات پس از افطار زمان مناسبی برای مطالعه محسوب می‌گردد؛ پیشنهادی که برای مطالعه وجود دارد آن است که در ساعات اولیه پس از افطار و به منظور رسیدن به یک تمرکز مطلوب مطالعه را به صورت روزنامه‌ای و سطحی به مدت حدود یکساعت دنبال کرده وسپس  مطالعات سنگین خود را آغاز نمایید.

 

6- حدود دو ساعت پیش از افطار، برای مطالعه عمیق و فراگیری مطلب، زمان مناسبی نیست و اما در صورت تمایل، می‌شود به همان مطالعه روزنامه‌ای مطالب و مرور سحطی موارد پیشتر فراگرفته شده پرداخت.

 

7- ایام ماه مبارک رمضان را می‌شود از ساعات شب و بامداد برای مطالعه بهره‌مند شد، یا شب ها تا حدود 2 تا 3 شب به مطالعه بپردازید و بعد ساعات نیمروزی را استراحت کنید یا تا حدود ساعت 11:30 شب مطالعه داشته باشید و حدود 2 تا 3 ساعت پس از سحر را نیز برای مطالعه اختصاص دهید.

 

با توجه به شرایط ویژه ماه رمضان پیشنهاد می‌شود تمامی امور غیردرسی و فوق برنامه دانشجو تا حد امکان تقلیل داده یا حتی تعطیل شود؛ توجه کنید با توجه به کاهش توان جسمی و ذهنی و البته شرایط طبیعی اجتماع اطراف شما در این ایام به نظر اوقات استراحت بیشتر و زمان‌های کار کمتر به نظر می‌رسند، ولی این ماه برای شما با توجه به شرایط  ویژه‌ای که در آن قرار دارید باید به یکی از بهترین ماه‌های مطالعه تبدیل شود.

 

 

8- هنگامی که گرسنه هستید و حوصلهٔ مطالعه ندارید مقداری استراحت کنید و سپس به سراغ فلش‌کارت‌ها یا خلاصه‌های‌تان بروید و نگاهی اجمالی به آن‌ها بیندازید.

 

9- برنامه‌ریزی را فراموش نکنید. قبل از شروع مطالعه برای خودتان مشخص کنید که قرار است در روزی که پیش رو دارید کدام مباحث را مطالعه کنید. اگر هنگام صبح موفق به اتمام آن‌ها نشدید خود را ملزم کنید که پس از افطار از دیدن برخی سریال‌های تلویزیونی خودداری کرده و به جایش برنامهٔ خود را تمام کنید.

 

10- آیات قرآن کریم حافظهٔ شما را تقویت می‌کند؛ بنابراین بهتر است در روز چند آیه از قرآن بخوانید و به خداوند توکل کنید.

11- در طول روز سعی کنید خیلی از منزل خارج نشوید؛ زیرا گرمای هوا انرژی شما را می‌کاهد.

 

12- به فکر رقابت باشید و تصور کنید در لحظه‌ای که شما به دلایل مختلف از مطالعه دست کشیدید دانش‌آموزان بسیاری هستند که با وجود شرایط مشابه با شما سختی‌ها را تحمل کرده و با جدیت مطالعه می‌کنند. روحیهٔ رقابت سطح انرژی را در شما بالا می‌برد.

 

 

 

 

صوت : نقد تند و صریح استاد رائفی پور نسبت به مسئولینی که امتحانات را در میان شب های قدر برگزار میکنند

دانلود(یک مگابایت)

 

 

مشکلات فرهنگی دانشگاه ها از کجا شروع می شود ؟ 

 

امروزه بزرگترین مشکلات فرهنگی دانشگاه ها روزمرگی فرهنگی است که ان هم بخاطر عدم وجود برنامه ریزی است.

دانشگاه در هر کشوری مهم ترین نهاد علمی و یکی از مهم ترین ارکان تاثیر گذار فرهنگی محسوب می شود. در جامعه اسلامی ایران نیز، بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری، همواره بر نقش و جایگاه علمی و فرهنگی دانشگاه ها تاکیده کرده اند، به گونه ای که امام راحل(ره) دانشگاه را مبدا تحولات بزرگ معرفی می کند. با این حال امروزه دانشگاه های کشور با مشکلاتی زیادی درحوزه های فرهنگی مواجه گشته است که تامل در چرایی این موضوع از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد.

 

قبل از واردن شدن به بحث، لازم است تعریف خود از فرهنگ و مشکلات فرهنگی را تبیین نماییم. فرهنگ کلیت درهم تافته ای است شامل دانش، دین، هنر، قانون، اخلاقیات، آداب و رسوم و هرگونه توانایی و عادتی که آدمی همچون عضوی از جامعه بدست می آورد.[1] بنابراین فرهنگ، مجموعه‌ای از آداب، سنت‌ها، رسوم، عقاید و حتی علوم و تمدنی است که در طول زمان شکل گرفته است و بر روی هم انباشته و متراکم شده است و مجموعه‌ای را به نام فرهنگ یک ملت تشکیل داده است.

 

در مورد خرده‌فرهنگ‌ها هم، چنین است؛ آداب و رسومی که در میان یک قشرخاص و در یک مجموعه قبول شده و از سوی آن مجموعه پذیرفته شده است، خرده‌فرهنگ آن است. در این مفهوم اگر بخواهیم دانشگاه را به عنوان یکی از این اجتماع‌ها و گزینه‌ها مورد توجه قرار دهیم و در مورد آن قضاوت کنیم باید نهادهای فرهنگی را که بر مسائل فرهنگی دانشگاه‌ها به طور مستقیم یا غیر مستقیم تأثیر می‌گذارند مورد توجه قرار دهیم.

 

 در بررسی مشکلات فرهنگی دانشگاه ها اگر بخواهیم تعامل آن را با بیرون مورد توجه قرار دهیم شاید تردیدی نباشد که دریک تبادل دائمی بین کلیت جامعه و دانشگاه این مسائل در حال تغییر است یعنی تأثیر متقابلی بین دانشگاه و دانشگاهیان با جامعه وجود دارد.[2] از اینرو در حالی که انتظار می رود؛

 

– دانشگاه کانون تاثیر گذار در حوزه های مختلف به خصوص حوزه های فرهنگی باشد.

 

– خط‌دهی فکری و فرهنگی جامعهٔ از سوی دانشگاه و دانشگاهیان با ارائهٔ تحلیل‌ها و راه‌حل‌های مناسب فرهنگی صورت گیرد .

 

– برای مشکلات فرهنگی دانشگاه ها از سوی جامعه راهکاری موثر تبیین شود.

 

 واقعیت امر گویای چیز دیگری است و آن اینکه دانشگاه امروزه خود عملا تبدیل به نهادی تاثیر پذیر از نهادهای بیرونی شده است. در چنین شرایطی نباید از دانشگاه انتظار داشت که به عنوان نهادی تاثیر گذار فعالیت داشته باشد. اگر دانشگاه ها بتوانند فعالیت های فرهنگی خود را درست اجرا کنند، آن زمان است که  می توانند به سایر جاها نیز خط بدهند.

 

امروزه  بزرگترین آسیب فرهنگی در دانشگاه ها روزمرگی فرهنگی است که ان هم بخاطر عدم وجود برنامه ریزی است. از آنجایی که پرداختن به جزئیات مشکلات فرهنگی دانشگاه ها از حوصله نوشتار حاضر خارج می باشد، از اینرو سعی می شود فهرستی از این مشکلات بیان گردد که هر کدام از آنها قابلیت بحث جداگانه ای را می طلبد؛

 

1.تعدد مراکز تصمیم گیری در دانشگاه ها و فقدان استراتژی و راهبرد فرهنگی معین و کارآمد در این زمینه ها.

 

2. تدریس محوری به جای پژوهش محوری.

 

 3.اختلال در وفاق ارزشی، تعارض ارزش‌ها و شکاف ارزشی.

 

4. بی‌تأثیر و ناکارکرد شدن هنجارها و قواعد رفتاری و هنجار شدن ناهنجاری‌ها

 

5. بی‌سازمانی فرهنگی.

 

 6.ضعف کارکرد نظام فرهنگی و عدم انعطاف پذیری آن

 

7. ضعف در ارائه مناسب علوم انسانی و عدم توجه کافی به این علوم در کشور.

 

8. بیکاری و یا عدم تناسب شغلی دانش آموختگان دانشگاهی با رشته تحصیلی آنها

 

9. ضعف ارتباطات و تعاملات دانشگاه با واقعیات جامعه در زمینه های مختلف انسانی، صنعتی و…

 

10. مدرک محوری و مدرک گرایی.

 

11. فقدان یا کمبود ارتباطات علمی اساتید و دانشجویان با حوزه های علمیه از یک سو و با عرصه های علمی فراکشوری و بین المللی از سوی دیگر.

 

12. نداشتن ترسیم راه یا همان افق فرهنگی وعلمی

 

13. وضعیت نامطلوب کتابها و منابع و متون درسی دانشگاهها بالاخص منابع و متون ترجمه شده، خود از جمله موانع مهم و حساس است.[3]

 

دانشگاه مطلوب جامعه اسلامی

 

در چنین شرایطی سوال اصلی این است که با توجه به شرایط موجود و مشکلات فرهنگی دانشگاه ها که در این عرصه وجود دارد، چه اقداماتی باید صورت پذیرد؟ واقعیت امر این است که مشکلاتی که در سطور فوق مطرح گردید، مشکلاتی نیستند که مسئولان امر بی اطلاع از آن باشند ولی مسئله این است که راهکار درستی برای آن طراحی و تدوین نشده است و اگر راهکاری اندیشیده شده و حتی بخشنامه شده، ولی در واقعیت جنبه عملیاتی پیدا نکرده است.

 

به نظر می رسد مهمترین شاخصه موجود در این امر که بارها مورد تاکید مقام معظم رهبری نیز قرار گرفته است؛ نهادینه کردن تفکر و ایدئولوژی اسلامی است. از اینرو ضمن تلاش برای هر چه بهتر کردن فضای اسلامی دانشگاه باید تفکر و ایدئولوژی اسلامی در خدمت تولید علم و اعتلای علمی و فرهنگی کشور مورد استفاده قرار گیرد.

 

رهبر انقلاب فرمودند: « مادامی که دانشگاه پرورشگاه متخصصین مسلمان و متعهد نباشد مطلوب انقلاب نخواهد بود و این ممکن نیست مگراینکه اساس و روش و سیستم در دانشگاه ها اسلامی باشد» ایشان دانشگاه اسلامی را دانشگاهی می دانند که «که علم آموزی در آن عبادت، تحقیق و پژوهش در اولویت، پرورش روحیه تعهد و رسالت مداری زیربنا، مقدم داشتن دردهای جامعه و مشکلات آن اصل، حفظ حدود الله وظیفه و تخلق به اخلاق اسلامی، زینت لازم است.»

 

، « در دانشگاه اسلامی , علم با دین , تلاشگری با اخلاق و تضارب افکار با سعه صدر و تنوع رشته ها با وحدت هدف و کار سیاسی با سلامت نفس , تعمق و ژرف نگری با سرعت عمل و خلاصه دنیا با آخرت همراه است. » [4]

 

یا در جای دیگر می فرمایند «از شاخصه های اسلامی شدن دانشگاه ها, علمی شدن آنها است , عمیق شدن خود باور بودن و اتکا به نفس داشتن دانشجو و استاد, از جمله نکات بارز دانشگاه اسلامی است, در دانشگاه اسلامی تدین و دین باوری وجه غالب است و در آن ایستادگی بر روی اصول , تسلیم ناپذیری در برابر دشمن و عزم و اراده در برابر تهاجم فرهنگی به زیر بنای مستحکم فکری است. دانشگاه اسلامی شکوفا و پر نشاط است و در آن علم و عالم عزیز و باکرامتند, دانشجو به قصد قربت درس می خواند و مظاهر فسق و فساد در آن وجود ندارد. بنابراین لازمه علمی شدن دانشگاه ها اسلامی شدن آنهاست.»[5]

 

انتظاری که از یک جامعه مطلوب اسلامی می رود این است که به رشد و بالندگی و فرهنگ مطلوب برسد، این ایده آل چه زمانی و از چه نهادهای تامین می شود؟ مهمترین نهاد، مراکز و نهادهای فرهنگی بخصوص دانشگاه هاست. از اینرو باید تلاش شود تا در فضای دانشگاهی به عقل و اندیشه بها داده شود و از سوی دیگر فرهنگ ناب قرآنی بر فضای دانشگاه بسط پیدا کند و سپس از این فضا، به فضای عمومی جامعه اسلامی تسریع پیدا کند.

 

 

---

[1] -آشوری، داریوش، تعریف ها و مفهوم فرهنگ، تهران، مرکز اسناد فرهنگی آسیا، 1357، ص5

[2] – سایت باشگاه اندیشه

[3] – daneshjonews.ir

[4] – روزنامه رسالت , 5/7/1375

[5] – روزنامه جمهوری , 7/12/1376

 

منبع : یادداشت رضا صفری در فرهنگ نیوز

بالاخره کنکور تمام شد و هر چه بود گذشت. احتمالا این روزها نتایج اولیه کنکور هم اعلام میشود و شما نتایج را بررسی میکنید که بفهمید چقدر حدس شما درست بوده و تا چه حد نتایج زحمات خود را گرفته‌اید؟

اما کار شما تمام نشده و هنوز یک مرحله مهم دیگر برای ورود به آموزش عالی باقی مانده است؛ مرحله ای که به اندازه کنکور ارزش دارد؛ مرحله ای که اگر درست از آن نگذریم تمام زحمات شما را بر باد خواهد داد؛ مرحله ای که در آن درس خواندنی وجود ندارد، ولی نیاز به بررسی و مطالعه فراوان دارد.

اشتباه بزرگ بعضی این است که اهمیت انتخاب رشته را درک نمی‌کنند یا به اندازه کافی برای آن وقت و انرژی صرف نمی‌کنند. در ادامه این مطلب به بررسی مشکلاتی که دانشجویان پس از انتخاب رشته و شروع به تحصیل در شهرهای دور از محل خانواده با آن برخورد می کنند می پردازیم با بنیانا همراه باشید

ادامه خواندن “انتخاب رشته و مشکلات دختران دانشجو دور از خانواده [بسیار مهم]”