آنونس من حجاب را دوست دارم

افراد جلوی دوربین: نگار نمازی – حمیدرضا جعفری – درسا کاظمی
افراد پشت دوربین:
تصویربردار: جهاندار جم – دستیار: امیرحسین رکنی
مدیر تولید: امیر استواری
صدابردار: وصال شکیبا – دستیار: ریحانه عزیزی
انتخاب موسیقی و تدوین: یوسف توکل
تهیه کننده و کارگردان: حسن حبیب زاده
ایده پردازی در گروه “من حجاب را دوست دارم”
تهیه شده در سایت:
www.manhejabradoostdaram.com
با سپاس از مدیریت و کارکنان محترم سرای محصولات فرهنگی زندگی بهشتی
سامان غنائمي – زینب احمد زاده – فاطمه یزدی
…………..

آنونس من حجاب را دوست دارم

تماشای ویدیو در آپارات | دانلود ویدیو

برای آشنایی با گروه من حجاب را دوست دارم به سایت گروه www.manhejabradoostdaram.com مراجعه کنید

[divider]

درباره طرح من حجاب را دوست دارم 

حدود یک سال پیش با دوستان هنری و رسانه‌ای جلساتی داشتیم با موضوع کلی امربه معروف و نهی از منکر. هدف اصلی آن جلسات شروع حرکتی اجتماعی بود. موضوعات مختلفی را هم بحث می کردیم وفقط مسئله‌ی حجاب نبود، نتیجه‌ی مهمی که آن تجربیات و بحث‌ها داشت این بود که، زمینه‌های اجتماعی عمل به این فریضه مهیا و آماده نیست و ابتدا باید در این حوزه کار کرد. ایده‌ی اولیه این بود که باید نشانه‌ای طراحی شود که به راحتی افراد در حین انجام کارهای روزمره و رفت و آمدها حامل آن نشانه باشند. یعنی بدون این که وقت و هزینه خاصی پرداخت نمایند و مواجهه‌ای صورت بگیرد، افراد نشان‌دار شوند و از این طریق اعتقاد و تفکری را بیان کنند.

البته پیش‌نیاز این طرح ، تعریف و تبیین و ترویج آن نشانه بود که باید در رسانه‌ها اتفاق می‌افتاد. بعد از طرح این ایده با برخی از صاحب‌نظران و دوستان، به این نتیجه رسیدیم که، استفاده از نماد و نشانه‌های غیرمستقیم در فضا و زمان کنونی، زمانبر و هزینه‎زا است و با توجه به سرعت ظهور پدیده‌های اجتماعی و آشکار و مستقیم بودن ناهنجاری‎‌ها، عقب افتادن از قافله. این بود که به جمله مستقیم‌تری رسیدیم. یعنی « من حجاب را دوست دارم ». این شعار ویژگی‌های خوبی داشت که راضی‌مان می‌کرد. فردی که حامل این شعار است چه زن و چه مرد، غیرازاین که در جامعه اعلام موضع می‌کند ، معنی اش این است که من داخل میدان هستم و آماده‎ی مبارزه.

ما با توکل به خدا و توسل به ائمه اطهار(س) کار راشروع کرده ایم و ادامه خواهیم داد. برای گسترش این طرح به دو نکته توجه کامل داریم: اولاً کار کاملا باید مردمی وخودجوش بودن خود راحفظ کند. دوماً نباید افرادی و نهادهایی از سر دلسوزی وارد شوند و برای گسترش این طرح از شیوه‌هایی مثل اجبار یا توزیع رایگان و بی‌برنامه استفاده کنند. هرچند این محدودیت ها باعث شود کار کند پیش برود. منبع (+)