استاد علی آهی فرزند حاج قربانعلي آهي در روز دوشنبه ۲۱ جمادي الاول ۱۳۴۶ هجري قمري مطابق با ۱۴ آبان ماه ۱۳۰۷ هجري شمسي در تهران، بازارچه پامنار به دنیا آمد
استاد علی آهی فرزند حاج قربانعلي آهي در روز دوشنبه 21 جمادي الاول 1346 هجري قمري مطابق با 14 آبان ماه 1307 هجري شمسي در تهران، بازارچه پامنار كه يكي از محله هاي قديم پایتخت به شمار می رود و مركز مبارزه سيدالمجاهدين حضرت آيت الله حاج سيد ابوالقاسم كاشاني ( رضوان ا… تعالي) بود، در يك خانواده مذهبي قدم به دنیا آمد. البته . پدر وي از اهالي آبعلي بود كه به تهران رفته و مقيم پايتخت گرديده بود از اين رو حاج علي آهي اصالتا اهل آبعلي است.
وي پس از پايان رساندن دوره ابتدايي، ضمن اشتغال به كسب، به تحصيل علوم حوزوي پرداخت.
حاج علی آهی نزد چه کسانی دروس حوزوی و ادبی را فرا گرفت؟
آهی دروس ادبيات صرف و نحو، منطق و فقه، اصول، تفسير، علم كلام، رجال، علم حديث را از محضر اساتيد بزرگواري همچون حجن الاسلام والمسلمين مرحوم حاج سيد علي اصغر ميردامادي ، حجة الاسلام والمسلمين حاج شيخ احمد مجتهدي، حجة الاسلام والمسلمين حاج سيد محمد ضياء آبادي و منظومه سبزواري را در نزد حضرت آيت الله حاج سيد رضي شيرازي و نهج البلاغه را از محضر مجاهد خستگي ناپذير حضرت آيت الله حاج سيد محمود طالقاني اولين امام جمعه تهران فرا گرفت.
وی همچنین علم كلام را از حضرت آيت الله حاج ميرزاحسن لواساني و اخلاق وعلوم اعتقادي در شعر و شاعري و نقدو تحليل آن را با استفاده از كتابهاي معتبر اسلامي و ماخذ شيعي ازمحضر علماء بزرگواري همچون حضرت آيت الله حاج شيخ محمدجواد خراساني در تهران و مرحوم حضرت آيت الله العظمي حاج سيد ابوالقاسم خوئي مرجع تقليد شيعيان در نجف اشرف و به ویژه مرحوم حضرت آيت الله العظمي حاج سيد محمد هادي ميلاني مرجع تقليد شيعيان جهان در مشهد رضوي و مرحوم حضرت آيت الله حاج ميرزا جواد آقا تهراني، زاهد زمان در مشهد رضوي و مرحوم حضرت آيت الله العظمي سيد محمدرضا گلپايگاني مرجع تقليد قم، مرحوم حضرت آيت الله حاج شيخ علي نمازي شاهرودي در مشهد رضوي، حضرت آيت الله العظمي حاج سيد محمد وحيدي مرجع تقليد در قم، حضرت آيت الله العظمي حاج شيخ حسين وحيد خراساني مرجع تقليد در قم، حضرت آيت الله العظمي حاج سيد عبدالحسين دستغيب شهيد مكتب تشيع در شيراز آموخت.
همچنين علي آهي از نوجواني تحت تعلیم و ترتیب حضرت آيت الله حاج سيد ابوالقاسم كاشاني بود و به دستور ايشان عليه رژيم ستمشاهي مبارزات فراواني داشت؛ همچنین عضو جمعيت فدائيان اسلام به رهبري شهيد حجت الاسلام والمسلمين سيد مجتبي نواب صفوي بود.
استاد آهی نقش مهمی در شكل گيري نظام انقلاب اسلامي به رهبري حضرت امام خميني داشت به گونه ای که دو فرزند او به نام های حسين ابن آهي و حسن آهی مورد بازداشت و ضرب و شتم نیروهای رژیم ستمشاهی قرار گرفتند. علي آهي پس از پيروزي انقلاب دوشادوش خدمت گزاران نظام در مسئوليت هاي متعدد منشاء اثر بود كه ازجمله فعاليت هايش می توان به شركت در جبهه هاي جنگ تحميلي و شركت در كميته انقلاب اسلامي تا سطح فرماندهي استان اشاره کرد.
از دیگر فعالیت های علی آهی مديريت كاروانهاي حج بيت ا… الحرام بوده که وی در این را حدود هفتاد مرتبه به زيارت حج بيت ا… الحرام و عمره مفرده توفيق پيدا كرد و سالهاي متمادي به زيارت عتبات مقدسه مشرف شده است.
قابل فهم و صمیمی بودن ویژگی‌های شعری این مداح بزرگ به شمار می‌رود
شعر آهي چون مصداق کامل شعر آیینی به شمار می رود؛ روان، قابل فهم، ساده و صميمي است، در حقیقت آهي كوشيده است خودرا از نازك انديشي ها و خيالپردازي هاي نا متعادل برهاند چرا كه مي كوشد شعرش ترجمان آيات و احاديث و سيره نوراني آن بزرگواران باشد.
از ویژگی های شعری شعر آهی را می توان رعایت اصل ادبي كه آشنايي، تسلط و مهارت بر علوم ادبي، شعري و بلاغي را می طلبد تاريخی بودن كه مبتني بر واقعيات و حقايق است و مبتنی برعقايد و كلام؛ كه ريشه اي و بنيادين دارد را برشمرد. به عبارت دیگر از نگاه او شعر اييني باید داراي شاخصه هايي چون، ولايي و اهل بيتي و قرآنی بودن، نزدیکی ادبيات شعر به ادبيات امامت و ولايت، اخلاق گرا و حماسي و سلحشور پرور باشد.
آیت‌الله مجتهدی شاگرد استاد علی آهی
از جمله شاگردان ايشان درس حوزوي در مسجد ديني آيت الله مجتهدي است، همچنین مرحوم آهی حدود يكصد نفر از مداحان سنتي آئيني را طبق موازين شرعي تربيت کرد كه جز 10 نفر از آنان بقيه به رحمت خداوند پيوستند.
وی در وصیت‌نامه بلند خود توصیه‌ها و مطالب مهمی را بیان کرده است که به بهانه در گذشت این پیرغلام آستان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) منتشر می‌شود.
حاج علی آهی در وصیت‌نامه‌اش چه گفته است؟
در ادامه بخشی از وصیت‌نامه مرحوم حاج علی آهی را می‌خوانیم:
«عَنِ النَّبی (ص): مَنْ ماتَ عَلی وصِیّهٍ حسنه مات شهیدا پیغمبر (ص) فرمود: کسیکه بمیرد وصیت نیکو نموده باشد شهید مرده است.
ما از او هستیم و بازگشت ما بسوی اوست
ز حکمت نموده خلق و به رحمت روند خلق
تهی دستی شرمنده، بسوی کریمی بخشنده ، رهسپار گردید، که بردن زاد و توشه در نزد آن کریم بسیار ناپسند بود . او را نا خواسته به جایگاه ابدیش روانه ساختند.
آن ذره ای که هیچ نبود است در حساب
بردش حسابگر بسوی عالم مآب
او از فرط شرمساری دلش پذیرای این سفر نبود ، زیرا دستش خالی از زاد و توشه ای بود که امیرالمومنین علی (ع) فرمود: آه آه مِنْ قِلَّه الزّاد وَ بُعْدِ الَّسفَرْ که چنین گفته اند:
به قیامت در بار همه را بگشایند
آنچه خواهی که نبینند در آن بار منه
بنده رو سیاهی که دین او اسلام و کتاب او قرآن و قبله او کعبه و معتقد به مذهب جعفری یعنی شیعه امامیه بود و خداوند متعال را از دو حد تشبیه و تعطیل خارج دانسته و بیزار از جبر و تفویض بوده ، و بِما اَنْزَلَ الله و بِما جاءَ بِهِ النَّبی (ص) و ولایت ائمه معصومین (ع)اعتقاد داشته و پروانه وش گرد شمع خوف و رجا می سوخت و هراسان از اشدالمعاقبین و عفو و رحمت واسعه ارحم الراحمین که لاتَقْنَطوا مِنْ رَحْمَتِ الله تنها توشه او بود امیدوار ، و اعتقاد به سوال قبر و برزخ و معاد معتقد به بهشت و دوزخی بود که کلید آن بدست اول مظلوم عالم خلقت امام موحدان یعنی امیرالمومنین علی (ع) سپرده شده است و چنین یقین او بود علیٌ حُبُهُ جُنَّه ، قسیم النارِ و الجَنَّه ، وَصِیِّ المصطقی حَقَاً، امام الانس و الجِنَّه ، « دوستی علی سپر است ، اوست تقسیم کننده بهشت و دوزخ ، حقیقتاً وصی پیغمبر اسلام است ، امام جن و انسان است».
“او” به فضل و کرم الهی و شفاعت اهل بیت (ع)امیدوار بود، و نیز همواره در آرزوی ظهور منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله الاعظم حجه بن الحسن العسکری (عج) چشم به راه و دل نگران ، و معتقد به رجعت آل محمد (ع) بود امیدوار است که خداوند متعال به فضل و کرم خویش او را جزء یاران امام عصر (عج) و ائمه معصومین قرار دهد ، “او” او دوستان وبستگان را به رعایت تقوی و پرهیزکاری توصیه می نماید ، برادری و شفقت را به شیعیان آل محمد (ص) خواستار است .
صله رحم را ولو به پیام دادن و رسیدگی نمودن به کار آنان لازم و زیارت اهل قبور را لازم الاجرا که حضرت امیرالمومنین علی (ع) فرمود: «زوُروُا مَوْتاکُمْ فَاِنَّهُمْ یَفْرَحونَ لِزیارَتِکُمْ».به زیارت قبر خویشاوندان بروید بدرستیکه آنان از دیدن شما خوشحال می شوند و زیارت اهل قبور را توصیه می نماید، امید عفو و رحمت واسعه الهی را داشته و ندای یا ارحم الراحمین را در گوش جان دارد، و با این احوال، عالم قبر و برزخ و قیامت را پیش رو:«اَلا اُخْبِرْکُمْ بِیَوْمِ فَقْری یُومَ اوُضَعُ النّاسْ فی قَبْری» آیا خبر ندهم شما را از فقر و بیچارگی ام آن روزی است که مردم مرا در قبرم می گذارند.
خداوندا آن روزی که مردم و خویشاوندان و فرزندان و آشنایان مرا در قبرم تنها می گذارند و همگی فوق الارض در پی کارهای روزانه خویش به شادمانی روانه و مشغول استراحت و غذا خوردن و به آسایش و رفاه ، عمر خود را می گذرانند ، همزمان در همان ساعت است که من در تحت الارض باید پاسخگوی رسولان الهی نکیر ومنکر باشم ،
خداوندا من در آن حال فریاد رسی ندارم و با تهی دستی که دارم فقط گناهانم را به تو عرضه می کنم و جز تو امیدوار به کسی نیستم ، وامید مغفرت و بخشش ، فقط از تو دارم و همواره می گویم اَلّلهُمَّ اغْفِرْلی عَظیمِ ذُنُوبی بِعَظیمِ عَفْوِکْ وَ کَثیرَ تَفریطی بِظاهِرِ کَرَمِکْ « خدایا گناهان بزرگ مرا به عفو و بخشش بزرگت ببخش ، و بسیاری خودداری کردن مرا ” از انجام کارهای نیک ” به فضل و کرم آشکارت در گذر » شایان ذکر است بنا به وصایای پیغمبر اسلام حضرت محمد (ص) که به امیرالمومنین(ع)فرمودند : یا علی لَیْسَ عَلَی النِّساء جُمْعَهٌ « اِلی اَنْ قال» و لا اِِتّْباعُ جَنازَه ( یا علی . . . بر زنان تشییع جنازه جایز نیست)
نماز شب را فراموش نفرمائیدکه پیغمبر اسلام به امیرالمومنین(ع)فرمود : عَلَیْکَ بِالصَّلوه الَیْلْ. قابل تذکر است اگر مراسم ازدواج کسی در حال برگزاری بود اعم از فامیل و غیره و به تقدیر الهی عمر من به پایان رسید مبادا بگذارید بر آن دو فامیل خسارتی وارد شود و امر نکاح آنان به تأخیر افتد و لو به یک ساعت (اگر چه لیله الدفن هم باشد) در امر خیر آنان کمک نموده و شرکت نمائید چون رضایت خداوند متعال و رسول اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع)در تسریع امر نکاح است.
در خاتمه از دوستان و آشنایان و اهل محل و مسجدیان بویژه فرزندان و اقوام محترم و خویشاوندان معزز و همکاران گرامی تمنای بخشش و عفو نمودن از قصوراتش را دارد و چنین تقاضامند است به بزرگواری خویش پوزش و عذرخواهی او را پذیرا باشند و برای او طلب مغفرت نمایند والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
چهارشنبه مورخ سیزدهم رجب المرجب 1424 روز میلاد حضرت امیرالمومنین علی (ع) مطابق با 1382/6/19
منبع : خبرگزاری دانشجو
