به عنوان یک ناظر عادی که البته بی‌خبر از تحولات آمریکا نیز نیست، برایم عجیب است که چرا تلویزیون ما- یعنی صداوسیما- در تحلیل فضای داخلی آمریکا این قدر دست به عصاست؛ این همه معطل است و این اندازه خنثی!
یعنی کامران نجف‌زاده عزیز که حالا در نیویورک است و البته مدتی است محدود شده، چرا تحلیل‌هایی ارائه می‌دهد که منِ کردلو از تهران هم می‌توانم آنها را مطرح کنم؟ با اینکه گفتم صرفا به عنوان یک ناظر عادی و به‌واسطه همجواری با دوستان روزنامه‌نگار حوزه بین‌الملل، دارم کمی از تحولات آمریکا باخبر می‌شوم.
20 شبکه تلویزیونی که حداقل 5 تا از آنها گروه سیاسی دارند و یک شبکه خبر که پیشوند «بین‌المللی» دارد، نمی‌توانند درباره تحولات بین‌المللی صاف و پوست‌کنده حرف بزنند. این مسأله آنقدر آرزو شده که گاهی دیدن نادر طالب‌زاده و فواد ایزدی در شبکه افق و شنیدن کمی تحلیل‌های غیررسمی ذوق‌زده‌مان می‌کند.
انتخابات 2020 آمریکا حتما یکی از پرتنش‌ترین انتخابات نیم قرن گذشته خواهد بود. و بر اساس برخی دیدگاه‌ها احتمالا مهم‌ترین انتخابات همه ادوار پیشین است. نکته بسیار مهم، مسأله تنش‌ها و تعمیق شکاف‌های اجتماعی در آمریکاست؛ و طرفین رقابت که هیچ کدام زیر بار باخت نمی‌روند. ماجرا چنان شده که سنا بتازگی بیانیه‌ای مبنی بر «انتقال مسالمت‌آمیز قدرت» منتشر کرده است.
اعتراضات در شهرها و نژاد‌پرستی، نگاه کاندیداها درباره سلامت انتخابات، اقتصاد آمریکا، کرونا، عملکرد و سوابق کاری ۲ کاندیدا و دیوان عالی آمریکا، مباحثی هستند که ترامپ و بایدن پیرامون آنها مناظره خواهند کرد. یک‌جورهایی مناظره درباره «تاریخ آمریکا» است. یادمان نرفته که ترامپ در مناظرات 2016 چگونه با صراحت درباره تاریخ دور و نزدیک آمریکا سخن می‌گفت.
اذعان ترامپ به ایجاد داعش توسط دموکرات‌ها که یکی از برگ‌های برنده او در انتخابات بود- از جمله اظهارنظرهای داغی بود که در ایران نیز بشدت بازتاب یافت.
حالا مناظرات2020 در پیش است و فکر نمی‌کنیم هیچ تریبونی، هیچ رسانه‌ای، هیچ فیلم سینمایی و مستندی به اندازه این مناظرات بتواند وضعیت آمریکا را برای مردم ایران شفاف کند. کسانی که مستمرا پیگیر تحولات آمریکا هستند شاید بدانند خیلی از مواردی که در مناظرات طرح خواهد شد، چه هستند و حتی چگونه طرح خواهند شد. برای ما به عنوان ناظران عادی اما همه اینها جالب و قابل تامل است.
چه زمانی دوباره فرصتی دست خواهد داد که آمریکا بدون روتوش در معرض رسانه‌ها قرار بگیرد؟ بویژه اینکه تزاحم منافع قدرت میان ۲ حزب اصلی و گزاره متغیر ترامپ، این ذهنیت را نزد تحلیلگران ایجاد کرده که مناظره‌های آتی، لایه‌های بیشتری از واقعیت پنهان آمریکا را پیش روی چشم جهانیان قرار می‌دهد. و در واقع به دست کاندیداهای آمریکایی، واقعیات بیشتری از آمریکای بدون روتوش رونمایی می‌شود.
اتفاقا این فرصتی برای دیده شدن بهتر تلویزیون در جدال با تلویزیون‌های دیگر نیز هست. بالاتر و مهم‌تر از همه اینها، برخی ایرانیان در نسل‌های جدید ریشه دشمنی آمریکایی‌ها با «ایران» را نمی‌شناسند.
احتمالا مقصر هم نیستند و شاید کوتاهی در همه این سال‌ها از رسانه و تولیدات رسانه‌ای بوده که نتوانسته این اقناع را ایجاد کند. حالا مناظرات لقمه آماده‌ای برای تلویزیون است تا همه این کاستی‌ها به نحوی جبران شود. به نظر می‌رسد باید برخی ملاحظات را از روش تلویزیون برداشت و اجازه داد تلویزیون اقدام به پخش مناظره‌های ترامپ و بایدن کند. پخش این مناظره‌ها را باید در راستای تکالیف رسانه ملی برای آگاهی‌بخشی جامعه نسبت به ماهیت واقعی آمریکا فهم کرد.
پایان.
این یادداشت به قلم آقای محمدرضا کردلو روز شش مهر 1399 در روزنامه وطن امروز منتشر شده است.
پیشنهاد می کنیم در ادامه بخوانید » نام آمریکا به عنوان بزرگ‌ترین دروغگو و فریب‌کار می‌تواند در گینس ثبت شود
