بیست و پنجم خرداد ماه ۱۳۹۲ بود که امام خامنهای در دیدار با شاعران آئینی بر لزوم توجه به «جانبازان شهید» تاکید کردند. در همین دیدار یکی از شاعران از رهبر انقلاب خواست تا مطروحه‌‌ای طرح کنند تا شاعران آئینی بر اساس آن شعر بگویند…
بیست و پنجم خرداد ماه 1390 بود که امام خامنهای در دیدار با شاعران آئینی بر لزوم توجه به «جانبازان شهید» تاکید کردند. در همین دیدار یکی از شاعران از رهبر انقلاب خواست تا مطروحه‌‌ای طرح کنند تا شاعران آئینی بر اساس آن شعر بگویند.
«رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانه‌ی دل
خونین چو برگ شقایق، رنگین چو افسانه دل»
این بیتی بود که امام خامنهای طرح کردند و ما حصلش صدها بیتی شد که بر اساس آن سروده و در کتاب «جامی ز خمخانه دل» منتشر شد. این کتاب در نخستین کنگره شعر «جانباز شهید» با حضور حسینی، وزیر سابق ارشاد و جمعی از شاعران آئینی رونمایی شد.
علی انسانی یکی از افرادی بود که بر اساس این مطروحه شعری سرود. او بخشی از این شعر را در خبرگزاری تسنیم به مناسبت روز میلاد امیرالمونین علی (ع) خواند:
شعر بسیار بامفهموم استاد علی انسانی در مورد شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
تا علی ماهَش به سوی قبر بُرد
ماه، رخ از شرم، پشت ابر بُرد
آرزوها را علی در خاک کرد
خاک هم گویی گریبان چاک کرد
زد صدا: ای خاک، جانانم بگیر
تن نمانده هیچ از او، جانم بگیر
ناگهان بر یاری دست خدا
دستی آمد، همچو دست مصطفی
گوهرش را از صدف، دریا گرفت
احمد از داماد خود، زهرا گرفت
گفتش ای تاج سر خیل رُسُل
وی بَر تو خُرد، یکسر جزء و کل…
از من این آزرده جانت را بگیر
بازگرداندم، امانت را بگیر
بار دیگر، هدیه ی داور بگیر
کوثرت از ساقی کوثر بگیر
می کِشد خجلت علی از محضرت
یاس دادی، می دهد نیلوفرت
