گاهی یک اصل ساده و روشن اخلاقی را در خلال سخنم بیان می‌کنم اما با تعجب مخاطبم روبه‌رو می‌شوم مانند شبی که در یکی از قسمت‌های برنامه تلویزیونی «آیینه خانه» به روایتی اشاره کردم و در بازخوردهای مخاطبان محترم و مهربانم، شعف و شگفتی بسیاری را دیدم (در پیامک‌های برنامه و پیام‌های دریافتی در وب سایتم) و باز احساس می‌کنم هنوز برای بخش قابل توجهی از مردم خوبمان چهره واقعی اسلام عزیز معرفی نشده.
اما روایت؛ فرمایشی است معروف از حضرت امیرالمؤمنین علیّ بن ابی طالب سلام الله علیه در نهج البلاغه:
وَ إِنَّمَا یَنْبَغِی لِأَهْلِ الْعِصْمَةِ وَ الْمَصْنُوعِ إِلَیْهِمْ فِی السَّلَامَةِ أَنْ یَرْحَمُوا أَهْلَ الذُّنُوبِ وَ الْمَعْصِیَةِ
«و همانا شایسته است اهل پاکی [کسانی که از گناه یا عیبی پاک هستند] و [اهل سلامت] کسانی که خدا در حفظ سلامت دین‌شان به آنها از راه نیکی و احسانش کمک کرده؛ با اهل گناه و معصیت مهربانی کنند!» خطبه ۱۴۰ نهج البلاغه؛ در نهی از عیب‌جویی مردم.
اگر این اصل اصیل اسلامی «عجیب»یا مطلبی خلاف! تلقی شود، لابد «نامهربانی و خودبزرگ‌بینی و عیب‌جویی و تحقیر و بی‌آبروکردن گناهکار به خاطرگناهش» می‌شود رفتار نرمال اسلامی! و ثواب و واجب! درحالی که سراسر اسلام درس مهربانی است. درس تمام انبیاء و امامان هدایت مهربانی و رأفت است.
اگر از متون اصلی، قرآن کریم و روایات اهل بیت (عهم)، مکرر برای مخاطب نگوییم خدای ناکرده؛ سخن و سیره تندخویان و کج اندیشان و بی‌خردان چهره اسلام را خشن و بی‌منطق معرفی می‌کند.
نباید تعجب کرد؛ نباید به تأسف اکتفا کرد بلکه باید تک تک ما تلاش کنیم تا «دوستان نادان» و «دشمنان غدار» نتوانند اسلام عزیز را دین خشونت و بی‌رحمی جلوه دهند! باید جهانیان بدانند اسلام ناب، از سلفی‌گری تکفیری و بی‌رحمی، بیزار است. من و شما می‌توانیم و باید از هر فرصتی استفاده کنیم تا اسلام محمد و آل محمد صلوات الله علیهم؛ اسلام علی بن ابی طالب (ع) ؛ یعنی اسلام اعتدال و مهربانی و رأفت را با سخن و رفتارمان و با اسباب و روش‌های گوناگون و بیان‌های گوناگون معرفی و تبلیغ کنیم.
منبع : روزنامه صبح نو ( دوم بهمن95)
