استاد ماندگاری : چشم خود را باز کنیم

چشم خود را باز کنیم
همه گناهان هم جهنم دنیایی دارد و هم جهنم آخرتی‌. نخستین چیزی که همه ما باید به آن دقت داشته باشیم تجسم اعمال است. در سوره زلزال داریم که اعمال ما یک ظاهر دارد و یک باطن. در سوره کهف داریم که شما باطن اعمال خود را در قیامت می‌بینید. یا درباره یکی از اسامی روز قیامت داریم که روزی است که همه باطن‌ها آشکار می‌شود.

پس این عمل یک باطنی دارد و یک روزی من چه بخواهم و چه نخواهم این باطن را خواهم دید. شروع باطن بینی ما، از کجاست؟ از مرگ است. یعنی شروع باطن بینی اجباری. در سوره قاف داریم که به محض اینکه مرگ می‌آید پرده‌های حجاب کنار می‌رود. اصلاً به این دنیا عالم حجاب می گویند به‌خاطر اینکه بین من و باطن اعمال یک پرده‌ای وجود دارد و نمی‌بینم.

ظاهر گناه لذت دارد، شیرین، قشنگ، جذاب و خوشمزه است. گاهی اوقات ارزان و در دسترس است. طاعت و ثواب هزینه دارد. سخت است. گاهی اوقات گران است. وقت می‌خواهد و تکلیف است. اگر من به ظاهر عمل نگاه کنم از نماز فرار می‌کنم. از حجاب و حلال‌خوری فرار می‌کنم. اگر به ظاهر عمل نگاه کنم به گناه رغبت و میل دارم و حتی به دنبال آن می‌دوم.

وقتی که مرگ می‌آید پرده کنار می‌رود ولی فایده‌ای ندارد. اگر بعد از خوردن آب من بفهمم که مسموم است دیگر فایده‌ای ندارد. کار خود را کرده است. لذا در آیه 99 سوره مومنون می‌فرماید: تا در عالم برزخ پرده برای انسان‌ها کنار می‌رود این فریاد را می‌زنند: خدایا من را باز گردان الآن فهمیدم که جریان چیست. آن نماز صبحی که برای من خیلی سخت بود، حجابی که در تابستان خیلی سخت بود. آن روزه‌ای که در تابستان خیلی سخت بود. من ظاهر آن اعمال را می‌دیدم. حالا آنها را شناختم می‌خواهم بازگردم.

حضرت عیسی (علیه‌السلام) به سر قبر مادرشان حضرت مریم (سلام‌الله علیها) آمدند. مادر خود را زنده کردند، چرا که یکی از معجزات حضرت عیسی (علیه‌السلام) به اذن خداوند زنده کردن مردگان بود. از ایشان پرسیدند که دوست دارید به دنیا باز گردید؟ گفتند: نه. جالب است که ارواح مؤمنین دوست ندارند به دنیا باز گردند. حضرت عیسی فرمودند اگر بخواهید به دنیا باز گردید قصد دارید چه کاری کنید؟ 2 عملی که ما از آن فرار می‌کنیم، چون ظاهر آن سخت است.

فرمودند: اگر برگردم می‌خواهم شب‌های بلند زمستان را عبادت و شب‌زنده‌داری کنم. روزهای بلند تابستان را روزه‌داری کنم. ما روزه‌های قرضی تابستان را زمستان می‌گیریم و شب‌های بلند زمستان را نیز به شب‌زنده‌داری و خواب می‌گذرانیم. چون ظاهر اعمال را می‌بینیم. پس در اولین قدم، چشم‌های خود را به باطن اعمال باز کنیم.

حجت الاسلام محمد مهدی ماندگاری